Χρειάστηκε μόνο 1 λέξη του Καλυβάτση: Το των 15 του ΑΜΑΝ που πήρε 3 ώρες να γυριστεί απ’ τα γέλια

Συνήθως γινόταν κάπως έτσι: αν πήγαινες δημοτικό ή γυμνάσιο (όπως ο άγωνστος γράφων) εκείνη την εποχή, έκανες ένα μνημειώδες πασάλειμμα στα μαθήματα της αυριανής ημέρας, ένα διαγώνιο διάβασμα των αγγλικών ούτως ώστε να μείνουν στο επίπεδο “Me Tarzan, you Jane” που τα μιλούσες, καμιά γρήγορη βόλτα με τα φιλαράκια σου και μετά πίσω σπίτι για να κολλήσεις στην τηλεόραση. Αν ήσουν στο λύκειο, πειραματιζόσουν στο πόσο γρήγορα μπορείς να μετακινήσεις τους δείκτες του ρολογιού χρησιμοποιώντας τοι αδρανές 90% του μυαλού σου, προκειμένου να χτυπήσει το κουδούνι στο φροντιστήριο και να σχολάσεις

για να πας στο σπίτι και στην… τηλεόραση. Αν ήσουν γονιός, δεν έβλεπες την ώρα για να τελειώσει η δουλειά και να γυρίσεις στον καναπέ σου- η οθόνη στο βάθος σε περίμενε. Λογικό: την...

> Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ: Χρειάστηκε μόνο 1 λέξη του Καλυβάτση: Το των 15 του ΑΜΑΝ που πήρε 3 ώρες να γυριστεί απ’ τα γέλια

Keywords
Τυχαία Θέματα