Διαλεχτά μαργαριτάρια για τη βασίλισσα Ελισάβετ – Γράφει η Αγγελική Κώττη

Δεν αρκεί να μάθεις πέντε πράγματα από πρωτόκολλο και από τις συνήθειες κάποιας βασιλικής οικογένειας για να γίνεις Χρήστος Ζαμπούνης. Αν δεν έχεις ενδιατρίψει χρόνια και χρόνια στο αντικείμενο, δεν θα μάθεις τίποτα ποτέ. Η «ξεπέτα» δεν αρκεί για τέτοια θέματα. Τουλάχιστον ας μιλούσαν καλά ελληνικά στην τηλεόρασή μας! (Ο Ζαμπούνης μιλά άψογα την ελληνική γλώσσα, με πλούσιο λεξιλόγιο και μια μικρή επιτήδευση ταιριαστή προς το θέμα, «πάει» μια χαρά.)

Της Αγγελικής Κώττη

Εν αρχή δεν λέμε για την Ελισάβετ «Η Αυτού Μεγαλειότης». Τόσες μέρες ρεπορτάζ και ουδείς αρχισυντάκτης ή διευθυντής

έκανε διόρθωση όσων κρατούν τα μικρόφωνα. Γυναίκα είναι, η Αυτής Μεγαλειότης έπρεπε να λέγεται. Ψιλά γράμματα… Δεν ενοχλείται εκείνη βέβαια, από κάτι του κόσμου ετούτου, εμείς πάσχουμε. 

Η εκλιπούσα βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου δεν έκανε μια ειδική κίνηση που έγινε ποτέ από… βασιλεύων μονάρχη όταν έσκυψε το κεφάλι καθώς περνούσε από μπροστά της το αυτοκίνητο με το φέρετρο της Νταϊάνα. Από βασιλεύοντα μονάρχη είναι το σωστό, αλλά η άγνοια και η αγραμματοσύνη έχει τρυπώσει και στο δικό μας επάγγελμα. Ας μην πούμε ότι  μάλιστα, θα έπρεπε να πούνε από «βασιλεύουσα». Έτσι θα πάρουμε την Πόλη; Και δεν θα καταλαβαίνει κανείς γιατί θα λέμε πήραμε τον «Βασιλεύοντα»;

Η δε Νταϊάνα, δεν λάμβανε τη στοργή που αναζητούσε από τον σύζυγό της, όχι δεν εκλάμβανε. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Μας… εκλαμβάνουν για απαίδευτους; Μπορεί!

Τέλος, σε μια άλλη ουσία, όχι στη γλωσσική- που και αυτή ουσία είναι. Όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη, της Δύσης σίγουρα πάντως, έδειχναν ώρες και ώρες την κηδεία της Ελισάβετ. Και να οι αγρυπνίες των πριγκίπων, και να το ένα και να το άλλο και να το πλήθος που περιμένει ώρες να λάβει μέρος στο λαϊκό προσκύνημα.

Έτυχε να βρεθώ στην Τουρκία και εκεί όλα τα κανάλια αφιέρωσαν όλες αυτές τις μέρες ατέλειωτες ώρες για μεταδόσεις. Μάλιστα, στο τουρκικό TRT World, το οποίο εκπέμπει στα αγγλικά, το θέμα είχε τη μερίδα του λέοντος, από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Δεν είναι θέμα να είσαι βασιλικός (από τα γεννοφάσκια μου δεν είμαι, προσωπικά). Είναι να αναγνωρίζεις πως ζεις μοναδικές ιστορικές στιγμές για την ανθρωπότητα. Άλλωστε, να σας πούμε και κάτι; Αν δεν ακολουθούσαν οι λαοί, οι τηλεοράσεις θα άλλαζαν πανεύκολα πρόγραμμα. Άρα, σταματήστε επιτέλους τις γκρίνιες και αλλάξτε κανάλι. Το τηλεκοντρόλ είναι πολύ χρήσιμο αντικείμενο.

