Όπου υπάρχει Ελλάδα: Όταν η Ευλαμπία συνάντησε στη Σύρο την «ερωτική μετανάστρια» Τσινγκέρι

Μια ερωτική μετανάστρια γνω΄ρισε η Ευλαμπία Ρέβη που βρέθηκε στη Σύρο με το Όπου υπάρχει Ελλάδα.

Η 45χρονη Τσινγκέρι Όγκμπουεμπου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λάγκος της Νιγηρίας και ζει στην Σύρο εδώ και οκτώμισι χρόνια.

Ο σύζυγός της, Γιώργος Τερζής, είναι τέκνο μεικτού γάμου. «Η μητέρα του είναι από την Ρουμανία, ο πατέρας του από το Άργος. Ο Γιώργος ήλθε εδώ παιδί καθώς ο πατέρας του, δημόσιος υπάλληλος, τοποθετήθηκε εδώ. Πήγε στην Σύρο Γυμνάσιο και Λύκειο, μετά σπούδασε στην Ρουμανία.

Σήμερα, ζουν στην Σύρο με τους δύο γιους τους, τον Ερμή (10) και τον Περσέα (8). «Εμείς είμαστε ξετρελαμένοι με την Σύρο, όλοι μας» λέει. Τον Ερμή τον ονομάτισαν προς τιμήν της Ερμούπολης. «Αλλά μας αρέσει και η ίδια η μορφή του θεού Ερμή. Ο Γιώργος είναι ξετρελαμένος με την αρχαία Ελλάδα και την μυθολογία» λέει. «Το Περσέας το διαλέξαμε γιατί ψάχναμε ένα όνομα να έχει σχέση με τον Ερμή: ο Ερμής είχε βοηθήσει τον Περσέα να σκοτώσει την Μέδουσα. Επιπλέον ας μην ξεχνάμε ότι ήταν από το Άργος, κατέληξε στις Κυκλάδες (Σέριφο) και πήρε μια πριγκίπισσα από την Αιθιοπία για γυναίκα του.»

Με τον Γιώργο γνωρίστηκαν στο Λάγκος. «Είχε σπουδάσει στην Ρουμανία καλές τέχνες και ήλθε στο Λάγκος να μελετήσει τις τελετουργικές ρίζες της καποέιρα. Εγώ ανήκω στην φυλή Ίγκμπο, που κατοικεί στην νοτιοανατολική Νιγηρία. Ο παππούς μου ήταν θεραπευτής στο χωριό και σαμάνος – ένα μείγμα ιερέα και βοτανολόγου. Δυστυχώς, ένας εγγονός του, εξάδελφός μου, έγινε ευαγγελιστής πάστορας και κατέστρεψε το ιερό, την ευθύνη του οποίου είχε ο παππούς μου...» ιστορεί, περιγράφοντας τις αλλαγές μιας ζωής στο χωριό που η ίδια δεν γνώρισε.

«Εγώ, οι πέντε αδελφές και ο αδελφός μου μεγαλώσαμε στο Λάγκος. Η Σύρος και το Λάγκος, η μέρα με την νύχτα! Είναι μια χαοτική μεγαλούπολη με είκοσι εκατομμύρια κατοίκους. Στα τριάντα δύο άφησα το Λάγκος για την Ελλάδα.» Ο Γιώργος τον χειμώνα ζωγραφίζει και στην σεζόν φτιάχνει παγωτό στο Dai Daddi, ένα γνωστό παγωτατζίδικο.

«Εγώ κάνω διάφορα, δουλεύω σε καταστήματα και online, εξυπηρέτηση πελατών για την Microsoft».

Λόγω του χρώματός της είναι «εμφανής» μειονότητα, ενώ βρίσκεται στην καταλληλότερη θέση να αξιολογήσει κατά πόσον η τοπική κοινωνία είναι ανοικτή και ανεκτική ή όχι.

«Στην Σύρο ζουν μόνιμα ξένοι εδώ και πολλά χρόνια. Έχει λίγους ακόμη Αφρικανούς, μπορώ να πω πως εγώ είμαι η πιο ενταγμένη στην τοπική κοινωνία» λέει.

Είναι κατηγορηματική πως στην Σύρο έτυχε πολύ καλής υποδοχής. «Εμένα προσωπικά μου φέρθηκαν πολύ σωστά. Μου χαμογελούσαν και με χαιρετούσαν κι ας μην με ήξεραν. Νομίζω λόγω της ιστορίας της η Σύρος είναι πιο ανοικτή – είναι μια κοινωνία όπου συνυπάρχουν δύο μικρόκοσμοι, οι Καθολικοί αυτόχθονες και οι Ορθόδοξοι που ήλθαν με την Επανάσταση. Μετά ήλθαν να εγκατασταθούν εδώ Έλληνες από πολλά άλλα μέρη και ξένοι».

Προσπαθεί, η ίδια, να βρίσκει συνέχεια τρόπους να απασχοληθεί. «Στην Σύρο, για να περνάς καλά, πρέπει εσύ ο ίδιος να βρεις κάτι να κάνεις, κάτι που να σε ενδιαφέρει. Μετά την δουλειά, παίζω ποδόσφαιρο σε μια ερασιτεχνική ομάδα γυναικών η οποία λέγεται Περσέας, όπως και ο γιός μου. Οι γυναίκες που την ίδρυσαν ήλθαν από την Αθήνα...»

Η Τσινγκέρι και ο Γιώργος προσπαθούν να περάσουν στον Ερμή και τον Περσέα ολόκληρο το πολιτιστικό απόθεμα της δικής τους ανατροφής. «Αρχικά, ο Γιώργος μιλούσε στα παιδιά Ελληνικά και Ρουμανικά, εγώ Αγγλικά και Ίγκμπο.

Τώρα ο Γιώργος τους μιλά μόνο Ρουμανικά κι εγώ μόνο ίγκμπο, γιατί Ελληνικά και Αγγλικά ακούν παντού και θα τα μάθουν και στο σχολείο. Οι ντόπιοι τα αγκάλιασαν τα παιδιά μου – είναι μιγάδες, είναι κουκλάκια, τραβούν αμέσως την προσοχή και το ενδιαφέρον», λέει.

Όπως παρατηρούν και πολλοί άλλοι νέοι γονείς, η Τσίνγκερι τονίζει πως η Σύρος είναι ένα ασφαλές μέρος, κατάλληλο για να μεγαλώσεις παιδιά