Τρία ποιήματα της Λίας Χαλκιά

Τα κομμάτια της ζωής μου

Εκεί που περπάταγα
σε έναν δρόμο ξεχασμένο

είδα

πεταμένο στο πεζοδρόμιο
ένα στρώμα γυμνό, παλιό, άχρηστο πια
όπως οι αναμνήσεις

και στο απέναντι παράθυρο
μια θάλασσα ακίνητη, σκοτεινή
όπως μια λέξη που αναιρεί τον όρο «θάλασσα»

ένιωσα κάτι περίεργο
σα μια ανησυχία να με γδέρνει
αισθάνθηκα ότι κομμάτια μου (μισό μάτι, μισό χέρι) έχουν μείνει εκεί
και με τραβούσαν στους μυστικούς τους δρόμους

μόνο που μπερδεύομαι
και δε θυμάμαι τι
και σε ποιο από τα δύο
και πότε
και σε ποιες συνθήκες

στη

λεωφόρο αργότερα
τα φώτα κλείδωσαν τον χρόνο
και στη βιτρίνα απέναντι
είδα
(χωρίς καθόλου να το κατανοώ)
κομμάτια της ζωής μου
να φτερουγίζουν παραδίπλα

Πρωινή προσευχή

Έσκυψε ο άνεμος πάνω
από πηγές όπου πέτρες ιερές αναβλύζουν
χρησμοί κατρακυλούν στους λόφους
και καρφώνονται στα μάτια των παιδιών
η πρωινή προσευχή κόβει το μέλλον στα δύο

Παναγίες προσεύχονται τη νύχτα
κάθε μία για το δικό της παιδί
η ηχώ τις γυρίζει πίσω

τη μέρα
αλεξίπτωτα ανοίγουν σαν λουλούδια την άνοιξη
σπέρνουν στους αγρούς παιδιά
που θα καρπίσουν
και θα σκορπίσουν μάταιες επιθυμίες

Ελένη

Νύχτα σκοτεινή έμπηγε νύχια στο μπλε του κοβαλτίου
κι ο λύκος τυραννιόταν και έκλαιγε

και μια Ελένη εκεί στην άκρη, λευκή χάρτινη φιγούρα φεγγαριού
να θυμίζει την αιτία όλων
να μην μπορεί να παρηγορήσει
τους Έλληνες τόσους αιώνες τώρα.

Η Λία Χαλκιά είναι φυσικός και ομότιμη καθηγήτρια του ΕΚΠΑ. Έχει διδάξει επί σειρά ετών Διδακτική Φυσικών Επιστημών και Διδακτική Αστρονομίας σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο ΠΤΔΕ του ΕΚΠΑ. Διδάσκει Διδακτική Φυσικών Επιστημών σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο ΠΤΔΕ και στο Τμήμα Χημείας του ΕΚΠΑ. Έχει δημοσιεύσει 4 βιβλία και πάνω από 200 εργασίες σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.