Φωτιές, ένας covid χωρίς γιατρειά!

Αυτός ο διαβολο-ιός κάποια στιγμή θα περάσει. Οι φωτιές –που κι αυτές αφήνουν δεκάδες νεκρούς- δεν θα σταματήσουν ποτέ! Κι όπως λέει κι ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός, θα δούμε ακόμα πιο ακραία φαινόμενα!

Μια ιστορία από τη Μυτιλήνη και τα Βατερά που κάηκαν.

Κατηφορίζοντας προς τα Βατερά, αυτή την υπέροχη λουτρόπολη της Λέσβου με την αμμώδη παραλία των οκτώ χιλιομέτρων, ακριβώς απέναντι από τα Ψαρά, τη Χίο και την Τουρκία, λίγο πριν το ακρωτήρι του Αγίου Φωκά, έβλεπα τα πεντακάθαρα

Μια τέτοια γιαγιά, που μας είχε φτιάξει ελληνικό καφέ με μαστίχα (!) στην ολοζώντανη ζωγραφιά που λέγεται Αγιάσος, έφτυσε κι εκείνη τον κόρφο της.

«Παλικάρι μου, εγώ προσεύχομαι στην Παναγιά μας να μην αρπάξει καμιά φωτιά, κατά λάθος ή εξεπίτηδες. Γιατί τότε δεν θα μείνει τίποτα. Αν μάλιστα έχει και αέρηδες, θα γίνουν νέα απολιθωμένα δάση όπως στο Σίγρι!»

Μια μέρα μετά, η γιαγιά έγινε άθελά της μάντης κακών! Στην πραγματικότητα, βουλωμένο γράμμα διάβαζε!

Άρπαξαν φωτιά τα Βατερά, η φωτιά έφτασε ως τη θάλασσα καίγοντας τις ξαπλώστρες στην παραλία!

Οι πύρινες γλώσσες, καύσιμα του διαβόλου, εξαφάνιζαν τα πάντα, τα έτρωγαν αδηφάγα, τα έλιωναν. Γιατί ναι, λιωμένα σίδερα έμειναν, ξεδοντιάζοντας ένα μοναδικό τοπίο.

Οι πυροσβέστες έπεφταν με μανία στις φλόγες για να σταματήσουν το κακό. Εκείνη την τραγική ώρα δεν θα τα κατάφερναν ούτε ο… Batman με τον Spiderman μαζί!

Γιατί όταν φύγει η φλόγα, δεν φρενάρει και δεν σταματιέται. Καλπάζει και αρπάζει!

Όλοι πια το ξέρουμε, όλοι. Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, που ένιωσαν πρόσφατα αυτή την καταστροφική μανία της φωτιάς.

Λίγες μέρες νωρίτερα, περπατώντας στην προκυμαία της Μυτιλήνης, ένα ακόμα στολίδι της πατρίδας, νόμισα ότι οι θυελλώδεις άνεμοι θα με πάρουν και θα με σηκώσουν και θα με φτάσουν ως την Τουρκία!

Φυσούσε δαιμονισμένα, όπως έκανε και δαιμονισμένη ζέστη –άρρωστο καύσωνα- κάποιες ώρες. Αυτό είναι αρρώστια!

Και στα μάτια μου φαντάζει σαν ένας covid αλλά χωρίς γιατρειά!

Συγγνώμη για τον παραλληλισμό, αλλά έτσι το σκέφτομαι. Αυτός ο διαβολο-ιός κάποια στιγμή θα περάσει. Οι φωτιές –που κι αυτές αφήνουν δεκάδες νεκρούς- δεν θα σταματήσουν ποτέ!

Και διάβασα με τρόμο την ανακοίνωση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού του ΟΗΕ. Με τρόμο!

«Στο μέλλον αυτού του είδους οι καύσωνες θα είναι συνήθεις και αναμένεται να δούμε ακόμη πιο ισχυρά ακραία φαινόμενα», είπε ο επικεφαλής του Οργανισμού (WMO), Πέτερι Τάαλας.

Αντιλαμβάνεστε τι εννοούν;

Ακόμα και στη Βρετανία έγινε πανικός. Την Τρίτη 19 Ιουλίου καταγράφηκε η υψηλότερη θερμοκρασία στην ιστορία της. 41 βαθμοί Κελσίου! Κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να λυγίζουν από τη ζέστη και τις πυρκαγιές οι σιδηροδρομικές γραμμές!

Το ρεκόρ θερμοκρασίας, ήταν οι 38.7 βαθμοί Κελσίου και είχε σημειωθεί το 2019. Η επιτροπή αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών συνεδρίασε εκτάκτως, σε μία προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η τεράστια κρίση που έχει ξεσπάσει στη χώρα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Κάηκε η Ισπανία, κι όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ο καύσωνας και οι φωτιές προκάλεσαν τον θάνατο «περισσότερων των 500 ανθρώπων».

Κάηκαν η Ιταλία, η Γαλλία, η Πορτογαλία, όπου μάλιστα περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. ΤΡΟ-ΜΕ-ΡΟ και ανατριχιαστικό!

Δεν ξέρω αν… πλακώνονται σ’ αυτές τις χώρες κυβέρνηση και αντιπολίτευση, δεν έπεσε κάτι τέτοιο στην αντίληψή μου.

Αλλά δεν γίνεται να κάνει κανείς αντιπολίτευση πάνω από τα αποκαΐδια. Είναι αδιανόητο δηλαδή, είναι έξω από κάθε λογική.

Τα μικροπολιτικά δεν σβήνουν τις φωτιές κι ούτε σώζουν ζωές. Μόνο οι συντονισμένες προσπάθειες.

Με περισσότερες από πενήντα φωτιές την ημέρα, πόσο σοβαρό είναι να γίνεται υψηλή κριτική;

Και να ξέρετε κάτι. Τη στιγμή της τιτάνιας προσπάθειας και με τεράστιους κινδύνους, ο πυροσβέστης δεν είναι ούτε Νέα Δημοκρατία, ούτε ΣΥΡΙΖΑ κι ούτε ΠΑΣΟΚ. Είναι ΜΟΝΟ άνθρωπος που προσπαθεί να βοηθήσει τους συνανθρώπους του.

Κι επειδή έχουμε ήδη μπροστά μας έναν covid χωρίς γιατρειά κι επειδή με ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ έρχονται τα χειρότερα, ας κοιτάξουμε να συντονιστούμε χωρίς λόγια. Με έργα.

Πρώτα να μην κινδυνεύουν και να μη χάνονται ανθρώπινες ζωές κι έπειτα να μη χάνονται περιουσίες και τόποι. Αυτό είναι το αυτονόητο.