Colour For A Rebel

O Γιώργος Αθανασίου είναι ο Colour For A Rebel και το πρώτο του album με τίτλο Patterns Patterns Patterns είναι αυτό που λέμε “λαυράκι” οπότε βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του.

Συνδυάζοντας beats με κιθάρες, μπάσσο και synths, ο Γιώργος Αθανασίου παραδίδει ένα album που λειτουργεί στην ουσία σαν ένα κολλάζ ήχων και μουσικών επιρροών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα 3 πρώτα τραγούδια του Patterns Patterns Patterns στα οποία οι εμφανείς επιρροές των Tame Impala στο ‘I Want To Be Burned Like A Symbol’ δίνουν κατευθείαν τη θέση τους στη sun-drenched-electronic/synth-pop

του ‘Forever Wrong’, την οποία αμέσως διαδέχεται το ‘There Is No Time (To Waste)’ με αναφορές στους Animal Collective κ.ο.κ.

Μπορεί να είναι λίγο νωρίς ακόμα αλλά θα τολμήσουμε να πούμε ότι τo Patterns Patterns Patterns θα είναι ένα από τα εγχώρια albums που θα μας απασχολήσουν αρκετά μέσα στο 2014.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τι είχε να μας πει ο Γιώργος Αθανασίου αλλά και να ακούσετε ολόκληρο το Patterns Patterns Patterns μέσω Spotify.

Αρχικά, πες μας λίγα λόγια για το project:

Το Patterns Patterns Patterns είναι ο πρώτος μου δίσκος, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2014 μέσω Bandcamp και Spotify. Τον τελευταίο καιρό έκανα μία εργασία για τον ήχο στον κινηματογράφο πάνω σε μια απο τις αγαπημένες μου ταινίες, το Π(1998) του Aronofsky. Ο πρωταγωνιστής ψάχνει για μαθηματικά “patterns“, με τα οποία πιστέυει οτι μπορεί να προβλέψει απο την πορεία του χρηματιστηρίου, μέχρι και το μέλλον της ανθρωπότητας. Κάπου εκεί λοιπον βγήκε και το Patterns Patterns Patterns, ενα άλμπουμ με το οποίο προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω το δικό μου κόσμο. Ακούγεται πολύ βαθύ αλλα δέν ειναι. Είδα μια ταινία και επηρεάστηκα.

Το Patterns Patterns Patterns είναι ένα πραγματικά αξιόλογο αλμπουμ το οποίο συνδυάζει πολλές μουσικές επιρροές. Mε κάποιες “ψυχεδελικές” αναφορές από τους Tame Impala και τους Αnimal Collective αλλά και με αρκετά ηλεκτρονικά beat στοιχεία. Μέσα στο δίσκο κάποιος μπορεί να βρει στοιχεία ακόμη και από math-rock. Πως κατάφερες να συνδυάσεις όλα αυτά τα πράγματα?

Δεν ξέρω ακριβώς αν ή πώς όλα αυτά έχουν καταλήξει να έχουν επηρρεάσει το δίσκο μου. Για πολύ καιρό ήμουν διχασμένος για το τι ακριβώς μουσική θα έπρεπε να γράφω, καθώς έχω πολλά και διαφορετικά ακούσματα, ενώ τώρα πια δεν με ενδιαφέρει. Οτι μου βγαίνει, το γράφω και αν είμαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα, το βγάζω εκεί έξω.

Ένα από τα τραγούδια που μας έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση στο Patterns Patterns Patterns και το οποίο κατα τη γνώμη μας δείχνει το μεγάλο εύρος επιρροών του album είναι το ‘A Child’s Story’. Σ΄αυτό το χρησιμοποιείς ένα ηχογραφημένο ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη πάνω σε ένα dub beat. Δώσε μας μερικές παραπάνω πληροφορίες γι΄αυτό. Γενικότερα ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείς για να γράψεις ένα τραγούδι?

Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει μια μπασσογραμμή, που την έχω γράψει εδώ και ένα χρόνο και δεν ήξερα τι να την κάνω. Παράλληλα έπεσα σε κάτι ποιήματα του Σαχτούρη που μου άρεσαν ιδιαίτερα. Ένα βράδυ έτυχε να τα βάλω αυτά μαζί, και κάπως έτσι έγινε. Πάντως δεν έχω μια συγκεκριμένη μέθοδο σύνθεσης. Κάποια τραγούδια ξεκινάνε απο ένα riff στη κιθάρα, κάποια άλλα απο ενα beat στον υπολογιστή, ενω άλλα απλά τυχαίνουν. Το πιο σύνηθες είναι να τζαμάρω με το looper πετάλι μέχρι να βγεί κάτι.

Το Patterns Patterns Patterns είναι ένα album που φτιάχτηκε στον υπολογιστή. Πιστεύεις ότι αυτό σου έδωσε περισσότερες δυνατότητες να βγάλεις αυτό που είχες στο μυαλό σου ή θα προτιμούσες να ήσουν σε κάποια μπάντα?

Το να γράφεις μουσική μόνος σου έχει τα καλά του και τα κακά του. Απο την μία έχεις την απόλυτη ελευθερία να κάνεις ότι σου κατέβει, αλλα απο την άλλη, όλο εξαρτώνται απο εσένα. Δεν σε σπρώχνει κανείς για να το κάνεις, και δεν έχεις και feedback για αυτό που κάνεις. Θέλει αφοσίωση και έχεις συνεχώς το σαμποτάζ του εαυτού σου που πότε δεν ικανοποιείται με το αποτέλεσμα. Αν είσαι σε μπάντα, είσαι σε μία ομάδα πολλών μυαλών, που όλοι προσπαθούν να φτάσουν “κάπου” μουσικά, ενώ ο καθένας έχει διαφορετική ιδέα για το τί είναι αυτό το “κάπου”. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό λειτουργεί θετικά, φτιάχνοντας κάτι εντελώς καινούργιο, και σε άλλες οδηγεί στο πλήρες χάος.

Απ΄ότι έχουμε κατάλαβει το project ξεκίνησε εκτός Ελλάδας αλλά πλέον δραστηριοποιείσαι την Αθήνα. Ποια συγκροτήματα της Αθηναικής σκηνής ξεχωρίζεις? Τι ακούς αυτόν τον καιρό?

Ελληνικές μπάντες που ξεχωρίζω είναι οι Modrec, Bad Bid, Whereswilder, Matchin’ Punchies, Fundracar και άλλες που μάλλον δέν μου έρχονται τώρα. Τον τελευταίο καιρό ακούω πολύ Baths, Tune-Yards, California X, Graveyard, Unknown Mortal Orchestra..

Το Patterns Patterns Patterns μόλις κυκλοφόρησε. Ποιά είναι τα μελλοντικά σου πλάνα? Σχεδιάζεις κάποια live για την προώθησή του?

Σκοπεύω να κάνω το πρώτο μου live τον Ιούνιο και απο έκει και έπειτα να αρχίσω να γράφω τον δεύτερο δίσκο. Σιγά σιγά…

Links:
Colour For A Rebel Facebook | Bandcamp | Youtube

Colour For A Rebel – Patterns Patterns Patterns