«Στον αριθμό 10 της οδού Ρουαγιάλ» της Κριστίν Γουέλς

Προδημοσίευση από το ιστορικό μυθιστόρημα της Κριστίν Γουέλς Στον αριθμό 10 της οδού Ρουαγιάλ (μτφρ. Αναστασία Δεληγιάννη), που θα κυκλοφορήσει στις 27 Σεπτεμβρίου από τις Εκδόσεις Μίνωας.

Το συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα Στον αριθμό 10 της οδού Ρουαγιάλ υπογραμμίζει τον ρόλο των γυναικών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ιστορίες των οποίων συχνά μένουν ανείπωτες. Η συγγραφέας Κριστίν Γουέλς, με φόντο το κίνημα της Παριζιάνικης Αντίστασης,

αφηγείται μια συγκλονιστική ιστορία θάρρους, αντίστασης και αγάπης. Πλέκοντας εντέχνως μυθοπλαστικά στοιχεία με αληθινά ιστορικά γεγονότα, η Γουέλς φέρνει στο φως τις ηρωικές προσπάθειες της Κατρίν Ντιόρ, αδελφής του διάσημου σχεδιαστή μόδας, να βοηθήσει τους συμπατριώτες της κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Απόσπασμα:

Ένα ρίγος διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά της Υβέτ. Αυτό ακουγόταν απειλητικό. Θυμήθηκε όμως τα λόγια της Λιλιάν. «Τη στιγμή που θα νιώσεις τον μεγαλύτερο φόβο, χαμογέλα». Έτσι, χαμογέλασε. Εισέπνευσε και εξέπνευσε βαθιά και προσπάθησε να παραμείνει ήρεμη, ενώ οι δυο φίλες προβάριζαν τι θα έκανε εκείνη την άλλη μέρα.
Το επόμενο πρωί, η Υβέτ χαμογελούσε όλη την ώρα καθώς έκανε τις συνηθισμένες της δουλειές στου Λελόνγκ, μέχρι που, τελικά, ήρθε η ώρα για να κάνει τη «νεκρή παράδοση». Ολόκληρο το κορμί της έτρεμε καθώς περνούσε μπροστά από το Γαλλικό Ινστιτούτο προς τους Κήπους του Λουξεμβούργου.
Η πρόσβαση στο μεγαλύτερο μέρος του πάρκου ήταν απαγορευμένη στο κοινό. Ο Γκέρινγκ δεν είχε ικανοποιηθεί με το να επιτάξει το μισό ξενοδοχείο Ριτζ για τη Λουφτβάφε, τη γερμανική πολεμική αεροπορία, και είχε καταλάβει το Παλάτι του Λουξεμβούργου και μεγάλο μέρος του πάρκου που ήταν γύρω από το κτίριο, θωρακίζοντας το «φέουδό» του με ψηλά κάγκελα και Γερμανούς φρουρούς. Ακολουθώντας τις οδηγίες, η Υβέτ έκανε τον γύρο και μπήκε στο κομμάτι του πάρκου που ήταν ακόμη προσβάσιμο στο κοινό από το βουλεβάρτο Σεν Μισέλ.
Προχώρησε κατά μήκος των δεντροφυτεμένων λεωφόρων, όπου η στικτή σκιά των φύλλων πρόσφερε μια δροσερή αλλαγή από την αποπνικτική ζέστη των παρισινών δρόμων. Όταν άκουσε μουσική, προχώρησε προς εκείνη την κατεύθυνση και σύντομα έφτασε σ’ ένα ξέφωτο όπου κυριαρχούσαν μια μπάντα και το μεγάλο πλήθος των θεατών, που είτε στέκονταν κάνοντας αέρα στον εαυτό τους με τα καπέλα ή τις εφημερίδες τους, είτε κάθονταν σε πτυσσόμενες καρέκλες.
Κατά παράξενο τρόπο, οι γλυκές νότες της μουσικής δεν προέρχονταν από Παριζιάνους αλλά από ένα κουαρτέτο εγχόρδων Γερμανών στρατιωτών, που ο καθένας έπαιζε το όργανό του σαν η παράσταση αυτή να ήταν ο μόνος λόγος της παρουσίας του στο Παρίσι. Κι εδώ είχαν μαζευτεί
Παριζιάνοι και Γερμανοί μαζί, δίπλα δίπλα, ενωμένοι από την κοινή τους αγάπη για τη μουσική.
Ποτέ ξανά δεν είχε νιώσει η Υβέτ τόσο έντονα τη διαφορά ανάμεσα στη δική της κατάσταση και τη συμπεριφορά τόσων Παριζιάνων. Για εκείνους, αυτή ήταν μια σπάνια και υπέροχη ευκαιρία να ακούσουν δωρεάν ζωντανή μουσική (αν κάποιος δεν επιθυμούσε να πληρώσει για να καθίσει σε καρέκλα). Αν ήταν αναγκασμένοι να βρεθούν μαζί με Γερμανούς προκειμένου να απολαύσουν αυτό το προνόμιο, μπορούσαν να τους υπομείνουν. Για την Υβέτ, όμως, ήταν σαν να βουτούσε σε μια πισίνα γεμάτη καρχαρίες. Κυριολεκτικά, βρισκόταν περικυκλωμένη από τον εχθρό.
Η Υβέτ κατέβηκε από το ποδήλατό της· ήταν τόσο αγχωμένη, που δεν σκέφτηκε καν να απολαύσει τη μουσική. Όπως την είχαν δασκαλέψει, αντί να πληρώσει δύο φράγκα για μια πτυσσόμενη καρέκλα, τσούλησε το ποδήλατό της προς ένα άδειο παγκάκι αρκετά παραπέρα από την μπάντα. Σύντομα κατάλαβε τον λόγο που το παγκάκι παρέμενε άδειο. Ήταν γεμάτο με κάτι αηδιαστικό και κιτρινωπό που έμοιαζε με εμετό.
Πήρε την εφημερίδα από το καλάθι του ποδηλάτου της, έβγαλε μια από τις εσωτερικές σελίδες και τη χρησιμοποίησε προσεκτικά για να σκουπίσει αυτό το παρασκεύασμα που είχε χρησιμοποιήσει η Αντίσταση για να αποτρέψει άλλους φιλόμουσους να καθίσουν σ’ εκείνο το σημείο. Μετά πήρε άλλη μια σελίδα από την εφημερίδα, την έστρωσε στο παγκάκι και κάθισε πάνω της. Κατάλληλη χρήση για την προπαγάνδα υπέρ των ναζί, σκέφτηκε. Ανοίγοντας ό,τι είχε απομείνει από την εφημερίδα, κοίταξε τυφλά τα τυπωμένα γράμματα, νιώθοντας την καρδιά της να κοντεύει να σπάσει από τον φόβο.
Για πόσο θα έπρεπε να καθίσει εδώ και να περιμένει να τελειώσει το κονσέρτο; Πίεσε τον εαυτό της να γυρίζει αργά τις σελίδες της εφημερίδας, διαβάζοντας το κάθε άρθρο. Πότε πότε όλο και κάποιος περνούσε αρκετά κοντά της κι εκείνη προσπαθούσε να μη σηκώσει το βλέμμα της, ώστε να μην κοιτάξει κάποιον Γερμανό κατάματα και με κάποιον τρόπο προδώσει την ενοχή της.
Τελικά το κονσέρτο έφτασε στο τέλος του. Ενώ το πλήθος έδειχνε την εκτίμησή του με χειροκροτήματα, η Υβέτ έβγαλε έναν μεγάλο φάκελο από την τσάντα της και με μια κίνηση που είχε προβάρει ξανά και ξανά με την Κατρίν τον έχωσε διακριτικά στη διπλωμένη εφημερίδα. Ακούμπησε την εφημερίδα στο παγκάκι και μετά πήρε την τσάντα της και την κούμπωσε.
Ποιος θα έπαιρνε την εφημερίδα που άφησε; Η Κατρίν της είχε πει να μην καθυστερήσει, ούτε να βρίσκεται κάπου κοντά όταν θα ερχόταν το άλλο πρόσωπο. Αυτή ήταν η σημασία της νεκρής παράδοσης.
Καθώς η Υβέτ σηκωνόταν, ένας Γερμανός στρατιώτης την πλησίασε. «Έι! Τι κάνετε εκεί;»

