Γιάννης Κακλέας: «Μισώ κάθε μορφής εξουσία»

18:46 23/6/2025 - Πηγή: newsbreak

Συναντηθήκαμε με το Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Κιβωτός, σε μια από τις τελευταίες πρόβες για την παράσταση «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» που σκηνοθετεί, έχοντας βρει τον Τρουφαλντίνο του στο πρόσωπο του πολυσχιδή Βασίλη Χαραλαμπόπουλου και ενός θιάσου που επανανοηματοδοτεί ρηξικέλευθα το έργο του Γκολντόνι.

Από τον Χρήστο Τζίφα

Εκεί αφέθηκε στις ερωτήσεις μας και στο φωτογραφικό φακό του Παύλου Παρασκευά μέσα στο σκηνικό σύμπαν της παράστασης που μόλις ξεκίνησε μια μεγάλη περιοδεία, ενώ ταυτόχρονα ήδη καταπιάνεται και με τον «Ράφτη

κυριών», το έργο που θα σκηνοθετήσει το χειμώνα, στο Θέατρο Γκλόρια. Ο Γιάννης Κακλέας, είναι πραγματικά ένας από τους πιο δραστήριους σκηνοθέτες των τελευταίων ετών, που οι δουλειές του μετατρέπονται αυτόματα στο απόλυτο talk of the town. Και είναι και από εκείνους του σκηνοθέτες που αρνείται να παραδοθεί στα κουτάκια και προτιμάει να παραμένει αχαρτογράφητος, να μην τοποθετεί τον εαυτό του στα είδη και να υπακούει μόνο στην αγάπη του για το θέατρο. Αναμφισβήτητα η προσωπική θεατρική διαδρομή του Γιάννη Κακλέα, είναι ταυτόχρονα και ένα κομμάτι της αφήγησης του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Και αναμφισβήτητα σε κάθε χρονική στιγμή, κάθε του παράσταση έχει καταπιεί ορατά ή και αόρατα στοιχεία και από την τρέχουσα πραγματικότητα, από τη ζωή. Είναι σκηνοθέτης, αγαπάει τους ηθοποιούς του, ξέρει καλά πως να δημιουργεί ομάδες και μιλάει μια εντελώς ξεχωριστή και διαφορετική γλώσσα τόσο στη σκηνή όσο και στη ζωή. Και εμείς αρπάξαμε ακόμα μια ευκαιρία για μια εφ’ όλης της ύλης κουβέντα μαζί του. Αυτός είναι ο Γιάννης Κακλέας.

Φωτογραφίες για τη ROSA , Παύλος Παρασκευάς

Θέλω να μου πεις πώς φτάνει αυτός ο «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» στα χέρια σου για να γίνει παράσταση;

Αυτή η παράσταση έχει μια ιστορικότητα. Πριν από περίπου 14 χρόνια, είχαμε ανεβάσει το έργο με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο Δημοτικό Θέατρο της Κρήτης. Πριν από λίγο καιρό, αισθανθήκαμε και οι δύο την επιθυμία να το ξανανεβάσουμε. Γιατί είναι μια παράσταση που μας είχε σημαδέψει. Τον Βασίλη σαν Τρουρφαλντίνο που ήταν εξαιρετικός σε αυτό το ρόλο, αλλά και εμένα η απόφαση μιας ρεαλιστικής απόδοσης ενός κειμένου της comedia dell΄Arte.Ήταν μια απόπειρα που η comedia έμεινε μόνο σαν πνεύμα, σαν αίσθηση. Ήταν η πρώτη φορά που σκηνοθέτησα ένα έργο του Γκολντόνι σε ένα πιο σκληρό ρεαλιστικό τοπίο, όπως είναι ένα κακόφημο λιμάνι και όχι σε ένα «όμορφο» τοπίο ενός αναγεννησιακού θεάτρου.

Δεν σ’ αρέσει και το στυλιζάρισμα;

Δεν το δουλεύω το στυλιζάρισμα γιατί είναι μια τέχνη που δεν κατέχω καλά. Είναι μια πολύ ιταλιάνικη μανιέρα αυτή, που οι θεατρίνοι εκείνης της εποχής την ήξεραν πολύ καλά. Πάντως είναι αλήθεια, ότι δεν αγαπώ ιδιαίτερα το στυλιζάρισμα. Ήθελα να κάνουμε μια παράσταση ρεαλιστικού θεάτρου με πραγματικούς ανθρώπους, που να βιώνουν τον έρωτα, την απώλεια, την ανάγκη για επιβίωση, την αγάπη για τη ζωή. Πιο σκληρό κοίταγμα δηλαδή. Να δούμε έναν απεγνωσμένο, πεινασμένο Τρουφαλντίνο, που προσπαθεί λόγω ανάγκης να γίνει υπηρέτης δύο αφεντάδων. Λόγω φτώχειας. Δεν είναι ένα απλό κωμικό παιχνίδι. Είναι μια σκληρή πραγματικότητα. Λέμε για τον Γκολντόνι ότι έχει γράψει ένα έργο με ένα υπηρέτη δύο αφεντάδων. Δεν είναι απλά ένα αστείο. Μην ξεχνάμε ότι εμείς έχουμε φτάσει σήμερα να είμαστε υπηρέτες όχι σε δύο, αλλά σε πολλά αφεντικά. Χρόνια τώρα. Είναι μια πολύ σημερινή κατάσταση πώς ένας φτωχός τύπος υπηρετεί λόγω ανάγκης και λόγω πείνας.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο rosa.gr

Διαβάστε περισσότερα Γιάννης Κακλέας: «Μισώ κάθε μορφής εξουσία»

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords