Χρήστος Σαντικάι: «Η πρόταση από το ALTER δεν αφορούσε τα χριστουγεννιάτικα, ήθελαν να γίνω ένας μικρός Χατζηγιάννης»

Όσα είπε για την καριέρα του, τη γνωριμία του με τη Λάουρα Νάργες και την καταγωγή του

Στο Στούντιο 4 φιλοξενήθηκε ο Χρήστος Σαντικάι και μίλησε για τη ζωή και τη μουσική του καριέρα που ξεκίνησε όταν ήταν ακόμα πολύ μικρός ως το παιδί που τραγουδούσε χριστουγεννιάτικα και εκκλησιαστικούς ύμνους.

«Η μητέρα μου το κυνηγούσε πάρα πολύ, τραγουδούσε και εκείνη. Πήγε να με γράψει σε ένα ωδείο να μάθω νότες. Ήταν όνειρο που είχε εκείνη αλλά δεν μπορούσε να το κάνει και το έκανε μέσω εμού χωρίς να με πιέσει. Θυμάμαι ότι είχα την τάση να κάνω ρυθμούς. Ο διευθυντής του ωδείου

ανακάλυψε ότι 7 χρονών μπορούσα να ερμηνεύσω τραγούδια και κάλεσε μια εκπομπή και έκαναν σύνδεση με τον Γονίδη. Από εκεί μου έκαναν πρόταση. Η πρόταση από το ALTER δεν αφορούσε τα χριστουγεννιάτικα και τα εκκλησιαστικά, ήθελαν να γίνω ένας μικρός Χατζηγιάννης. Τελικά είπα μόνο άλλα!

Θυμάμαι σαν τώρα ότι είχα πάει τότε σε ένα στούντιο, ήταν και τα Ζουζούνια μέσα και έλεγαν τον "Μικρό Τυμπανιστή". Και μου είπε ο Μάνος ο Βαφειάδης να το πω. Το λέω και βγήκε τα Χριστούγεννα single χωρίς καμία προειδοποίηση. Ούτε οι γονείς μου ήξεραν. Οι γονείς μου υπέγραψαν αλλά δεν ήξεραν τι. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι είναι τα συμβόλαια και όλα αυτά, χαίρονταν γιατί έβλεπαν ότι το παιδί τους θα πάει μπροστά».

Για τη γνωριμία του και τελικά τη ζωή του με τη Λάουρα Νάργες και το παιδί τους είπε:

«Στο μωρό μιλάω εγώ Ελληνικά, η Λάουρα Γερμανικά και η μαμά μου Αλβανικά. Και συνεννοούμαστε. Τη Λάουρα τη γνώρισα όταν την έφερε στο στούντιο ο Ζερό και του λέω "τι την έφερες τώρα αυτή από το Survivor να μου ραπάρει;" γιατί καιγόμουνα. Όταν μπήκε στο στούντιο ψιλομαγκώθηκα, ήταν πολύ καλή, δεν το ξέρεις αγάπη μου, συγγνώμη. Μετά κάπως μας έφερνε η ζωή σε κοινές παρέες. Ήταν πολύ όμορφο το ταξίδι μέχρι να ψηθεί. Ήμασταν φίλοι και είμαστε φίλοι. 180 μοίρες άλλαξα γιατί είμαι κι εγώ ένα παιδί μέσα στο καλλιτεχνικό με ένταση και η Λάουρα μου λέει ηρέμησε γιατί έχει μεγαλώσει με πρόγραμμα.

Το παλεύω ακόμα να ανέβει η αυτοπεποίθησή μου. Όταν είμαι με πολύ κόσμο δε βγάζω τον πραγματικό μου καλλιτεχνικό εαυτό, μου το λέει συνέχεια ο μάνατζέρ μου. Μαγκώνομαι ακόμα με το κοινό».

Μιλώντας για την καταγωγή του είπε:

«Γεννήθηκα το 1994 στην Αλβανία και ήρθα στην Ελλάδα το 1997. Ήρθα εδώ στην ηλικία του γιου μου, μωρό. Δεν σκέφτομαι ότι ξεσπιτώθηκα γιατί δεν το νιώθω. Νιώθω ότι είμαι Έλληνας και ότι μεγάλωσα εδώ. Υπήρχε εμφύλιος στην Αλβανία. Οι μόνες μνήμες που έχω είναι πυροβολισμούς, τα θυμάμαι γιατί ξεκίνησαν και από την πόλη μου, την Αυλώνα. Αυτό που με εμπνέει περισσότερο στη ζωή είναι το θάρρος του πατέρα μου. Είναι σαν να πάρω εγώ τώρα τον μικρό Αλέξανδρο και να πάω κάπου χωρίς να το θέλω, με την έννοια να αναγκαστώ να πάω κάπου και να μπορέσει να μεγαλώσει με όλες τις καλές αξίες.

Η απόφαση να έρθουμε όλοι μαζί πάρθηκε ένα βράδυ, έπρεπε να φύγουμε, δεν γινόταν διαφορετικά γιατί μπορεί να μας πάρει μια αδέσποτη. Εδώ στην Ελλάδα νομίζω ήταν ο αδελφός του πατέρα μου είχαν έρθει νωρίτερα το 91 και είχαμε να ακουμπήσουμε για λίγο».