Tesla Model Y: 3η αναφορά – τελικά υπάρχει range anxiety;

-Τα ηλεκτρικά είναι μόνο για μέσα στην πόλη.

-Power bank πήρες;

-Για να βγάλεις ένα ταξίδι Αθήνα-Θεσσαλονίκη, θες 10 ώρες, μη σου πω και διανυκτέρευση. Να μου λείπει. 

-Βαινζήνι μέχρει να σβείση ο ίληως.

Αυτά ακούγονται από τη μία. Από την άλλη:

-Κανένα θέμα, είμαι ακόμα πιο ξένοιαστος σε σχέση με το παλιό μου πετρέλαιο.

-Μόνο όσοι ΔΕΝ έχουν ηλεκτρικό

–Κανένα πρόβλημα. Αγωνία είχα μόνο με το παλιό μου, που έκαιγε βενζίνη. Πόσο θα με κλέψει ο βενζινάς. Και αν θα έχει κάνα σκουπιδάκι και θα με αφήσει στην άκρη του δρόμου, στη μέση του ταξιδιού. Τώρα κανένα πρόβλημα.

Πού βρίσκεται η αλήθεια; Ως συνήθως, στη μέση. Κοίτα να δεις τι σοφά που τα έγραφα πριν 3+ χρόνια, στο παρθενικό μου ηλεκτρικό ταξίδι με VW ID.3 στη Μονεμβασιά. (ώρες-ώρες, με θαυμάζω):

“Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει αλλά μετά από 1.900 λέξεις, όλη μας η ενασχόληση σε τούτο το ταξιδιωτικό άρθρο αφορά τη φόρτιση. Πολλές φορές, οι κάτοχοι ηλεκτρικών (ίσως κι οι δημοσιογράφοι) τα περιγράφουν όλα ρόδινα κι εύκολα αλλά κατά τη διάρκεια του τριημέρου, πολλές φορές είχαμε την αίσθηση ότι το πρόγραμμά μας καθορίστηκε από το ηλεκτρικό και τις ιδιαιτερότητές του κι όχι από εμάς. Μου θύμισε τα πρώτα χρόνια της πατρότητας, τότε που το βρέφος προδίκαζε το πρόγραμμα της εκδρομής. Ναι, θα πάμε στο τάδε σημείο, αλλά τότε θα πρέπει να κοιμηθεί το μωρό, θα πρέπει να γυρίσουμε νωρίτερα για να κάνει μπάνιο, τότε θα φάει, πάρε μαζί σου το αλεσμένο φαγητό και βρες πώς θα το ζεστάνεις και τέτοια χαριτωμένα. Έτσι και τώρα, πού θα φορτίσουμε, φτάνει και για κείνη τη βόλτα χωρίς πρόβλημα; Να πάμε και στον παραδίπλα κόλπο ή δε θα έχουμε να γυρίσουμε; Πήρες τηλέφωνο στο ξενοδοχείο; Δέχεται μη ενοίκους για να φορτίσουν; Αν όχι, τι θα απογίνουμε;”

Προφανώς το παραπάνω βελτιώνεται με την επανάληψη. Άλλο να είναι το πρώτο σου ταξίδι, άλλο το δέκατο στην ίδια διαδρομή. Πλέον ξέρεις τι θα κάνεις και πού. Επίσης, αν ξαναπάω τώρα στη Μονεμβασιά, δε θα υπάρχει πια ένας 60άρης φορτιστής έξω από τη Σπάρτη, όπως το 2022. Αλλά 300άρης. Και το δημοσιογραφικό ηλεκτρικό δε θα φορτίζει τόσο αργά όσο το ID.3, αλλά ταχύτερα. Και η αυτονομία στο ταξίδι θα είναι μεγαλύτερη, αφού πλέον έχουν μεγαλύτερες μπαταρίες. Άρα θα χρειαστώ τον μισό χρόνο συνολικά και θα είμαι πιο ξέγνοιαστος.

Έχει να κάνει πάρα πολύ με τις υποδομές. Θυμάσαι τι κάζο έπαθα στο Κιάτο; Που έχασα κοντά στο μισάωρο και χρειάστηκε να αλλάξω τέσσερις τοποθεσίες για να βρω κάποιον 11άρη που δούλευε; Μία εβδομάδα μετά, έμπαινα στα ΣΕΑ στον Ψαθόπυργο. Κούμπωνα στο δίκτυο της Tesla και σε 10″ είχα σηκώσει μέγιστη ταχύτητα φόρτισης. Έκατσα συνολικά έξι λεπτά και συνέχισα το ταξίδι με χωρίς το παραμικρό άγχος. Χάος μεταξύ των δύο εμπειριών. Με ένα σοβαρό δίκτυο, δεν έχεις να σκεφτείς τίποτα. Το αναφέρουν όσοι κάνουν ταξίδια στην Ευρώπη. Δυνατοί ταχυφορτιστές κάθε 30 χλμ, το μόνο με το οποίο πρέπει να συμβιβαστείς, είναι ότι θα σταματάς κάθε 250 χλμ για κάνα 20λεπτο.