Τεσσεράμισι δισεκατομμύρια θα δουν, λέει την τελετή, ενώ της Νταϊάνας, τόσα χρόνια πριν, την είχαν παρακολουθήσει 2,5. Άλλοι καιροί τότε, άλλοι τώρα. Τότε εκείνη, αστέρι λαμπερό, τώρα γεμάτος ο κόσμος από ινφλουένσερ και πρόσωπα χωρίς καμιά αξία. Κι όμως, τα πλήθη γοητεύονται από ιστορικές στιγμές που, λογικά, κανείς μας δεν θα ξαναζήσει. Θα το ξαναπούμε: δεν θέλετε; Τηλεκοντρόλ. Διαβάστε και κανένα βιβλίο. 

Από γενικό θέμα ξεκινήσαμε, σε γενικό θέμα περνάμε: έρχεται ο Οκτώβριος και γράφεται, προφέρεται, ό,τι θέλετε προσθέστε, Οκτώβριος. Όχι ΟκτώΜβριος. Μη μας πρήξετε ιδίως οι τηλεπαρουσιαστές. Μια φορά να το ακούσει ο άνθρωπος, το μαθαίνει. Εκεί σε τηλεόραση και ραδιόφωνο πόσες πρέπει;

Ούτε οι εφημερίδες θα γλίτωναν αν δεν υπήρχαν οι ήρωες διορθωτές. Εν πάση περιπτώσει…

Λοιπόν, δεν το ξέραμε, αλλά από την μεγάλη πρόσκρουση του μετεωρίτη στη Γη πριν από κάποια εκατομμύρια χρόνια, δεν… πλήχθηκαν μόνο οι δεινόσαυροι, πλήχθηκε και το 90% της ζωής στον πλανήτη. 

Το βλέπεις στις ελληνικές λεζάντες πολύ σοβαρού ξένου καναλιού και λίγο θέλεις να αναφωνήσεις: γιατί Θεέ μου, να επανέλθει η ζωή στη Γη; Γιατί να γίνει ο άνθρωπος;

Προφανώς για να σημειώσει με μέγα πάθος τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή σε μια μεγάλη εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγουδήθηκαν όλα τα τραγούδια τα οποία… γράφτηκαν για το γεγονός. Αγνοούμε αν παίχτηκε το «Σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι» και άλλα 2-3 που όντως γράφτηκαν για την καταστροφή. Τα υπόλοιπα μικρασιάτικα τραγούδια τα έλεγαν οι παππούδες μας και οι δικοί τους παππούδες όσο ήταν στις αλησμόνητες πατρίδες. Ποιος το είπε; Η παρουσιάστρια της εκδήλωσης.

Τι… καταστροφικό  νόημα να βγει περί καταστροφής από το περίφημο «Η Έλλη θέλει σκότωμα/ με δίκοπο μαχαίρι/ γιατί άφησε τον άντρα της/ και πήρε κομισέρη»; (Τούρκο αξιωματικό). Τώρα θα πείτε ας μην αγαπούσε άλλον. Σωστό και αυτό.

Μεγάλη μούσα του Ζαν Λυκ Γκοντάρ , η Άννα Καρίνα, δεν κλίνεται. Είναι δυνατόν να πούμε της Άννας, αλλά όχι και της Καρίνας, καθώς όλα τα θηλυκά επίθετα είναι άκλιτα. Τον χάσαμε κι αυτόν, μέσα στον γενικό χαμό με τις μεγάλες απώλειες της Ελλάδας. Και ακούσαμε της Καρίνας σωρηδόν.

Κώστας Καζάκος, Ειρήνη Παππά, Δημήτριος Παντερμαλής. Εκτός των πολλών άλλων που είχαν χειρίζονταν τη γλώσσα μοναδικά και οι τρεις. Αλλά, βλέπετε, διάβαζαν οι άνθρωποι. Μελετούσαν. Πώς το λένε; Μορφώνονταν. Τώρα;

The post Διαλεχτά μαργαριτάρια για τη βασίλισσα Ελισάβετ – Γράφει η Αγγελική Κώττη appeared first on The President.