Έχουν γράψει για το βιβλίο:

«Το βιβλίο Στον αριθμό 10 της οδού Ρουαγιάλ με γοήτευσε αμέσως, από την πρώτη κιόλας σελίδα μέχρι τη συγκλονιστική κατάληξη. Μια καθηλωτική ιστορία θάρρους, αντίστασης και αγάπης».
Κέλι Ρίμερ, συγγραφέας του μπεστ σέλερ Αλήθειες που δεν σου είπα (Μίνωας, 2022)

«Εκθαμβωτικό, σαν δημιουργία του Ντιόρ! Μόδα, συναίσθημα, ηρωισμός και έρωτας».
Νατάσα Λέστερ, συγγραφέας

«Το βιβλίο τα έχει όλα: υψηλή μόδα, κατασκόπους, έρωτες, απώλειες, μυστήριο, αδελφική αγάπη, φιλία και ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες… είναι μια ιστορία με γρήγορο ρυθμό που μεταφέρει τον αναγνώστη στην πιο αξιομνημόνευτη εποχή της παγκόσμιας ιστορίας».
RomanceReviewsToday

«Το βιβλίο Στον αριθμό 10 της οδού Ρουαγιάλ της Κριστίν Γουέλς είναι μια ιστορία αγωνίας και κινδύνου, γεμάτη ανατροπές, που σου κόβει την ανάσα – και όλα αυτά πασπαλισμένα με τη χρυσόσκονη της αγέραστης λάμψης της κολεξιόν του Κριστιάν Ντιόρ “NewLook”».
Άννα Κάμπελ, συγγραφέας

«Μέσα από την απεικόνιση αυτών των γενναίων και επινοητικών νεαρών γυναικών, η Γουέλς αποτίει φόρο τιμής στις αξιοθαύμαστες αγωνίστριες της Αντίστασης κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα βιβλίο γεμάτο μόδα, Παρίσι και ηρωισμό… Πώς να μην το ερωτευτείς;»
BetterReading

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Κριστίν Γουέλς γράφει ιστορικά μυθιστορήματα με πρωταγωνίστριες δυναμικές, συναρπαστικές γυναίκες. Άρχισε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα όσο δούλευε ως δικηγόρος σε μεγάλες επιχειρήσεις και συνεχίζει να γράφει για χρονικές περιόδους που εκτείνονται από την Αγγλία της γεωργιανής εποχής μέχρι και τη Γαλλία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το καινούριο βιβλίο της με τίτλο OneWoman’sWarθα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μίνωας το 2023. Ζει με την οικογένειά της στην Αυστραλία.