Διαχείριση υδάτων: «κάνουμε πρόοδο» λέει το ΥΠΕΚΑ μετά την καταδίκη από ΕΕ

Με αφορμή την καταδίκη της Ελλάδας στις 19 Απριλίου 2012 για τη μη εμπρόθεσμη (μέχρι το τέλος του 2009) ολοκλήρωση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής, σε εφαρμογή της Οδηγίας 60/2000/ΕΚ (Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά), το ΥΠΕΚΑ επισημαίνει τα ακόλουθα:

Η Οδηγία 60/2000/ΕΚ εκδόθηκε το 2000 και έδινε χρονικό περιθώριο 9 ετών στα Κράτη Μέλη για την σταδιακή ολοκλήρωση όλων των προβλεπόμενων ενεργειών, τόσο των προπαρασκευαστικών δράσεων

(ενσωμάτωση στο Εθνικό Δίκαιο, προσδιορισμός λεκανών απορροής και Υδατικών Διαμερισμάτων, προκαταρκτικές εκτιμήσεις πιέσεων και επιπτώσεων, καθορισμός και θέση σε λειτουργία δικτύου παρακολούθησης κλπ) όσο και της κύριας δράσης κατά την τελευταία τριετία (2006-2009) που θα αφορούσε στην κατάστρωση, διαβούλευση και έγκριση των Σχεδίων Διαχείρισης, τα οποία μετά την ολοκλήρωσή τους, τον Δεκέμβριο του 2009, θα έπρεπε να υποβληθούν στην ΕΕ τον Μάρτιο του 2010.

Από τις αρχές του 2010 η πολιτική ηγεσία του νεοσύστατου τότε ΥΠΕΚΑ επεσήμανε την πολύ μεγάλη καθυστέρηση στην εφαρμογή της Οδηγίας στη χώρα μας και την αδράνεια της περιόδου 2000-2010. Ειδικότερα, η Οδηγία ενσωματώθηκε πλήρως στο Εθνικό Δίκαιο με μεγάλη καθυστέρηση, μετά από παρέλευση επτά ετών, το 2007, ενώ πολλές από τις προπαρασκευαστικές δράσεις είχαν γίνει είτε μα ελλιπή τρόπο (προσδιορισμός λεκανών απορροής και υδατικών διαμερισμάτων, ανάλυση πιέσεων επιπτώσεων) ή δεν είχαν γίνει καθόλου (προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της Οδηγίας δίκτυο παρακολούθησης).

Και φυσικά η κύρια δράση που σχετίζεται με την κατάστρωση, διαβούλευση και έγκριση των Σχεδίων Διαχείρισης και που, σύμφωνα με την εμπειρία των άλλων Κ.Μ αλλά και την μετέπειτα Ελληνική, απαιτούσε χρονική διάρκεια 2-3 ετών, δεν είχε καν προγραμματιστεί.

Λογική συνέπεια όλων αυτών ήταν τον Μάρτιο του 2010 η ΕΕ να μην αποδεχθεί ως Διαχειριστικά Σχέδια τα όσα στοιχεία (με βάση τις μέχρι τότε μελέτες) υπέβαλε η χώρα μας και να την παραπέμψει (μαζί και με ορισμένες άλλες χώρες) στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αναμενόμενο επίσης ήταν το αποτέλεσμα της εκδίκασης της υπόθεσης, που αποτυπώνεται στην πρόσφατη καταδικαστική απόφαση της 19/4/2012, καθώς με την απόφαση, που σχετίζεται με την παραπομπή του 2010, στην ουσία απλά επικυρώνεται η διαπίστωση του γεγονότος ότι η Ελλάδα δεν ολοκλήρωσε τα Σχέδια Διαχείρισης μέχρι το τέλος του 2009, ενώ το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του (όπως το ίδιο αναφέρει στην απόφασή του) ενδεχόμενες μετέπειτα ενέργειες και δράσεις για την εφαρμογή της Οδηγίας.

Είναι όμως αυτές οι μετέπειτα ενέργειες και δράσεις που αφορούν στην ουσία των πραγμάτων, θα καθορίσουν την εξέλιξη της υπόθεσης και θα αποτρέψουν μια δεύτερη καταδίκη και την συνεπαγόμενη επιβολή προστίμου. Και κατά συνέπεια αξίζει τον κόπο να παρατεθεί μια επιγραμματική παρουσίαση των ενεργειών που έχουν γίνει κατά την τελευταία διετία:

*Για τα Σχέδια Διαχείρισης έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος, και να είμαστε το στάδια της διαβούλευσης των διαχειριστικών σχεδίων για 10 Υδατικά Διαμε