Δανάη Μπάρκα: «Αποφάσισα να αλλάξω εμένα, αφού δεν μπορώ να αλλάξω τους άλλους»

Αυτή η τηλεοπτική σεζόν σίγουρα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη της Δανάης Μπάρκα αφού σήμανε και το ξαφνικό και προωρο τέλος της εκπομπής της «Πάμε Δανάη». Η ίδια δηλώνει πως δεν το περίμενε και απαντάει σε όλη την κριτική που δέχτηκε για το γλέντι μετά το κλείσιμο της τελευταίας εκπομπής αλλά και τα συναισθήματά της για όλα όσα έγιναν. Και το κάνει σε έναν άνθρωπο που την ξέρει πολύ καλά. Τη Δέσποινα Καμπούρη για λογαριασμό της εκπομπής Weekenders.

-Ποια είναι η τελευταία φορά που έδωσες συνέντευξη στη μία το βράδυ; Το έχεις ξανακάνει;

«Όχι και παράλληλα έχω κι άλλο χειρότερο... δεν έχω ξαναδώσει συνέντευξη σε άνθρωπο που με ξέρει τόσο καλά»

-Έχοντας δει την παράσταση θα πω ότι είσαι γεννημένη γι' αυτό. Πώς ένιωσες πατώντας πάνω στη σκηνή;

«Είχα πολύ αγωνία. Αυτή είναι μια παράσταση που είχαμε κλείσει πριν από κάθε εξέλιξη... Ήθελα να κρατήσω τις ισορροπίες γιατί είναι μεγάλη δυσκολία να δουλεύεις με τη μαμά σου»

-Το ότι είσαι η κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου, νιώθεις ότι αδικεί τη δική σου προσωπικότητα;

«Δε νιώθω ότι αδικείται η προσωπικότητά μου όταν λένε ότι είμαι η κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου. Πιστεύω στην προσωπικότητά μου και θα ήταν χαζό να θέλω να το αποτινάξω ή να μου δημιουργηθεί κόμπλεξ, άσχετα αν όντως κάποιοι επίτηδες έχουν μείνει και σταθεί σε αυτό. Σαφώς, αν η μαμά μου ήταν τόσο παντοδύναμη, δε θα της ζήταγα να με βάλει σε μια δουλειά με τόση έκθεση και τόσα σχόλια. Δε νομίζω ότι ξυπνάει κανείς το πρωί και ονειρεύεται να βλέπει να του γράφουν, “πως είσαι έτσι;”, “ουστ”, “φύγε, πήγαινε σπίτι σου”»

-Δεν έκανες όμως λίγα χιλιόμετρα μόνη σου...

«Ποτέ δεν ήμουν τελείως μόνη μου. Υπήρξαν στιγμές και γεγονότα που ήμουν στο καμαρίνι και έλεγα, “τι ζω; Τι να κάνω; Να μιλήσω ή όχι;”. Αποφάσισα, επειδή τους ανθρώπους δε μπορείς να τους αλλάξεις, ειδικά όταν σχεδόν ξέρεις περί τίνος πρόκειται, να αλλάξω εμένα, να κάτσω σπίτι μου, να κλάψω, να ησυχάσω, να ξέρουν οι άνθρωποι που θέλω τι είμαι και τι συμβαίνει. Και όλες τις φορές μου βγήκε σε καλό».

-Είμαι σίγουρη πως το κεφάλαιο τηλεόραση δεν έχει τελειώσει για σένα...

«Ναι, το κεφάλαιο τηλεόραση δεν έχει τελειώσει. Είναι αστείο γιατί οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το τέλος της εκπομπής σαν να βγήκα και να είπα, “και κάπου εδώ σας χαιρετώ για πάντα”. Δε νομίζω ότι τέθηκε ποτέ τέτοιο ζήτημα από εμένα».

-Σου λείπει;

«Μου λείπουν οι άνθρωποι. Η τηλεόραση είναι κάτι που αγάπησα, ενώ δεν αγαπούσα… Αλλά είναι κι ένα μέσο που σου καλλιεργεί μια συνήθεια κι έναν εγωκεντρισμό που θέλει τόσο αυοαναίρεση για να σταθείς στα πόδια σου»

-Την άκουσες;

«Δε νομίζω ότι “την άκουσα”… Να υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκα αλλιώς και με μάζεψα, σαφώς υπήρξαν. Ποιος άνθρωπος θα μπει σε μια διαδικασία που θα αλλάξει η ζωή του και δε θα αλλάξει και ο ίδιος;»

-Τη στενοχώρια σου δεν τη δείχνεις Και στα ερωτικά και στα προσωπικά.

«Έχεις απόλυτο δίκιο. Τη στενοχώρια μου δε τη δείχνω… Γιατί να βγω δημόσια να δείξω ότι ήμουν στενοχωρημένη; Την έδειξα στους ανθρώπους που κλαίγαμε μαζί. Όλα τα ενδοοικογενειακο-επαγγελματικά δεν αφορούν τον κόσμο… Επίσης μου φάνηκε πολύ υπερβολικό όλο αυτό που έγινε. Ήταν σαν να μην ξαναέγινε ποτέ σε κανέναν και να είμαι η πρώτη που ολοκληρώθηκε μια εκπομπή που είμαι μέρος.Ως παρουσιάστρια στενοχωρήθηκα, ως άνθρωπος προσπάθησα να μπω στη θέση άλλων ανθρώπων και να σκεφτώ αν θα έπαιρνα την ίδια απόφαση. Δεν το περίμενα... Κανείς μας δεν το περίμενε.

Δημόσια όμως σε καμία περίπτωση δε θα άφηνα να βγει παραέξω κακή εικόνα ή άσχημο συναίσθημα ακόμα και αν το νιώθω ή το ένιωθα, για ανθρώπους που έχω συνεργαστεί επαγγελματικά…»

-Ισχύει ότι με το κανάλι συζητήθηκαν project ώστε να συνεχιστεί η συνεργασία...

«Ισχύει ότι έχω άριστες σχέσεις... Τώρα αν κάτι είναι να γίνει θα ανακοινωθεί»