Ναι, αλλά το δίκτυο στην Ελλάδα είναι πολύ πίσω. Έχουμε τα χάλια μας. Καθόλου δεν έχουμε τα χάλια μας, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Οι φορτιστές αυξάνουν ταχύτερα από τα ηλεκτρικά. Πάρε για παράδειγμα την Αταλάντη. Ξεκίνησε με έναν 50άρη (kW είναι αυτά) για όλους. Τώρα, δίπλα του υπάρχουν τέσσερις 250άρηδες της Tesla. Τουλάχιστον τα μισά ηλεκτρικά στις Εθνικές Οδούς είναι Tesla, άρα αυτά δεν απασχολούν στιγμή το υπόλοιπο δίκτυο. Τα υπόλοιπα μισά έχουν πλέον τρεις 360άρηδες. Και αυτό έγινε μέσα σε 2-3 χρόνια. Σκέψου ότι σε κάθε (μα κάθε) ΣΕΑ της Ελλάδας, υπάρχει υποχρεωτικά ταχυφορτιστής.

Αυτό που δεν πρόκειται να γλιτώσουμε εμείς οι ηλεκτροκίνητοι για κάμποσα χρόνια ακόμα είναι ο προγραμματισμός. Ξεκινάω από το σπίτι με λαμπάκι για το χωριό και το “Σούλα, μισό λεπτό να μπούμε στο πρώτο πρατήριο να φουλάρουμε”, απλώς δεν υφίστανται. Ξέρεις ότι θα πας στο χωριό, έχεις μεριμνήσει ώστε να φύγεις από το σπίτι γεμάτος, έχεις μπει στην εφαρμογή αποβραδίς για να δεις πού και πόσο θα σταματήσεις. Αν έχεις ήδη κατεβάσει το application του συγκεκριμένου παρόχου, αν έχεις συγχρονίσει την πιστωτική σου. Και δε φτάνουν αυτά. Πρέπει να μπεις στο Plugshare και να διαβάσεις και κριτικές. Έτσι την πάτησα πρόσφατα, είχα δει ότι στο Σχηματάρι έχει 300άρη ταχυφορτιστή της εταιρίας Ήρων, αλλά δε διάβασα τις κριτικές ότι κανείς δεν έχει καταφέρει να φορτίσει εκεί.

Έφαγα κάνα 20λεπτο μέσα στο λιοπύρι, με 35 βαθμούς, να κατεβάζω εφαρμογές, να συγχρονίζω πιστωτικές, να κάνουν επανεκκινήσεις νομίζοντας ότι εγώ κάνω κάτι λάθος. Τελικά πήγα στα 60 μέτρα, όπου υπήρχε 50άρης της NRG. Ναι, πήρε μπρος αμέσως αλλά είχα χάσει τόσο χρόνο και φόρτιζα τόσο αργά, που αυτό που είχα σκοπό να κάνω σε γειτονικό νομό, απλώς δεν πρόλαβα να είμαι εγκαίρως και να το κάνω σωστά. Ε, δεν είναι ξενέρωμα να έχεις δώσει ένα κάρο λεφτά και να κάνεις συμβιβασμούς; Εντάξει, όταν πας για 5η φορά στο χωριό, προφανώς όλα τα παραπάνω θα γίνονται στον αυτόματο.

Και μετά είναι το θέμα της οικιακής φόρτισης. Είσαι στο χωριό, φτάνει η μπαλαντέζα; Πόσο ζόρι σηκώνει το ηλεκτρολογικό δίκτυο του παλιού σπιτιού; Αν ρίξεις πολύ τα αμπέρ, θα πάρει επαρκή αυτονομία; Στο Tesla, μπορώ από την εφαρμογή να ρίξω τη φόρτιση μέχρι και τα 6 αμπέρ. Αλλά προφανώς πέφτει πολύ ο ρυθμός, βάζει περίπου 2,5% την ώρα. Φεύγω μεθαύριο, θα προλάβω να το γεμίσω ώστε να αναχωρήσω γεμάτος; Και κατά τη διάρκεια των διακοπών, θα με φτάσει για να πάω εκείνη την πιο μακρινή μονοήμερη; Και για να δω τον καιρό, μήπως βρέξει και δεν μπορώ να αφήσω όλη τη νύχτα την μπαλαντέζα έτσι χύμα μες στο χωράφι. Κι αν ρίξει τίποτα κεραυνούς; Καλύτερα να το ξεκουμπώσω για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Ίσως ακούγονται πιο αποτρεπτικά από ότι είναι στην πράξη, αλλά είναι γεγονός ότι βάζεις έναν μπελά ακόμα στο κεφάλι σου. Όλα αυτά πρέπει να τα σκεφτείς πριν κάνεις την κίνηση, για να μη σιχτιρίζεις μετά.

Στη δική μου καθημερινότητα, η αίσθηση ότι ξυπνάω το πρωί και το αυτοκίνητο είναι έτοιμο για βόλτες, είναι ασύγκριτη. Αν είμαι σπίτι, ο φορτιστής είναι κουμπωμένος μόνιμα στη σούκο, πυλωτή και μονοκατοικία γαρ. Χάνω 5″ κάθε βράδυ για να το κουμπώσω και το πρωί είναι φουλαρισμένο στο 80%. Ή όπου το έχω ρυθμίσει. Απλώς δεν ασχολούμαι ποτέ με το βενζινάδικο.

Στο νησί, όπου περνώ μεγάλο μέρος του έτους, έχω τις αγωνίες που περιέγραψα παραπάνω. Με το δίκτυο του σπιτιού, την αργή φόρτιση. Αλλά και πάλι, το προτιμώ χίλιες φορές από το υγραέριο που είχε το προηγούμενο οικογενειακό όχημα. Αφού το μοναδικό πρατήριο είναι στα 45 χλμ και κατέληγα να καίω πανάκριβη (υπολογίστε +10-15 λεπτά σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα) 95άρα. Ενώ τώρα το Υ είναι κάθε πρωί γεμάτο κι αξιόμαχο.

Εν κατακλείδι, την επόμενη φορά που θα δεις κάποιον να ποστάρει φωτογραφία από βενζινάδικο και να λέει “beat this”, να ξέρεις ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αν μιλάμε για κίνηση στην πόλη, ο ηλεκτρικός απλώς θα γελάσει ενθυμούμενος πόσο χρόνο έχανε για να φουλάρει. Και την όλη μανούρα. Να πάω στο τάδε βενζινάδικο που ξέρω ότι δε με κλέβουν, οχ, γεμίζει καύσιμο και δε δέχεται πελάτες. Ή έχω πολλούς μπροστά μου. Ή κάτσε να πάω μέσα να πληρώσω με την κάρτα και τέτοια. Τώρα κουμπώνει στα 5″ και θέλει άλλα τόσα το πρωί. Κινείται με 2-3 € στα 100 και αναπολεί πώς ζούσε παλιά. Αν μάλιστα έχει και Tesla, μπορεί να καρπώνεται ένα κάρο καλούδια. Να βάζει το sentry mode για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Να ακούει το βράδυ έναν θόρυβο από τον κήπο και να ενεργοποιεί τις κάμερες για να δει αν συμβαίνει κάτι ύποπτο. Να κάθει προθέρμανση ή ψύξη της καμπίνας (καλά, αυτό το κάνουν πολλά μοντέλα πλέον, αλλά είναι τόσο απολαυστικό).

Αν όμως η φωτογραφία είναι από κάποιο πρατήριο σε ΣΕΑ, τότε μην πιστέψεις όποιον EV κάτοχο σου πει ότι έλα μωρέ, σιγά, όλα είναι το ίδιο ξέγνοιαστα με το θερμικό. Δεν είναι. Ανά σενάρια, η επιβάρυνση είναι μηδαμινή. Όπως στο δικό μου δρομολόγιο για Πάτρα, που έπρεπε να μπω με 39% στο πλοίο. Θυμάσαι; Έξι λεπτά σε ταχυφορτιστή Tesla και όλα έγιναν εύκολα και αγόγγυστα. Με μόνο πρόβλημα ότι δεν πρόλαβα να πάω προς νερού μου, δες εδώ τι συνέβη. Ακόμα και τότε όμως, έπρεπε να έχω προνοήσει να φύγω φορτισμένος φουλ. Και να μην παρασυρθώ και το πατήσω παραπάνω στην Εθνική, επειδή έτσι μου ήρθε.

Και βέβαια, σε άλλα (πιο δύσκολα) σενάρια μπορεί να ταλαιπωρηθείς. Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά; Μα βέβαια οι μπαταρίες. Είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Είναι βαριές, αντι-οικολογικές, θέλουν ώρα να φορτίσουν, δε βγάζουν χορταστική αυτονομία. Είναι δεδομένο ότι θα βελτιωθούν πολύ στο μέλλον. Και αυτά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα (τον προγραμματισμό, τις μισάωρες στάσεις), κάποια στιγμή θα είναι μια μακρινή ανάμνηση. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να κατηγορήσω όσους παραμένουν στο παλιό τους θερμικό για να κάνουν τη μετάβαση σε κάποια χρόνια. Ούτε όμως μπορείς να πεις ότι όσοι εναγκάλισαν τη νέα τεχνολογία βιάστηκαν. Γιατί η ζωή είναι μικρή και καρπωνόμαστε ένα πολύ καλύτερο αυτοκίνητο στην καθημερινότητα. Με όλα τα πλεονεκτήματα που έχει στην οδήγηση ένα ηλεκτρικό, ας μην πλατιάσουμε τώρα.

Πόσο θα αργήσουν τα ηλεκτρικά που θα γεμίζουν σα θερμικά; Η Κίνα έχει ήδη την τεχνολογία. Με τους megawatt chargers της BYD να προσθέτουν 400 χιλιόμετρα αυτονομίας σε μόλις πέντε λεπτά. Πρόσεξε: δε λέμε ότι έχουν εξαγγείλει κάτι τέτοιο. Αλλά ότι ήδη υπάρχουν 500 τέτοιοι φορτιστές στην κινέζικη επικράτεια. Έχουν σκοπό να προσθέσουν άλλους 14.500 τα επόμενα χρόνια, ενώ σκοπεύουν να φέρουν την τεχνολογία και στην Ευρώπη. Προφανώς στην αρχή θα είναι ακριβότερη και θα μπει σε υψηλότερης τιμής μοντέλα. Με τον καιρό θα κατέβει στα πιο καθημερινά.

Είναι θέμα χρόνου λοιπόν για να γίνει ξέγνοιαστη η ηλεκτροκίνηση. Σε κάποια σενάρια χρήσης, όπως στο δικό μου, ήδη παλεύεται μια χαρά η φάση. Αλλά αν με ρωτήσεις πότε θα έχουμε ένα νορμάλ οικογενειακό EV των 25-30 χιλιάδων (ένα αμάξωμα σαν του Atto 3 δηλαδή) που θα έχει σχεδόν θερμική ξεγνοιασιά, νομίζω θα πρέπει να περιμένεις 3-4 χρόνια. Μέχρι τότε, αν δεν έχεις ηλεκτρικό, ένα κεράκι σε όσους “έχουμε βάλει πλάτη” ώστε να εξελιχθούν οι νέες τεχνολογίες. Γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί που αγόρασαν EV σε πρώτη φάση, δε θα υπήρχε η περαιτέρω εξέλιξη.

Αν πάλι έχεις ήδη ηλεκτρικό, όλα τα παραπάνω σού ήταν άχρηστα. Ξέρεις πολύ καλά γιατί το επέλεξες (όπως κι εγώ), αλλά και τις θυσίες που καλείσαι να κάνεις για να έχεις πρόσβαση σε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα.

ΥΓ. Σου φαίνονται και σένα ότι βρωμούν περισσότερο οι εξατμίσεις; Από τη μέρα που αγόρασα το Tesla, νιώθω ότι η μπόχα των ταξί και των λοιπών οχημάτων είναι πιο ανυπόφορη. Και δεν είναι να πεις ότι δεν κυκλοφορούσα. Λόγω ποδηλασίας, είχα υποφέρει πολύ έντονα, ειδικά σε ανηφόρες που με προσπερνούσαν γκαζωμένοι.

ΥΓ2. Σκέφτομαι τον πεθερό μου, που αγχώνεται όταν η βενζίνη πέφτει στο 1/4. Και φοβάται ότι θα κάψει την αντλία βενζίνης. Πώς να πεις σε τέτοιο οδηγό να πάρει ηλεκτρικό; Θα γίνει η ζωή του κόλαση.

ΥΓ3. Και τον κουνιάδο μου, που κυκλοφορεί με έναν φορτιστή στο χέρι και το κινητό είναι μονίμως ξεφόρτιστο. Και μιλάμε για κινητό έτους, τούμπανο, όχι κανένα σαπίδι με ψόφια μπαταρία. Πώς να πάρει τέτοιος χρήστης ηλεκτρικό αυτοκίνητο; Καλή συμβουλή: αν δεν καταφέρνεις να φέρεις σε μια ρέγουλα το κινητό σου, δε θα μπορείς ούτε το αμάξι σου.

The post Tesla Model Y: 3η αναφορά – τελικά υπάρχει range anxiety; appeared first on CarTalk.gr.