Υδατοκαλλιέργειες: τρεις Δήμοι στο ΣτΕ κατά του Ειδικού Χωροταξικού

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν  την Τρίτη 3 Ιανουαρίου με ξεχωριστές αιτήσεις τους οι Δήμοι Κορίνθου, Καρύστου και Λειψών, ζητώντας την ακύρωση της υπ’ αριθ. 31722/4.11.2011 απόφασης της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης, με την οποία εγκρίθηκε το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και η συναφής στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Και οι τρεις ανωτέρω Δήμοι διαθέτουν μεγάλη σε έκταση ακτογραμμή

στα γεωγραφικά τους όρια με έντονη την ανάπτυξη της δραστηριότητας των ιχθυοκαλλιεργειών.

Οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους ζητείται η ακύρωση της υπουργικής απόφασης είναι οι εξής:

Πρώτον, η μη τήρηση της νόμιμης διαδικασίας έγκρισης του σχετικού χωροταξικού, καθώς δεν εκδόθηκε ποτέ προηγουμένως αιτιολογημένη γνώμη του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για το συγκεκριμένο χωροταξικό.

Δεύτερον, η παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας, καθώς ένα από τα μέλη της  Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης είναι και ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κος Παύλος Γερουλάνος του οποίου η οικογένεια διατηρεί μεγάλη επιχείρηση Ιχθυοκαλλιεργειών στην Κεφαλονιά, με ιδρυτή τον πατέρα του Υπουργού, Μαρίνο Γερουλάνο και Διευθύνουσα Σύμβουλο της εταιρείας σήμερα τη σύζυγός του Λάρα Γερουλάνου-Μπαράζι.

Μάλιστα η δραστηριότητα στην περιοχή του κόλπου του Αργοστολίου έχει δημιουργήσει ιδιαίτερα περιβαλλοντικά προβλήματα, με αποτέλεσμα πολλές καταγγελίες και προσφυγή στο Σ.τ.Ε. που εκκρεμεί.

Τρίτον, η λανθασμένη επιλογή τεχνικών προσέγγισης του θέματος, που δεν έγιναν με τους κανόνες της επιστήμης. Δεν επιλέχθηκε δηλαδή ένα μοντέλο χωροταξικής οργάνωσης με σκοπό τον ορθολογικό σχεδιασμό του χώρου, αλλά ένα μοντέλο ανάπτυξης που ανορθόδοξα τελικά επιτρέπει την ίδρυση, κατά προτεραιότητα κιόλας, δραστηριότητας ιχθυοκαλλιεργειών σε όλο σχεδόν τον Ελλαδικό παράκτιο χώρο.

Τέταρτον, οι έντονες συγκρούσεις της συγκεκριμένης δραστηριότητας, στις προτεινόμενες περιοχές χωροθέτησης και ανάπτυξης της, σε βάρος άλλων χρήσεων και δραστηριοτήτων εκεί, κυρίως σε βάρος του θαλάσσιου τουρισμού, η αγνόηση της ανάγκης προστασίας περιοχών με ιδιαίτερη ευαισθησία, ως προς το φυσικό περιβάλλον (περιοχές «NATURA 2000») και η παράλειψη συνολικής πρόβλεψεις ειδικών όρων και προϋποθέσεων χωροθέτησης μονάδων θαλασσίων υδατοκαλλιεργειών επάνω από λιβάδια posidonia oceanica.

Η υπόθεση και από τους τρεις Δήμους ανατέθηκε λόγω της ιδιαιτερότητάς της στους δικηγόρους Αθηνών Μάριο Χαϊνταρλή, καθηγητή Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και Αντώνιο Σηφάκη, με μεγάλη πείρα στο δίκαιο χωροταξίας και περιβάλλοντος.