Γ. Τράπαλης στο TheCaller: «Την επόμενη των πρώτων εκλογών, ο κ. Δούκας όχι μόνο κοίταγε στα μάτια τον κ. Μπακογιάννη αλλά αποτελούσε και το φαβορί»

Την μεγάλη ανατροπή στον Δήμο Αθηναίων σχολιάζει στο TheCaller.gr ο πολιτικός αναλυτής από την Good Affairs, Γιώργος Τράπαλης, υπογραμμίζοντας ότι από «τον Σεπτέμβρη είχαμε εντοπίσει μια πλειοψηφία η οποία στεκόταν κριτικά απέναντι στο έργο του Κώστα Μπακογιάννη».

Σύμφωνα με τον ίδιο: «Ο Μεγάλος περίπατος, ένα έργο το οποίο στα σχέδια αποτελούσε το εμβληματικο έργο του κ. Μπακογιάννη αποτέλεσε το μεγαλύτερο του πρόβλημα. Ουσιαστικά «έθαψε» κάθε άλλο έργο που έγινε σε γειτονιές με αποτέλεσμα όχι μόνο οι δημότες αλλά και οι επισκέπτες της

πόλης να εκφράζουν παράπονα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κρίνεται αρνητικά η θητεία Μπακογιάννη, δικαίως ή αδίκως, από το σύνολο των ερωτηθέντων. Οπότε με βάση τα στοιχεία που είχαμε, κατανοήσαμε πως η μάχη για την πρωτεύουσα ήταν πολύ πιο ανοιχτή τελικά. Δημοσιεύσαμε την έρευνά μας στο airetos.gr με το εξής σχόλιο:

«Η μάχη της Αθήνας φαίνεται πως είναι πιο ανοιχτή από ότι αναμενόταν. Στην έρευνα που έγινε μεταξύ 7-12 Σεπτεμβρίου, την εποχή που η κακοκαιρία Daniel χτύπησε τη πατρίδα μας και ως εκ τούτου έχει επηρεάσει τους ερωτηθέντες εκείνης της περιόδου, ο νυν δήμαρχος Κώστα Μπακογιαννης είναι μεν πρώτος αλλά απέχει από το ποσοστό του 2019 και την εκλογή από την πρώτη Κυριακή. Η δεύτερη θέση, την περίοδο που έγινε η έρευνα, φαίνεται να είναι ανοιχτή μεταξύ τριών. Του κ. Ζαχαριάδη ο οποίος προηγείται ελαφρώς αλλά εδώ θα πρέπει να δούμε αν η εκλογή του κ. Κασσελάκη τον ευνοήσει ή του στοιχίσει μιας και ο ίδιος ήταν υποστηρικτής της κα. Αχτσιόγλου, του κ. Δούκα ο οποίος φαίνεται πως σε περίπτωση που κάνει την έκπληξη και περάσει στον 2ο γύρο κοντράρει στα ίσα τον κ. Μπακογιαννη και του Ηλία Κασιδιάρη.»

Ευτυχώς η υποψηφιότητα του κ. Κασιδιάρη δεν απέκτησε δυναμική και τρίτος – πολύ κοντά με τους άλλου υποψηφίους- βρέθηκε ο κ. Σοφιανός, εκμεταλλευόμενος την πανελλαδική αύξηση ποσοστών του ΚΚΕ, το οποίο έκλεψε τις εντυπώσεις με τις επιδόσεις του.

Η υποψηφιότητα του κ. Ζαχαριάδη έχανε συνεχώς προς τα αριστερά μετά την εκλογή του κ. Κασσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ενώ ο κ. Δούκας, όντας ο μόνος ο οποίος μπορούσε να νικήσει τον κ Μπακογιάννη με βάση τους αριθμούς που είχαμε, τελικά έφτασε στον δεύτερο γύρο. Ουσιαστικά οι δημότες τις τελευταίες ημέρες στήριξαν τον μόνο που μπορούσε να αντιμετωπίσει τον απερχόμενο δήμαρχο, προκρίνοντας τα διοικητικά του χαρακτηριστικά απέναντι σε καθαρά κομματικές επιλογές. Την επόμενη των πρώτων εκλογών, είχε πλέον φανεί πως ο κ. Δούκας όχι μόνο κοίταγε στα μάτια τον κ. Μπακογιάννη αλλά αποτελούσε και το φαβορί των εκλογών, μιας και μπορούσε να αλιεύσει ψήφους από την φιλελεύθερη δεξιά μέχρι και την άκρα αριστερά».

Αναφερόμενος στον «Μεγάλο Περίπατο» ο Γιώργος Τράπαλης και τα αποτελέσματα που δείχνουν ότι ήταν συντριπτικά εναντίον του έργου, καθώς το 87% απάντησε: «Μια αποτυχία της δημοτικής αρχής της Αθήνας» ο ίδιος επισημαίνει ότι «αξία έχει πάντα να θέτεις τα σωστά ερωτήματα, αυτά που θα ξεκλειδώσουν και τον κόσμο αλλά και τον ερευνητή ώστε να βγει το σωστό συμπέρασμα. Για παράδειγμα η ερώτηση «Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε την φράση «Μεγάλος Περίπατος» είχε ως απάντηση σε σαρωτικό ποσοστό «μια αποτυχία της δημοτικής αρχής της Αθήνας. Όταν το πιο αναγνωρίσιμο έργο της θητείας Μπακογιάννη αντιμετωπίζεται με τέτοιο τρόπο, είναι κατανοητό πως η θητεία του απερχόμενου Δημάρχου θα επηρεαστεί άμεσα και εν τέλει η εκλογή του θα ήταν πολύ πιο δύσκολη από ότι αναμενόταν. Πράγμα το οποίο και έγινε.

Ο κ. Μπακογιάννης ήθελε να αφήσει την σφραγίδα του στην πόλη με αποτέλεσμα να μπουν σε 2η μοίρα τα υπόλοιπα έργα καθημερινότητας στην προεκλογική ατζέντα. Ουσιαστικά άνοιξε την κάρτέλα του μεγάλου έργου έναντι της καθημερινότητας και ήταν μια λάθος καρτέλα…».

Διεθνώς, δήμαρχοι πρωτευουσών ακολουθούν πορεία στην κεντρική πολική σκηνή και ενίοτε διαμορφώνουν και νέες ισορροπίες. Eρωτηθείς, λοιπόν, για το τι συμβαίνει στην Αθήνα, ο πολιτικός αναλυτής από την Good Affairs απανρά:

«Από την εποχή του πανίσχυρου Δήμαρχου Παρισίων Ζακ Ζιράκ, το μοντέλο του επιτυχημένου δημάρχου – contender της κεντρικής εξουσίας ήταν κυρίαρχο πανευρωπαϊκά. Οι δήμαρχοι Αγκυρας και Κωνσταντινούπολης φέρονταν ως επικρατέστεροι να κερδίσουν τον Ερντογάν στις πρόσφατες εκλογές. Ταυτόχρονα ο ίδιος ο Ερντογάν, ο Σιράκ, ο Τζόνσον, ο Ράμα κα ήταν δήμαρχοι σε εμβληματικές πόλεις και μάλιστα εκλεγμένοι χωρίς να υποστηρίζονται από το αντίστοιχο κυβερνητικό κόμμα. Το γεγονός πως οι πολίτες εκφράζουν κάποιες φορές την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πολιτική σε τόσο σημαντικές πόλεις, ουσιαστικά είναι μια ταυτόχρονη ευκαιρία στους δημάρχους να αποδείξουν τι μπορούν να κάνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή μιας και η διοίκηση μια τέτοιας μεγαλούπολής, φαντάζει προσομοίωση διοίκησης όλης της χώρας. Επειδή όμως η οι ισορροπίες είναι πάντα λεπτές, υπάρχουν πολλά παραδείγματα, ακόμη και στην Αθήνα, όπου οι Δήμαρχοι στην προσπάθειά τους να φανούν ως διεκδικητές της κεντρικής εξουσίας, αφήνουν τα πραγματικά καθήκοντά τους στην άκρη και τελικά κρίνονται ως αποτυχημένοι».

Στην επισήμανση ότι προκαλεί εντύπωση, λόγω του χρόνου που έχει παρέλθει, η απάντηση ότι ο Αντώνης Τρίτσης ήταν ο καλύτερος –και με διαφορά- δήμαρχος αλλά και στην ερώτηση για το αν τελικά υπάρχει μία νοσταλγία του παρελθόντος που ενδεχομένως να οδηγεί στην επιλογή νέων –και σχετικά άγνωστων- προσώπων, ο Γιώργος Τράπαλης εξηγεί: «Ενίοτε πρέπει να περάσεις από πολλά κύματα ώστε να αναγνωρίσεις το οραματικό έργο κάποιων ανθρώπων που έκαναν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αξίζει να σημειωθεί πως ο δήμος της Αθήνας είχε συνήθως δημάρχους προερχόμενους από την ΝΔ οπότε οι θετικές ψήφοι πολιτών οι οποίοι ανήκουν σε αυτόν τον χώρο μοιράζονται. Βεβαίως το γεγονός πως οι δημότες, πέραν του κ. Τρίτση αναγνωρίζουν ως 2ο τον κ. Μπέη μας δείχνει ταυτόχρονα πως οι απαιτήσεις από τους σύγχρονους ταγούς είναι σαφώς μεγαλύτερες».

«Σε όλες τις έρευνες που κάναμε, οι πολίτες απαντούσαν με μεγάλη πλειοψηφία πως το πρόσωπο του επικεφαλής αποτελεί το πλέον σημαντικό κριτήριο ψήφου. Τα κομματικά χρίσματα έχουν ατονίσει όσον αφορά τις δημοτικές εκλογές, οι οποίες δεν έχουν την έντονη πολιτική συσχέτιση σε σχέση με τις περιφερειακές εκλογές. Οι πολίτες επιλέγουν ανθρώπους οι οποίοι εκτιμούν ότι θα λύσουν τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους» προσθέτει.

Τέλος, ως προς το πως βλέπει ο ίδιος το μέλλον των digital polls, ο Γιώργος Τράπαλης, απαντά: «Σε ένα κόσμο που μετασχηματίζεται ψηφιακά συνεχώς, είναι αναμενόμενο η ψηφιακή έρευνα να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στην διερεύνηση τάσεων είτε αυτό αφορά πολιτικές αναμετρήσεις είτε κοινωνικές έρευνες είτε έρευνες αγοράς. Ο κόσμος ψηφιοποιείται και ως εκ τούτου το μέλλον δεν μπορεί να παραμένει στατικό. Τα παραδείγματα είναι εξαιρετικά αξιόπιστα όπως είδαμε, η δουλειά μας είναι σωστή και είναι αναπόφευκτο οι ψηφιακές έρευνες να αποτελέσουν το μέλλον των ερευνών.

Συγκεκριμένα για τις πολιτικές έρευνες, από την στιγμή που υπάρχουν τα σύγχρονα εργαλεία & η τεχνογνωσία και ταυτόχρονα η μεστή μεθοδολογία της ανάλυσης, το ραντεβού στις κάλπες δεν μπορεί να είναι ραντεβού στα τυφλά».