Föllakzoid + Acid Barrets @ Six d.o.g.s.

Αν ήξερες έστω και στο ελάχιστο τι κάνει η τετράδα των Föllakzoid από την Χιλή, ήξερες και τι θα συμβεί εκ των προτέρων. Θα έπαιζαν 5-6 κομμάτια από τους βουτηγμένους στους ήχους του krautrock δίσκους τους σε μακροσκελείς τραβηγμένες εκτελέσεις και μετά “καληνύχτα”, “ευχαριστούμε” και τα σχετικά. Άρα ο μόνος άγνωστος “Χ” στην εξίσωση της συναυλίας ήταν αν θα το κάνανε καλά, όχι γράψε λάθος, αν θα καταφέρναν να μας κανουν να “ξεφύγουμε” όπως αρμόζει σε τέτοιου είδους live. Το κατάφεραν;

Η απάντηση είναι πως όχι, δεν μας “απογείωσαν” όπως

θα ήθελα ή/και περίμενα στο περίπου μίας ώρας και είκοσι λεπτών σετ (μπροστά σε ένα μισογεμάτο Six D.O.G.S.) αλλά, ευτυχώς, έπαιξαν αρκούντως καλά ώστε να μην χάσω το ενδιαφέρον μου τόσο για το εν λόγω live εν προκειμένω όσο και για την μπάντα γενικότερα.

Αν εξαιρέσεις μερικές πολύ δυνατές στιγμές όπως το motorik ’9′ με το οποίο ξεκίνησαν, ένα αρκετά groovy κομμάτι αγνώστων λοιπών στοιχείων με ωραία μπασογραμμή κάπου στην μέση του σετ (το σετλιστ στην πεταλιέρα του κιθαρίστα το ανέφερε ως “Follakzoid”) και το, έτσι και αλλιώς κορυφαίο τους κομμάτι μέχρι σήμερα, ‘Pulsar’ με το οποίο έκλεισαν ως encore την εμφανισή τους, ενίοτε η όλη βραδιά έμοιαζε σαν να παρακολοθούμε μια καλή τους πρόβα όπως εύστοχα σημειώθηκε από φίλο που παρακολουθούσαμε μαζί τα τεκταινόμενα.

Ποιός ξέρει; Μπορεί και να έφταιγε το jet-lag, μπορεί επειδή ήταν η πρώτη συναυλία της ευρωπαϊκής τους περιοδείας (και ποιος ξέρει με τι συνδυασμούς πτήσεων φτάσανε μέχρι τα μέρη μας από το Σαντιάγκο της Χιλής). Δεν βοήθησαν σίγουρα πάντως και οι υπόλοιπες παραμετροι όπως η ένταση του ήχου (ήταν σχετικά χαμηλά) ή τα φώτα (υπέρ του δέοντως στατικά και πιο δυνατά από ότι χρειαζόταν) στην δημιουργία του “αποπροσανατολιστικού” κλίματος/ατμόσφαιρας που χρειάζεται μια τέτοια συναυλία.

Αρκετά συμπαθές και το τρίο των Acid Barrets που άνοιξε την βραδιά με έναν τυπικό, χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο αλλά καλοπαιγμένο τουλάχιστον νεοψυχεδελο – γκαράζ ήχο που είναι πολύ της μόδας πλέον καθώς φαίνεται στα εγχώρια σχήματα.

Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός