Μα χωράνε παντού οι σκατόψυχοι;

Κι όμως κάμποσοι χάρηκαν με τους χιλιάδες νεκρούς στην Τουρκία, κάποιοι στράβωσαν επειδή στείλαμε ανθρωπιστική βοήθεια. Ε, α σιχτίρ, bir sichtir!

Έτριζε –τρίζει ακόμα- η γη στην Τουρκία, σπαράζει ο κόσμος τους χιλιάδες νεκρούς του, ανατριχίλα από την εικόνα των ερειπίων, δεν υπήρξε άνθρωπος που να μη δάκρυσε βλέποντας τα πλάνα από τη βιβλική καταστροφή.

Μακάρι να ήταν αλήθεια αυτή η τελευταία φράση, ότι δηλαδή δεν υπήρξε άνθρωπος που να μη δάκρυσε.

Κι όμως. Μπροστά στους λόφους των νεκρών, υπήρξαν άνθρωποι που… χάρηκαν! Και χάρηκαν «για τον αφανισμό των βαρβάρων», «επειδή τελικά

Όλοι αυτοί ζουν ανάμεσά μας, κάθονται δίπλα μας, απέναντί μας, πάμε μαζί στις κάλπες.

Τυφλωμένοι από το μίσος, αισχροί μπροστά στο θάνατο –λες και έχει σημασία το χρώμα ή η εθνικότητα- εθελοτυφλούν αγνοώντας τη ρήση του Ισοκράτη:

«Μην κοροϊδέψεις καμία συμφορά γιατί η τύχη είναι κοινή για όλους και το μέλλον άγνωστο…»

Χρειαζόταν να μας το θυμίσει ο Ισοκράτης;

Μηδενί συμφοράν ονειδίσεις. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον…

Οι σκατόψυχοι καταφέρνουν να χωράνε παντού. Σε τραγωδίες, σε χαρές, σε δράσεις των ανθρώπων, έτοιμοι να στηλιτεύσουν και να καταπιούν. Τον άνθρωπο βέβαια.

Έφτασαν στο σημείο να αντιδράσουν επειδή η Ελλάδα έστειλε ανθρωπιστική βοήθεια. Άλλοι το έκαναν ευθέως, άλλοι πλαγίως…

Όταν είδα την ανάρτηση του προέδρου της Ελληνικής Λύσης Κυριάκου Βελόπουλου, ο οποίος λίγες ώρες μετά τον φονικό σεισμό στην Τουρκία και τη Συρία έσπευσε να κάνει γκάλοπ για το αν η Ελλάδα θα πρέπει να στείλει βοήθεια στους «βάρβαρους» Τούρκους, πάγωσα!

Σκέφτηκα ότι ήταν fake, αλλά φευ!

«Το να στείλουμε βοήθεια στην Τουρκία είναι πολιτισμένη ανθρώπινη πράξη, όπως και οι σφαγές και οι βιασμοί που κάνουν οι βάρβαροι Τούρκοι (κάθε εισβολέας) όταν εισβάλλουν σε άλλη χώρα (βλέπε ΚΥΠΡΟΣ). ΕΡΩΤΗΜΑ: ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ;»

Αν υπήρξαν… ψηφοφόροι του ΟΧΙ; Βεβαίως υπήρξαν! Καμία ανθρωπιστική βοήθεια, κανένας πυροσβέστης, να ψοφήσουν όλοι!

Ευτυχώς υπήρξαν αντιδράσεις, οπότε υπήρξε και αναδίπλωση. Κατέβηκε βέβαια το… γκάλοπ, βγήκε ανακοίνωση, στην οποία όμως εξακολουθούν να υβρίζονται οι Τούρκοι.

«Παρά την εχθρική στάση της Τουρκίας προς την Ελλάδα, την ασέβεια των Τούρκων στρατιωτικών και πολιτικών στην πρόσφατη τραγωδία των δύο ηρώων πιλότων μας, παρά τους πυροβολισμούς και τον τραυματισμό Έλληνα στην Κύπρο μόλις χθες, η Ελλάδα οφείλει (αφού της ζητηθεί) να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στην Τουρκία. Δεν είμαστε ίδιοι, δεν είμαστε βάρβαροι»

Αλήθεια ε; Μπορεί να υπάρχουν δεύτερες σκέψεις μπροστά σε λόφους νεκρών; Μπορούν να διαχωρίζονται οι άνθρωποι σε βαρβάρους και μη;

Απλό το ερώτημα. Σε τι διαφέρει ο Γιώργος, ο Κώστας, η Ελένη, η Μαρία, από την Αισέ, τη Φατμέ, τον Αλί, τον Μεχμέτ, τον Χακάν;

Αλήθεια σε τι; Οι πρώτοι είναι οι καλοί, οι άλλοι για τα… σκυλιά; Οι πρώτοι είναι άνθρωποι, οι άλλοι… ποντίκια;

Γιατί κι αυτό ειπώθηκε καθαρά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης:

«Να ψοφήσουν όλοι»!

