Η καταιγίδα των εξελίξεων και οι κατάμαυρες ριπές στη Δημοκρατία μας

Στη μεγάλη εικόνα των γεγονότων η καταιγίδα των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων και εξελίξεων κυριαρχεί στα ΜΜΕ.

Δεν υπάρχει γωνιά στο μικρό κόσμο της γης μας που να μην βομβαρδίζεται από τις μάχες και τις συνέπειες του πολέμου.

Η ειρήνη πολιορκημένη από τα στρατηγικά συμφέροντα, στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας βρίσκεται στην κακεκαυμένη ζώνη ίσως μη αναστρέψιμων καταστάσεων. Η ευρωπαϊκή χώρα υφίσταται άμεσα τα δεινά του πολέμου.

Οι

Σε λίγο όπως βαδίζουμε, εξυπηρετώντας τα κυριαρχικά συμφέροντα των ολίγων και ισχυρών, η μεγάλη εικόνα θα μαρτυρά συνεχώς πολέμους και καταστροφές. Οι ΗΠΑ δεν λένε να αποχωρισθούν τη μονοκαθεδρία της παγκόσμιας κατάστασης πραγμάτων.

Θαρρείς και όλα πρέπει να εξελίσσονται σύμφωνα με τα εθνικά της συμφέροντα. Η Ρωσία κάνει επίδειξη στρατιωτικής ισχύος και δηλώνει ότι δεν θα διστάσει να κάνει χρήση του ατομικού οπλοστάσιού της.

Πρεσβεύει ότι ο κόσμος γίνεται «πολύ-πολικός» και αμφισβητεί την στρατιωτική, οικονομική και πολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ. Η δική μας Ευρώπη δυστυχώς ως «θεραπαινίδα», έχει πλήρως ταυτισθεί με τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Μάλιστα ως πιστή εντολοδόχος αυτής της γραμμής μυωπικά αντιμετωπίζει τα δικά της συμφέροντα (στρατιωτικά – ασφάλεια και άμυνα, οικονομικά κ.ά.) και την πολιτική παρουσία και θέση της στις κοσμογονικές γεωπολιτικές εξελίξεις.

Και βέβαια όσο τα τύμπανα του πολέμου ηχούν, η Κίνα μπαίνει στο χορό νέας πολεμικής καταιγίδας εξελίξεων, όταν στην αυλόπορτα της οι ΗΠΑ την προκαλούν στο όνομα της Δημοκρατίας και της Ανεξαρτησίας των κρατών. Λησμονώντας την πολύχρονη πολιτική της «μιας Κίνας» (Κίνα-Ταιβάν).

Στη Μέση Ανατολή ξανάρχισαν οι βομβαρδισμοί Ισραήλ-Παλαιστινίων, πιο πάνω η Συρία, το Ιράν, το Ιράκ παραμένουν ναρκοθετημένοι χώροι για την περιφερειακή και παγκόσμια ειρήνη.

Σε αυτή την μεγάλη εικόνα οι παγκόσμιοι θεσμοί ασφάλειας και διασφάλισης της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών βρίσκονται σε «βαθύ ύπνο» σχεδόν σε παντελή αδυναμία μιας παγκόσμιας δημόσιας συζήτησης για να ξαναγραφεί ο χάρτης των εξελίξεων στον πλανήτη με ειρηνικό τρόπο.

Φαίνεται έχει ανοίξει η πόρτα του τρελοκομείου και κυριαρχεί  μονάχα πολεμική – στρατιωτική ισχύς. Η ανθρωπότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις και υφίσταται τεράστιες συνέπειες ανθρωπιστικής κρίσης με την ακρίβεια να οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια στη ζώνη της φτώχειας και του αποκλεισμού. Σε λίγο η πανδημία και οι συνέπειές της θα «ωχριούν» σε σχέση με τις καταστροφικές επιπτώσεις των πολεμικών συρράξεων.

Ποιος μπορεί να βάλει φρένο σε αυτό το καταστροφικό και ίσως μη αναστρέψιμο κόσμο. Με τόση γνώση και σοφία, που έχει σωρευθεί στον παγκόσμιο εγκέφαλο, δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμη να αντιμετωπίσουμε τις περιβαλλοντικές καταστροφές στο οικοσύστημα και ας έχουν πάρει φωτιά ή πλημμυρίσει τα σπίτια μας ή η γειτονιά μας.

