Τρία ποιήματα του Αλέξανδρου Σάντο Τιχομίρ

ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Ο κύριος Μιρόσνικοβ στραγγάλισε τον ποταμό στις όχθες του
κι αυτοκτόνησε μετά.
Στο σημείο που είχε τόσες φορές σηκώσει τη φούστα της απεραντοσύνης.
Το πουκάμισό του ήταν λερωμένο με έρωτα
και στα χείλη του είχε λίγο ηλιοβασίλεμα.
Ωραίος σαν την αποδήμηση
οι πράξεις του εκστράτευαν κατά της ηλικίας.
Είχε δαμάσει τον ήλιο
κι όργωνε την τύψη.

ΚΑΝΕΝΑΣ

Θέλω να κλειστώ σε μια ντουλάπα
και να ψαλμωδώ
όλες τις ουράνιες φωνές
που με μεγάλωσαν.
Θέλω για μια τελευταία φορά
άγαρμπα να κρατήσω το κουτάλι

όπως όταν παιδί
μάθαινα
πώς να προσέχω τον εαυτό μου.
Κι ύστερα σαν ένα σύννεφο
λαβωμένο από το φως
να εξαϋλωθώ στο όνομα
που σιγοψιθυρίζουν
κάποτε
μόνο τα χείλη τού κανένα.

ΠΕΛΟΤΑ ΓΙ’ ΑΣΤΕΡΙΑ

Είναι γιατί δεν έχεις δει αστέρι
να φλέγεται από κοντά.
Όχι επειδή θα τυφλωνόσουν·
αλλά γιατί κάθε βράδυ
ερωτεύεσαι την απουσία τους στον ουρανό.

Κι ανάμεσά τους
καρφίτσωσες και τη δική μου.

O Αλέξανδρος Σάντο Τιχομίρ γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα και είναι φοιτητής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2019 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική σύνθεση, Νάθαν: ένα ταξίδι στο εσωτερικό τοπίο ενός θεού (εκδ. Βακχικόν), η οποία συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα πρωτοεμφανιζόμενων ποιητών των βραβείων Jean Moréas 2020 και στην ανθολογία Τα ποιήματα του 2019 (εκδ. Κοινωνία των δεκάτων, 2020). Ακολούθησε η έκδοση του συνθετικού αφηγηματικού ποιήματος Ο άνθρωπος ήταν η συνθήκη της ειρήνης: η εξομολόγηση ενός ενσαρκωμένου χρόνου (εκδ. Άπαρσις, 2021) και της ποιητικής συλλογής Το φτέρωμα των χρωμάτων (εκδ. Ρώμη, 2022). Διατηρεί δικό του ιστολόγιο, όπου δημοσιεύονται κυρίως ποιήματα και δοκίμια.