The Boy – “Before”

Σε μια ηχογραφημένη συγκομιδή με σεβαστό πλέον πλήθος κορυφώσεων, ο The Boy - Αλέξανδρος Βούλγαρης στα πεζά επίγεια- προσθέτει σε ανύποπτο χρόνο ένα ακόμη αξιοζήλευτο συνθετικό αποτέλεσμα. Με το αυτόνομα φρεσκοκυκλοφορημένο Before εξακολουθεί να τεκμηριώνει ορθώς μια ουσιώδη παραγωγικότητα, η οποία όλο και συσσωρεύει κυκλοφορίες από την παύση δραστηριοτήτων του σχήματος των Mary and the Boy κι έπειτα. Πιάνει, δε, το σφυγμό της εκάστοτε περιόδου κατά την οποία επιλέγει να εκδώσει τις προτάσεις του με παροιμιώδη διαύγεια

Αληθεύει με τον πλέον έκδηλο τρόπο, πως ο Boy βγαίνει τακτικά παγανιά αποσκοπώντας να πυροδοτεί ένα εποικοδομητικό αλισβερίσι με τους ακροατές-δέκτες, αφού δεν προσδοκά απλώς να εκθέσει τις απόψεις του, αλλά να συνδιαλέγεται λαμβάνοντας την ανάδραση αυτών. Ειδικότερα, η αφιλοκερδής οικονομικά διανομή του τελευταίου του άλμπουμ μέσω της διαδικτυακής οδού, στοιχειοθετεί ένα εγχείρημα που προσανατολίζεται στην όσο το δυνατόν πλατύτερη μετάδοση γνώσης περί της τραγουδοποιίας του.

Το ‘χει ξανακάνει, θα μου πείτε, τόσο για μια “κανονική” κυκλοφορία (Ηλιοθεραπεία-σε φυσική μορφή από Inner Ear) όσο και για την αποκλειστική διάδοση του υλικού ηχητικής επένδυσης της θεατρική παράστασης “Luv” περιστοιχισμένου απ’ την επονομασία When Υou Grow Up Your Heart Dies και του άλμπουμ Φάντασμα προτού μας αφήσει το 2010. Η αλλιώτικη πτυχή καταφθάνει, εντούτοις, απ’ τα ίδια τα τραγούδια του Before που δρομολογούν υπέρ του δεόντως, για τα δεδομένα του εμπνευστή τους, εύληπτες και προσιτές αφίξεις. Στοιχηματίζω πως το “Friendhof Der Namelosen” είναι αδύνατο να μην ασκήσει γοητεία σε αμφότερους ακόλουθους και επικριτές του συνθέτη. Τούτο το νοσταλγικό ελληνικής κοπής νεοκυματικό αγκαζέ πλήκτρων-φωνητικών που σιγοντάρεται από ένα φειδωλό ρυθμό, σφηνώνει και διατρέχει τη ραχοκοκαλιά κάθε που φτάνεις στο νούμερα εννιά του τράκλιστ. Κι επανεκτοξεύει μια πειστικότατη απάντηση προς εκείνους που κόπτονται για την ελληνικότητα, την οποία σώνει και καλά οφείλει να φέρει οτιδήποτε καλλιτεχνικό προέρχεται απ’ τα λημέρια της χώρας. Λες και οι πολυδιαφημισμένες σκανδιναβικές μπάντες τιμούν κατ’ εξακολούθηση την εντοπιότητά τους.

Πρωτεύον μέλημα του Boy στη εν λόγω δεκάδα κομματιών, δεν είναι η εξέλιξη των εργαλείων του, αλλά το ανακάτεμα στη διαχείρισή τους. Η γλώσσα του δε διακρίνεται εδώ για την ευρηματικότητά της, μα για αποτελεσματικότητα και ευστοχία σε ολότελα ιδιοσυγκρασιακές καταθέσεις. Οι πιάνο-ροκ διασκελισμοί του έχουν αυτή τη φορά μια εσωτερική ορμητικότητα, καταλήγοντας να παραδίδουν λεπτομερώς σμιλεμένα παράγωγα τρυφερότητας. Πως αλλιώς θα χαρακτήριζες μια αλληλουχία ηχητικών στιγμιοτύπων που δημιουργήθησαν ως ευθεία παραπομπή στην σταμπαρισμένα ρομαντική ταινία Before The Sunrise. Απ’ τα πρώτα λεπτά της αισθαντικής φερώνυμης τού δίσκου σύνθεσης, έως και τους τίτλους τέλους (“Jesse and Celine”- αφιερωμένο φυσικά στο επί της οθόνης ειδύλλιο) των υπέροχων midtempo πιανιστικών ηχοχρωμάτων.

Μιλώντας δίχως περιστροφές, το