Σκατόψυχοι, κομπλεξικοί, τοξικοί, ποτισμένοι με μίσος!

Αν ο Ερντογάν είναι προκλητικός, μισαλλόδοξος, επιθετικός (βάλτε κι άλλα εκατό!) πρέπει να πεθάνουν όλοι οι Τούρκοι;

Ας το δούμε κι αλλιώς. Αν υπάρξει στο μέλλον ένας Έλληνας πολιτικός με ανάλογα χαρακτηριστικά, θα πρέπει να μας μισήσουν όλοι και να εύχονται τον αφανισμό μας;

Το ερώτημα παραμένει: τόσο (και τόσοι) σκατόψυχοι γύρω μας; Τόσο (και τόσοι) αισχροί που χαίρονται με την καταστροφή και το θάνατο του άλλου;

Η συγκλονιστική εικόνα με τους Έλληνες διασώστες να αγκαλιάζονται και να κλαίνε όταν έσωσαν τη ζωή ενός κοριτσιού, πρέπει να έκανε έξω φρενών τους σκατόψυχους!

Το ίδιο και οι φωτογραφίες Ελλήνων και Τούρκων πυροσβεστών να κουβαλούν μαζί τα φορεία, με ζωντανούς ή νεκρούς.

Κάποιοι να παλεύουν μέσα στα ερείπια να σώσουν ανθρώπους κι άλλοι να αναρωτιούνται για το αν πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο;

Μα το χωράει ο ανθρώπινος νους; Μα ναι, το χωράει!

Πάντως ο Μεμέτ και η Γκιούλ και ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ Τούρκοι δεν έδειξαν σκατοψυχία. Το αντίθετο.

«Ένας γενναίος εχθρός είναι καλύτερος από έναν άθλιο φίλο», έγραψαν για τη συμβολή της ΕΜΑΚ στις προσπάθειες διάσωσης εκεί στα ερείπια.

Και δεν είναι ένα το μήνυμα, αλλά χιλιάδες!

Αναρτώντας την ελληνική σημαία, κάποιος έγραψε:

«Τα δάκρυα της ανθρωπότητας δεν έχουν χρώμα. Ευχαριστούμε Ελλάδα μέσα από την ψυχή μας!»

Κι αυτό το Ευχαριστώ Ελλάδα -Teşekkürler Yunanistan- είναι παντού! Κι είναι ειλικρινές.

Μία συγκεκριμένη ανάρτηση έγινε viral σε όλη την Τουρκία.

«Κοιτάξτε αυτή είναι η ελληνική Ομάδα Διάσωσης. Αυτοί οι άντρες είναι χαρούμενοι και κλαίνε γιατί έβγαλαν σώα την 6χρονη Τουρκάλα από τα χαλάσματα. Είναι χαρούμενοι που κατάφεραν να σώσουν το 6χρονο κορίτσι και δεν το άφησαν να πεθάνει. Χωρίς αυτούς, ίσως να μην είχε σωθεί. Χαίρομαι τόσο πολύ που ήρθαν»

Η ανθρωπιά δεν μπορεί να χωράει πολιτική. Ή μήπως χωράει; Δείτε αυτό το σχόλιο τουρκικής εφημερίδας:

«Όσοι έλεγαν πως θα μπουν στην Ελλάδα σε μια νύχτα, δεν πήγαν κάτω από τα ερείπια για να σώσουν έναν πολίτη. Οι Έλληνες ωστόσο που θεωρούσαν εχθρό, το έκαναν»

Αντιλαβού;

Γιατί ναι, όποια γλώσσα και αν είναι μιλάμε, όποιο κι αν είναι το χρώμα της σημαίας, τα χρώματα των δακρύων είναι πάντα τα ίδΟΘια…

Όπως κι ο πόνος, η ανακούφιση, η χαρά.

Ας ανοίξουμε λοιπόν τρύπες μπας και χωθούν οι σκατόψυχοι. Α σιχτίρ, bir sichtir!