Με τρομακτική ανάπτυξη των διανοητικών δυνάμεων του ανθρώπινου γένους, που ενσωματώνονται στις σύγχρονες και διαστημικές τεχνολογίες, στον ψηφιακό κόσμο δεν τα καταφέραμε να επιβάλουμε, να διασφαλίσουμε τη συνεργασία των λαών και κρατών. Δεν λέμε να αλλάξουμε νοοτροπία, εξουσίες και πολίτες. Οι δρόμοι του χρήματος και της εξουσίας στις μέρες μας έχουν γίνει ανεξέλεγκτοι.

Η αλληλεξάρτηση της ανθρώπινης δραστηριότητας σε όλο τον πλανήτη, η πολυπλοκότητα των εξελίξεων και η ασύλληπτη ταχύτητα των γεγονότων, κάνουν πολύ δύσκολες τις προβλέψεις για το αύριο. Βέβαια τα «σημάδια» για το πού πάμε καταγράφονται καθημερινά τόσο στον μικρόκοσμό μας, όσο και σε ολάκερη την ανθρωπότητα.

Οι κοινωνίες, έχουν γίνει θεατές των εξελίξεων. Σποραδικές οι αντιδράσεις των κινημάτων, είτε για την καταστροφή του περιβάλλοντος, είτε για την ειρήνη και τη συνεργασία των λαών.

Όταν η διπλωματία εξαντλεί τα όριά της, ο πόλεμος καιροφυλακτεί και σαν έτοιμος από παλιά σέρνει το χορό του ολέθρου, βάζοντας σε κίνδυνο τον αφανισμό της ανθρωπότητας. Δεν κινδυνολογώ, απλά αναζητώ δυνάμεις που θα αντισταθούν σε αυτό τον κατήφορο της καταιγίδας των εξελίξεων.

Το όνομα αυτών των δυνάμεων έχει ταυτότητα και λέγεται:  η Δημοκρατία που ενσαρκώνει τις σκέψεις, τις ανάγκες και τα συναισθήματα των λαών και όχι τα συμφέροντα των ολίγων «πολιτικο-οικονομικών» ελίτ. Πιστεύω πως εδώ είναι το πεδίο των μεγάλων μαχών και κοινωνικών συγκρούσεων για να κερδηθεί ο πόλεμος.

Έχω πολλές φορές αναφερθεί στις μεγάλες απειλές της Δημοκρατίας μας. Έχω αρθρογραφήσει πολλάκις για τα σύγχρονα ολιγαρχικά συστήματα. Ενδεικτικά, για τις πολιτικές σχολές του «τραμπισμού», του «πουτινισμού» και του «ερντογανισμού» και άλλες βέβαια παρόμοιες σχολές στην Ευρώπη και την Ασία.

Τις συνέπειες αυτών των εξουσιών τις βιώνει σήμερα η ανθρωπότητα.

Φυσικό είναι όταν η Δημοκρατία γίνεται προνόμιο των ολίγων ελίτ, τοπικών και παγκόσμιων, η κοινωνία δεν συμμετέχει και οι πολίτες παθητικά και αδιάφορα γυρίζουν την πλάτη στη διαχείριση  των κοινών μας υποθέσεων.

Οι ολιγαρχικές εξουσίες έχουν πρωταρχικό τους μέλημα την αυτοσυντήρηση και δεν διστάζουν να «πατήσουν επί πτωμάτων». Ο θείος Σαμ, κρυφακούει παντού και υπονομεύει κάθε έννοια ιδιωτικότητας και θεσμικών αρχών της Δημοκρατίας. Οι μυστικές υπηρεσίες ανθούν και κρυφακούν παντού και δεν διστάζουν να ανατρέπουν Δημοκρατίες ή να σκοτώνουν ή να εκβιάζουν επικίνδυνες φωνές.

Πριν μερικά χρόνια δημοσιεύματα ανέφεραν ότι ο θείος Σαμ, παρακολουθούσε τα τηλέφωνα της Μέρκελ και του Μακρόν και φυσικά αναρίθμητους άλλους αρχηγούς κρατών. Ακούστηκαν ορισμένες δηλώσεις σαν να πετάς μια πέτρα στο βούρκο, να δημιουργούνται ομόκεντροι κύκλοι και σύντομα να σβήνουν στον βούρκο και μετά να ακολουθεί ομίχλη.

