Θρίλερ χωρίς τέλος - Στο φως νέες συγκλονιστικές μαρτυρίες επιζώντων από το τρένο του θανάτου

Οι νέες περιγραφές των επιβατών από την τραγωδία των Τεμπών. Συγκλονίζουν όσα βίωσαν.  Τις εφιαλιτικές στιγμές που έζησαν όσοι κατάφεραν να σωθούν από την σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη μαρτυρούν όσα οι ίδιοι λένε λίγα 24ωρα μετά το τραγικό δυστύχημα. Οι επιζώντες, πολλοί από…

«Αντικρίσαμε ήρωες και Αγγέλους...»: Η συγκλονιστική μαρτυρία αστυνομικού

Ο νεαρός αστυνομικός που μιλάει στον Alpha έφτασε πρώτος μαζί με ορισμένους ακόμα συναδέλφους του, που είχαν ειδοποιηθεί λίγα λεπτά μετά το δυστύχημα. Η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη σημειώθηκε

στις 23:21 και εκείνος έφτασε στο σημείο της εθνικής τραγωδίας, 10 λεπτά αργότερα. Μπροστά στην κάμερα, το βλέμμα του χάνεται στις σκέψεις. Στις εφιαλτικές εικόνες που έζησε και όπως τονίζει δεν σβήνουν από μέσα του.

«Πολλές από τις εικόνες που μου έρχονται δεν θέλω να τις μοιραστώ δημόσια. Συνολικά η εικόνα ήταν δραματική. Αντικρίσαμε ήρωες και αγγέλους. Είδα μια κοπέλα που υπέφερε από τους πόνους να κάθεται σε ένα πεζούλι και να τρέμει από το σοκ που είχε υποστεί» λέει ο αστυνομικός, με τη φωνή του, κατά διαστήματα να σπάει από τη συγκίνηση.

«Μία άλλη κοπέλα που είχε τραυματιστεί, πήγα και την επισκέφθηκα στο νοσοκομείο. Είχε εγκαύματα και υποθέτω πως βρισκόταν στα πρώτα βαγόνια. Αντικρίσαμε πολλούς ήρωες και μου έρχεται στο μυαλό ένα 20χρονο παιδί που παρέμεινε για να απεγκλωβίσει ανθρώπους και τα κατάφερε. Έσωσε 10 άτομα και συνέχιζε να προσπαθεί».

Μιχάλης Κλάψης: «Δεν θα μου πήγαινε η καρδιά να ακούω «βοήθεια» και να βγω από το βαγόνι»

«Ήμουν στο 3ο βαγόνι. Θέλω να πω συγχαρητήρια στον Ανδρέα, είμαστε συμφοιτητές. Και σε όλα τα παιδιά που βοήθησαν και κράτησαν την ψυχραιμία τους», είπε αρχικά ο Μιχάλης Κλάψης.

Όσον αφορά με τη μαμά με το μωρό, «την ώρα που ήμασταν εν κινήσει εγώ έβλεπα ταινία, και η μητέρα τάιζε το μωρό. Μετά τη σύγκρουση είδα ότι της είχε φύγει το μωρό και μου ζήτησε βοήθεια. Το μωρό ήταν κάτω από το δικό μου κάθισμα, το πήραμε, το πήρε στην αγκαλιά της. Έπιασα μετά τη σύγκρουση να δω εάν έχω πόδια, χέρια, κεφάλι πάνω μου, ακούμπησα το πρόσωπό μου να δω αν έχω τραυματιστεί. Είχα αίματα στο πρόσωπό μου, αλλά δεν ήταν δικά μου. Σηκώνομαι και ακούω φωνές. Η κυρία καθόταν δίπλα μου και μου ζήτησε βοήθεια να βρει το μωρό της. Το θεώρησα αυτονόητο όταν είσαι καλά ότι θα βοηθήσεις. Δεν θα μου πήγαινε η καρδιά να ακούω βοήθεια και να βγω από το βαγόνι. Μου ζήτησαν βοήθεια κάποιες κυρίες αλλά ήταν καταπλακωμένες από σίδερα δε μπορούσαμε να τις βγάλουμε. Δεν ξέρω εάν τα κατάφεραν».

«Το μωρό ήταν κάτω από τα καθίσματα. Δεν ακούγαμε τίποτα ξεκινήσαμε να το ψάχνουμε. Δεν θυμάμαι εάν είχε τις αισθήσεις του το μωρό δεν το θυμάμαι καθόλου», ανέφερε.

«Η κοπέλα η Ιφιγένεια, από ό,τι κατάλαβα, καθόταν μπροστά μου. Θυμάμαι ότι το αγόρι που καθόταν δίπλα στην Ιφιγένεια της φώναζε «Ιφιγένεια με ακούς;». η μισή ήταν μέσα και η μισή έξω καταπλακωμένη από λαμαρίνες. Αυτές τις λαμαρίνες κατάφερα και τις λύγισα, και κατάφερα και την έβγαλα. Δεν είχε τις αισθήσεις της. έτσι όπως βλέπω τη φωτογραφία δεν τη θυμάμαι, γιατί ήταν μέσα στα αίματα. Την απομακρύναμε με το αγόρι της. είχε σφυγμό η κοπέλα. Μπορεί να ήταν και αυτός της τελευταίας στιγμής, δεν γνωρίζω», συμπλήρωσε ο 20χρονος.

Για την αντίδραση των γονιών του αποκάλυψε πως, «ήξεραν οι γονείς μου ότι θα είμαι στο τρένο. Το μόνο που έχασα ήταν το κινητό μου και μόλις βγήκα βρήκα ένα άλλο κινητό που έπαιζε YouTube και έτσι κάλεσα τους γονείς μου. Δεν θέλω να έρθει η μητέρα μου στη Θεσσαλονίκη, δεν θέλω να μπει σε κανένα μεταφορικό μέσο».

