New Adventures In Hi-Fi vol.8

Οι Radiohead πριν ονομαστούν έτσι, λεγόντουσαν On A Friday και Shindig. Τώρα κάποιος πουλάει μια demo κασέτα τους στο ebay για 50.000 δολάρια. 1η απορία: ποιος θα την πάρει; 2η απορία: τι είναι το κομμάτι “Tell me bitch”; Thom Yorke με οξυζενέ να χώνει ρίμες; Μήπως αυτός είναι ο πρώτος Eminem;

 

Andrew Bird – “Hands Of Glory”
(Mom & Pop)

Jazz-swing-country,

indie-country, dark-country, Squirrel Nut Zippers (ήταν το βιολί τους για 3 δίσκους) και ακόμα παραμένει ουσιωδώς παραγωγικότατος στο 9ο long play του (αν και έχω μπερδευτεί με την αρίθμηση των άλμπουμ του). Ωστόσο δεν είναι ακριβώς άλμπουμ, αφού τα μισά από τα οκτώ κομμάτια που περιέχει προϋπήρχαν. Μία άλλη εκτέλεση του “Orpheo looks back” από το φετινό του Breaking It Yourself και τρεις διασκευές. Οι δύο από αυτές ήταν καθοριστικές στην απόφαση μου να κάνει το ποδαρικό σ’ αυτό το hi-fi. Το “When the helicopters come” των αγαπημένων μου/του Handsome Family (έπαιξε και το “So much wine” στο Give It Away ep)  και το “If I needed you” του μεγάλου Townes Van Zandt. Και τα δύο σε εκτελέσεις που θα ζήλευαν και οι ίδιοι οι δημιουργοί τους. Αυτή εξάλλου είναι η δεξιοτεχνία του Bird. Να καινοτομεί πάνω σε στερεότυπα όπως το βιολί, η country ή ακόμα και η alternative country.

Tracks For Your Mixtape: “Three white horses”, “When the helicopters come”, “Railroad bill”

Video: “Three white horses”

Black Marble – “A Different Arrangement”
(Hardly Art)

Έχει ο καιρός γυρίσματα. Στην Αμερική ας πούμε ακούνε πάλι Siouxsie, Bauhaus, Cocteau Twins, Joy Division όπως πάντα και παντού, κι άλλα παγωμένα και μαύρα. Έτσι μάλλον βρήκαν το όνομα τους και οι Black Marble από το Brooklyn (μαύρο παγωμένο μάρμαρο). Το ντουέτο των Chris Stewart και Ty Kube έχει τσακώσει τα synths και τα drum machine και έχει κάνει μακροβούτι στο post-punk και το darkwave των 80’s. Και είναι καλή βουτιά. Χωρίς απόνερα. Η συγγένεια που όλοι τους προσάπτουν με τους σχεδόν συμπαθητικούς Soft Moon τους αδικεί. Δε φαίνεται να πάσχουν από hipster-ική έπαρση. Ολόκληρο το ντεμπούτο τους δεν προσπαθεί σώνει και καλά να ξεχωρίζει. Κλέβει και αντιγράφει με δεξιοτεχνία (όπως ο Steve McQueen στην Υπόθεση Τόμας Κράουν) αλλά δεν μπάζει από πουθενά και δεν υπερβάλλει. Τίμια πράματα.

Tracks For Your Mixtape: “Cruel summer”, “Uk”, “Static”

Video: “Cruel summer”

Oren Ambarchi And Robin Fox – “Connected”
(Kranky)

Αυστραλός πειραματιστής κιθαρίστας και ντράμερ (όχι σαν άλλους που ψάχνουν τι από τα δύο) και συνθέτης με θητεία στο drone πεδίο, περιζήτητος από όλη την αφρόκρεμα (Keith Rowe, Stephen O’Malley, Keiji Haino, Tim Hecker), με κυκλοφορίες σε εταιρίες ορόσημα του χώρου (Mego, Touch, Tzadik, Rune Grammofon, Staubgold) και μόνο για φέτος έδωσε κάπου στα πέντε άλμπουμ. Το μινιμαλιστικά παραφορτωμένο ambient Audience Of One στην αρχή του έτους (με μια διασκευή στο “Fractured mirror” του Ace-Kiss-Frehley) και το 33λεπτο μονόπρακτο Sagittarian Domain, ωδή στο kraut-rock