Στη δική μας χώρα έχουμε όλα «τα καλά και τα δεινά» του κόσμου. Η οικονομική κρίση, η πανδημία, η ακρίβεια οδήγησε και οδηγεί τρία εκατομμύρια (3.000.000) κόσμο στα όρια της φτώχειας και του αποκλεισμού. Παράλληλα υφιστάμεθα τις συνέπειες της ολιγαρχικής εξουσίας του Ερντογάν σε ένα διαρκή πόλεμο δηλώσεων, παραβιάσεων και δημιουργίας τετελεσμένων, που απειλούν άμεσα κυριαρχικά μας δικαιώματα και εθνικά συμφέροντα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Τεράστιο το βάρος της εξωτερικής μας πολιτικής και της ετοιμότητας των ενόπλων δυνάμεων για την προάσπιση της ακεραιότητας, της χώρας και του ελληνισμού στην Κύπρο.

Πρόσφατα ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε ζητήσει με δήλωσή του την ανάγκη σύγκλησης Συμβουλίου αρχηγών, για να διαμορφωθεί εθνική πολιτική για τις εξελίξεις που τρέχουν στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο.

Βέβαια «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Αντ’ αυτού πληροφορήθηκε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ότι το τηλέφωνό του βρίσκονταν υπό παρακολούθηση, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας. Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ η παραβίαση της ιδιωτικότητας και το απόρρητο των επικοινωνιών και μάλιστα πολιτικών προσώπων νόμιμα βαφτίζεται εν ονόματι του εθνικού συμφέροντος. Έκπληκτοι οι πολίτες θέλουν να ακούσουν ποια ήταν η εθνική ανάγκη που επέβαλλε την παρακολούθηση των τηλεφώνων του Ανδρουλάκη. Δυστυχώς και ο πρωθυπουργός μίλησε για νόμιμη υποκλοπή για λόγους εθνικού συμφέροντος.

Με τη γλώσσα της αλήθειας υπάρχει μια καθολική διαπίστωση: ότι η είδηση υποκλοπής του προέδρου της δημοκρατικής παράταξης έπεσε ως βέλος στην καρδιά της Δημοκρατίας και κατέκλεισε την επικαιρότητα. Οι ριπές στα θεμέλια, τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας θυμίζουν μόνιμες εποχές, δυστυχώς του «κράτους της δεξιάς». Δυστυχώς το κράτος της δεξιάς και της εμφυλιοπολεμικής διαίρεσης του λαού μας σε εθνικόφρονες και μη.

Ο δημοκρατικός κόσμος, πολιτική και κοινωνία, έχουν χρέος να απαιτήσουν να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.

Οι υπεύθυνοι δεν φθάνει να παραιτηθούν, πρέπει να απολογηθούν και ασφαλώς η εισαγγελική αρχή να λογοδοτήσει.

Να μάθει ο λαός σε τι συνίσταται το εθνικό συμφέρον που επέβαλλε τις πολύμηνες υποκλοπές του Νίκου Ανδρουλάκη και ποιος έδωσε την εντολή στην εισαγγελική αρχή για να βγει η σχετική άδεια. Αν ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι είχε πλήρη άγνοια των γεγονότων τότε πρέπει να αναρωτηθεί η κοινωνία μας για το ποιες σκοτεινές δυνάμεις κυβερνούν αυτόν τον τόπο.

Είναι καιρός η δημοκρατική παράταξη, με τη ρομφαία του ήλιου της δικαιοσύνης και όλες οι προοδευτικές δυνάμεις της πατρίδας μας να αποκαλύψουν τις σκοτεινές δυνάμεις που παραβιάζουν την ιδιωτική σφαίρα και το απόρρητο των επικοινωνιών και πληγώνουν βάναυσα τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας μας. Και εσύ ήλιε της δικαιοσύνης μην ξεχνάς «τη χώρα μας», όπως λέει ο ποιητής, αλλά και τη Δημοκρατίας μας.

*Ο Λουκάς Αποστολίδης είναι δικηγόρος και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