Ανδρέας Αλικανιώτης: Βρέθηκα ποδοπατημένος, βοήθησα επειδή αυτό λέει η συνείδησή μου

Ο Ανδρέας Αλικανιώτης, κατάφερε και βγήκε σχεδόν αλώβητος από το δεύτερο βαγόνι, και αψηφώντας τον κίνδυνο, την τεράστια φωτιά που έκαιγε δίπλα του, προσπάθησε να σώσει όσους περισσότερους επιβάτες μπορούσε.

«Βρισκόμουν στον αέρα και κοπανιόμουν με τα άλλα παιδιά και στο τέλος της σύγκρουσης βρέθηκα ποδοπατημένος». Ο επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε τα Τέμπη, Ανδρέας Αλικανιώτης, μίλησε στον ΑΝΤ1. Πρόκειται για τον φοιτητή που έσωσε τους συνεπιβάτες του στο τρένο.

«Δεν έχω προλάβει να σκεφτώ καθόλου, είμαι λίγο καλύτερα, αλλά δεν έχει καταλαγιάσει», απάντησε εισαγωγικά σε σχετική ερώτηση και περιέγραψε πως όταν πέφτει να κοιμηθεί «του έρχονται όλα, αλλά περισσότερο η σκηνή του μπαμ». Για τα τραύματά του, σημείωσε πως, έχει καψίματα και μικροεκδορές.

Ο Ανδρέας Αλικανιώτης βγήκε από το τρένο στα Τέμπη σπάζοντας το τζάμι, αφού όπως είπε, από τη μεριά της πόρτας ήταν η φωτιά. «Πήδηξα από το μεγάλο ύψος και ήταν επικίνδυνο», ανάφερε σχετικά και ερωτηθείς για το πότε συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί είπε πως, «όταν βγήκα κατάλαβα πόσο μεγάλο ήταν το κακό. Με το που βγήκα, το πρώτο που είδα, ήταν άτομα στο χωράφι, όταν είδα το βαγόνι, είδα την καταστροφή. Υπήρχε φόβος και πανικός, από πολλά άτομα εκεί πέρα».

Γ. Γούλας: «Άνθρωποι ικέτευαν να τους βοηθήσουμε»

Ο πρόεδρος εργαζομένων ΕΚΑΒ Λάρισας Γ. Γούλας, μίλησε για τη διάσωση των ανθρώπων μετά το πολύνεκρο δυστύχημα αλλά και για όσα ο ίδιος αντίκρισε.

Αναλυτικότερα ανέφερε πως «Οι εικόνες που αντικρίσαμε στο σημείο του δυστυχήματος... υπήρχε πόνος, δυστυχία, ο κόσμος έτρεχε κατά δεκάδες επάνω στους διασώστες, έτρεχε παντού για να ξεφύγει από αυτή την κόλαση που ζούσαν αφότου κατόρθωσαν και βγήκαν από τα βαγόνια.

Υπήρχαν άνθρωπο οι οποίοι είχαν πεταχτεί έξω από τα βαγόνια του συρμού, άνθρωποι και μέλη τα οποία ήταν έξω από τα βαγόνια και έπρεπε να γίνει περισυλλογή τους για να προχωρήσουν τα σωστικά συνεργεία για να βρουν και να αναζητήσουν και άλλους τραυματίες».

Στην συνέχεια ο κ. Γούλας συμπλήρωσε ότι, «έγινε εξονυχιστικός έλεγχος μέσα στα βαγόνια και στην ευρύτερη περιοχή, μη τυχόν και υπάρχει οποιοσδήποτε άνθρωπος ο οποίος χρειάζεται βοήθεια και δεν μπορούσαμε να τον δούμε λόγω του σκότους που υπήρχε και της φασαρίας.

Έτσι γρήγορα με συντονισμένες κινήσεις κατορθώσαμε να μεταφέρουμε όλους τους ανθρώπους από τον τόπο της τραγωδίας σε νοσοκομεία».

Τέμπη: «Γλιτώσαμε από την κόλαση»

Πατερας θύματος: «Ο γιος μου σηκώθηκε να πάρει νερό από το κυλικείο και δεν επέστρεψε ποτέ»

Ο Λυσίμαχος Παπάζογλου, πατέρας 22χρονου θύματος, μίλησε στο «Χαμογέλα και Πάλι!» για τον αδικοχαμένο γιο του.

«Ήταν μία δύσκολη στιγμή, θα είναι μια δύσκολη στιγμή. Η μνήμη του παιδιού μου θα κρατηθεί ψηλά και θα την κρατήσουμε και εμείς μ το έργο που θα κάνουμε από εδώ και πέρα. Η δράση θα είναι επιστημονική, θα προσπαθήσω να γίνω καλύτερος μέσα από τον θάνατο του γιου μου», ανέφερε αρχικά ο κ. Παπάζογλου.

«Δεν υπάρχει δικαίωση για έναν πατέρα που χάνει το παιδί του. Ακόμα δεν σκέφτομαι το νομικό σκέλος, τώρα κυριαρχεί ο πόνος. Ξέραμε ότι το παιδί θα γυρνούσε τη μέρα του ατυχήματος. Μας πήρε στις 10.30 και μας είπε ότι θα έχει μία καθυστέρηση. Στις 11.30 μας πήρε η φίλη του και μας είπε ότι έγινε ατύχημα και οι εκείνη την έβγαλαν έξω. Ο Γιώργος είχε σηκωθεί να πάρει νερό από το κυλικείο και δεν επέστρεψε ποτέ», είπε ο πατέρας του άτυχου νέου.