Το Γεύμα στο Θέατρο Αρτι

Λάβετε φάγετε…

Χωρίς ούτε ψίχουλο στο ψυγείο του και ένα ευρώ στην τσέπη του, ο κάποτε οραματιστής και ονειροπόλος Μάγειρας προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει κρέας για να ετοιμάσει το μεγάλο Γεύμα για τον Υπουργό και τους σημαντικούς της εξαθλιωμένης Κοινωνίας τους ώστε να ξελασπώσει οικονομικά. Όταν πλέον δεν μπορεί να “θυσιάζει” άλλο την Mεγάλη του Kόρη, εκπορνεύοντας την στον σατράπη Χασάπη για κρέας με πίστωση, αδύναμος να συντηρήσει τον εαυτό του και τις κόρες του στην ζωή, αναγκάζεται να συλλογιστεί κάτι ακόμα πιο αποτρόπαιο. Για να απολυτρωθεί απέναντι στην

μεγάλη κόρη του και να της χαρίσει ένα μέλλον, θα θυσιάσει την άλλη, την μικρότερη και νοητικά καθυστερημένη κόρη Μαρία σαν βορά στους ισχυρούς.

Η πρωτοεμφανιζόμενη Kathrin Liegmann με αυτό το ωμό και βάναυσο έργο και το συναίσθημα απέσπασε το πρώτο βραβείο στον φετινό Διαγωνισμό Συγγραφής Πρωτότυπου Θεατρικού Έργου της Καλλιτεχνικής Εταιρείας ‘Θέατρο-Εργαστήριον’. Δουλεύει με απλά αλλά δυνατά υλικά, ακολουθεί μια ξεκάθαρη δομή και δεν ξεστρατεύει μακριά από την βασική αλήθεια του κάθε χαρακτήρα για να περάσει το μήνυμα της, πετυχαίνοντας κάτω από την ήρεμη επιφάνεια όμως της δράσης να κοχλάζει αδιάκοπα και αδυσώπητα ένα πέλαγος συμβολισμών.

Ο Μάγειρας συνομιλεί με τον Θεό μέσω μιας εικόνας στον τοίχο του έρημου μαγαζιού του. Ζητάει τώρα πριν την εκπνοή του την κληρονομιά που είχαν τάξει τότε στις Γραφές στους “πράους” και τους “ταπεινούς“, και προβαίνει σε μια θυσία βιβλικών προδιαγραφών, προκαλώντας το χέρι του Θεού. Σαν ένας αντίστροφος Αβραάμ, που έχει όμως χάσει την δύναμη της πίστης του, θυσιάζει τις κόρες του ελπίζοντας, περιμένοντας, προκαλώντας την επέμβαση του Θεού που παρακολουθεί να τον σταματήσει. Σαν ο Κύριος του Σπιτιού και του Μαγαζιού του, θυσιάζει το δικό του αθώο παιδί, τον δικό του Αμνό, που αποκαλύπτεται όμως και νόθο παιδί του Οίκου του Θεού για να ξεπλύνει τις αμαρτίες του Σπιτιού του μέσω του Τελευταίου αυτού Δείπνου και της αιματηρής Μετάνοιας, και να δώσει στην άλλη του κόρη μια αληθινή ευκαιρία .

Ο Ιερώνυμος Καλετσάνος σαν Μάγειρας είναι μοναδικά συγκλονιστικός. Χωρίς εξάρσεις, με μετρημένες κινήσεις και ματιές, με τις πιο σωστές αλλαγές στην στάση του και την έκφραση του φέρνει στη ζωή αυτόν τον ανατριχιαστικά εγκλωβισμένο και αμφιλεγόμενο χαρακτήρα που αναγκάζεται να θυσιάσει τις υλικές και πνευματικές του αξίες, την οικογένεια του και τον εαυτό του για να πληρώσει για τα όνειρα που κάποτε έκανε.

Ο Νίκος Χατζηβασιλειάδης στο παράδοξο casting ως η μικρή κόρη Μαρία δίνει μια πραγματικά αλλόκοτη και συναισθηματική ερμηνεία και σηκώνει μαζί με τον Καλετσάνο πάνω στους ώμους τους όλο το υπόλοιπο cast που δυστυχώς δεν δείχνει τις ίδιες ικανότητες. Η Βίκυ Λέκκα ως η μεγάλη κόρη παραμένει μόνιμα παγωμένη και αδύναμη να δίνει βάθος και συναίσθημα στον χαρακτήρα της, ενώ ο Βλάσης Ζώτης στον μικρότερο ρόλο (που παραδόξως όμως μονοπωλεί το ενδιαφέρον στις περισσότερες από τις φωτογραφίες δημοσιότητας της παράστασης) του πικραμένου μ