Grinderman @ Terra Vibe

Ο Nick Cave έχει έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα, τόσες που δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε πόσες είναι, ούτε σε πόσες από αυτές τον έχω δει (η μόνη ασφαλής απάντηση στην τελευταία ερώτηση είναι σίγουρα «σε πολλές»). Αν τώρα κάποιος σκέφτηκε ότι ίσως αυτή τη φορά θα μπορούσε να μην πάει να τον δει ξανά, είτε επειδή παίζει πολύ μακριά και ποιος να τραβιέται τώρα στο Terra Vibe, είτε γιατί στο κάτω κάτω παίζει με τους Grinderman και όχι με τους Bad Seeds – και να πούμε ότι δεν σας επέστησε την προσοχή στο κομμάτι αυτό ο Ηλίας; Αφού το τόνισε ιδιαιτέρως… – είτε επειδή οι πληροφορίες από πρόσφατα live του μιλούσαν για μια πιο ροκ στάση επί σκηνής που δεν είχε την κλασική στόφα που γνωρίζουμε πως διαθέτει συνήθως ο Cave, τότε έκανε ένα πολύ μεγάλο, τραγικό λάθος που θα ζήσει για πολλά χρόνια να το μετανιώνει…To βράδυ της Τετάρτη, ο Nick Cave μαζί με την καινούργια του παρέα τους Grinderman πρέπει να έδωσε την καλύτερη συναυλία που έχει δώσει ποτέ σ’ αυτή τη χώρα. Κρατάω μία μικρή επιφύλαξη για την εμφάνισή του με τους Birthday Party το 1982 (που δεν είχα δει λόγω τρυφερής ηλικίας) και αφήνω ένα μικρό παράθυρο για ενστάσεις από όσους έχουν κάποιο συναισθηματικό δέσιμο με κάποια άλλη συγκεκριμένη ημερομηνία.Αντικειμενικά μιλώντας όμως, τα κέφια που είχε ήταν άνευ προηγουμένου! Λες κι επειδή δεν θα έπαιζε τελικά στη Θεσσαλονίκη, αποφάσισε να σπαταλήσει όλη την ενέργεια που θα ξόδευε στις δύο συναυλίες στη μία και μοναδική που έκανε, να αδειάσει ολόκληρος και να μην πάρει φεύγοντας τίποτα μαζί του πέρα από το σεβασμό, την αγάπη και τα μυαλά του κόσμου που τον παρακολούθησε. Τα κατάφερε με χαρακτηριστική άνεση, η λατρεία απέναντι στο πρόσωπό του είναι δεδομένη μα και ο ίδιος έκανε πολλά περισσότερα από όσα φανταζόμασταν για να μας αποπλανήσει δια παντός. Για άλλα τόσα φρόντισε και η μπάντα του που αποδεικνύεται ίσως πιο αποτελεσματική και άμεση από τους Κακούς Σπόρους, επειδή το μικρότερο και πιο ευέλικτο σχήμα της αποδίδει καλύτερα και περισσότερα σε επίπεδο χημείας. Μάλλον στο πλαίσιο των Grinderman είναι που νοιώθει πιο απελευθερωμένος ο μικρόσωμος μουσάτος καλικάντζαρος που ονομάζεται Warren Ellis και δίνει ισότιμα το δικό του μοναδικό σόου πλάι στον Άι Νικόλα. Κι αυτός ο τελευταίος νομίζω ότι αισθάνεται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση γνωρίζοντας ότι τον έχει εκεί στ’ αριστερά, να κάνει τα δικά του και να φουσκώνει απρόβλεπτα τον ήχο με λογής όργανα και το βιολί του φυσικά και να γεμίζει τη σκηνή με μία γκροτέσκα φαντασία. Ο Martyn Casey είναι η σταθερή δύναμη στο μπάσο, απαρατήρητος σχεδόν και μ’ ένα βλέμμα που σε κάνει να φρικάρεις στο δευτερόλεπτο, ενώ το δικό μας αγόρι ο Τζίμης ο Σκλαβούνος δεν χάνει μπιτ για μπιτ και κοπανάει τα τύμπανα με τη δέουσα δύναμη και με τις πρέπουσες θορυβώδεις συνέπειες.Σκεφτόμουν τι θα γινόταν εάν οι Grinderman είχαν και τραγούδια ισότιμα των Bad Seeds, εάν οι δύο δίσκοι τους ήταν στον ίδιο βαθμό αγαπημένοι των οπαδών του Cave. Θα έπρεπε να βρεθούν τρόποι να μας μεταφέρουν όλους στο νοσοκομείο λόγω καρδιοαναπνευστικών προβλημάτων… Α