Οι σχέσεις ζευγαριών και ο θεσμός της οικογένειας. Γράφει η Μίκα Πανάγου

Ο κόσμος συνήθως αναδύει θέματα συζήτησης που προέρχονται από την επικαιρότητα. Αυτό που σχεδόν όλοι έχουν ασχοληθεί αυτό το διάστημα είναι οι σχέσεις ζευγαριών και ο θεσμός της οικογένειας. Ποσό καλά ξέρουμε κάποιον που επιλέγουμε για σύντροφο μας; Ποσό καλά ξέρουμε τον εαυτό μας και τα όρια του; Οι έννοιες υποχώρηση και ανοχή είναι ίδιες; Ποτέ βάζουμε όρια;

Της Μίκας Πανάγου *

Τα όρια λοιπόν είναι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής του καθενός. Ξεκινά η εκμάθηση τους από μικρή ηλικία και συνεχίζονται εφόρου ζωής. Υπάρχουν τα κοινωνικά όρια αλλά και τα προσωπικά του καθενός.

Μέσα από την προσωπικότητα του καθενός διαμορφώνονται και αυτά με αποτέλεσμα να ορίζεται και η ένοχη του καθενός. Επίσης είναι σημαντικό οι γονείς να έχουν εκπαιδεύσει τα παιδιά για το ποσό  επιτρεπτικοί μπορούν να είναι στις συμπεριφορές και στην σωματική η λεκτική παραβίαση των γύρων τους.

Όλα τα παραπάνω συνδέονται άμεσα με τις σχέσεις που αναπτύσσει κάποιος στην προσωπική του ζωή. Είναι διαφορετικό να υποχωρείς σε μια επιλογή ταινίας και διαφορετικό ν ανέχεσαι για παράδειγμα ψυχολογική βία. Επηρεάζουν αρκετά και τα πρότυπα σχέσεων μέσα στα οποία έχει μεγαλώσει κανείς αλλά και η δύναμη που θα χρειαστεί να ξεφεύγει κάποιος από μια τοξική σχέση χωρίς να δικαιολογεί συνεχώς τον σύντροφο του. Αυτό που συνήθως ρωτάω τους ανθρώπους για την ζωή τους είναι αν νιώθουν ευτυχισμένη; Αν νιώθουν πληρότητα στην εργασία τους, στην σχέση τους ή στον τρόπο διασκέδασης τους. Μια ερώτηση στην οποία η απάντηση θα μπορούσε να βοηθήσει πολλούς να απεμπλακούν από σχέσεις που τους έχουν εγκλωβίσει και τους κρατάνε στάσιμους, γιατί μέσα από μια σχέση φιλική/ερωτική/επαγγελματική, η επιτυχία θα είναι να υπάρχει πάρε δώσε και ατομική εξέλιξη του καθενός.

Ωστόσο μέσα σ’ ένα ζευγάρι δεν μπορεί κάποιος τρίτος να μπει και να κατανοήσει απόλυτα τι συμβαίνει, αυτό γίνεται μέχρι ένα βαθμό. Την πραγματική αλήθεια την γνωρίζει το ίδιο το ζευγάρι και πάντα υπάρχει ευθύνη και από τις δυο μεριές. Ο περίγυρος απλά κάνει σενάρια, κρίνει, δικάζει, αξιολογεί. Όταν μιλάμε για ενήλικες ας μιλάμε και για ατομική ευθύνη του καθενός, τις επιλογές που κάνει και για το πόσες προσπάθειες θέλει να δώσει. Όμως όταν υπάρχουν και παιδιά μέσα στο ζευγάρι ας σκεφτούμε περισσότερο ομαδικά και όχι εγωιστικά η εκδικητικά. Οι δυναμικές αλλάζουν και το ζευγάρι οφείλει να δημιουργήσει συνθήκες αρμονίας και ομαλή συμβίωση της οικογένειας.

Δεν υπάρχει συνταγή για τον τέλειο σύντροφο η κριτήρια επιλογής του ιδανικού, υπάρχει το ποσό σέβομαι και αγαπάω εμένα πρώτα και μετά τους άλλους. Ποσό επιτρέπω να παραβιάζομαι και να με εκμεταλλεύεται κανείς. Ποσό ακολουθώ τις επιλογές μου και τα θέλω μου και όχι των γύρω μου. Ποσό δουλεύω καθημερινά την επικοινωνία με τον σύντροφο μου ώστε  μέσα από τον διάλογο να ακουγόμαστε και οι δυο. Κανείς δεν είναι τέλειος σε αυτόν τον κόσμο. Να προσέχετε τους εαυτούς σας τώρα που κάνει πολύ ζέστη αλλά και όταν έχει πολύ κρύο.

* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία

The post Οι σχέσεις ζευγαριών και ο θεσμός της οικογένειας. Γράφει η Μίκα Πανάγου appeared first on The President.