Ο Στράτος Φαναράς σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο iEidiseis για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται ένα χρόνο μετά τις εκλογές

Τι δηλώνει ο διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis για την κυριαρχία Μητσοτάκη, το ενδεχόμενο να μην έχουμε νέο δικομματισμό, τον Αλέξη Τσίπρα, το ΚΙΝΑΛ, τις πρόωρες εκλογές και τα σκάνδαλα. 

Το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην πολιτική ζωή της χώρας ένα χρόνο μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 αποκρυπτογραφεί ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis Στράτος Φαναράς, με αποκαλυπτική συνέντευξή του στο iEidiseis.gr.

Ο Στράτος Φαναράς μιλάει για την κυριαρχία Μητσοτάκη στο πολιτικό τοπίο, απαντάει στο αν οδηγούμαστε ή όχι σε ένα νέο δικομματισμό, επισημαίνει επιτακτικά τη νέα οικονομική κρίση που έρχεται, τις προοπτικές του Αλέξη Τσίπρα και του ΚΙΝΑΛ. Μεγάλο ενδιαφέρον, τέλος, εμφανίζουν οι εκτιμήσεις του για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και τα σκάνδαλα που συζητούνται το τελευταίο διάστημα,

-Διαβάσαμε με πολύ ενδιαφέρον τη δημοσκόπηση της Metron Analysis στο «Βήμα της Κυριακής». Ένα χρόνο μετά τις κάλπες της 7ης Ιουλίου του 2019, ποια είναι η κατάσταση στο πολιτικό σύστημα; Ποιος είναι ο συσχετισμός δυνάμεων;

«Η ΝΔ και για να ακριβολογούμε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός, κυριαρχεί στους συσχετισμούς. Ένα μεγάλο τμήμα της εκλογικής του βάσης αισθάνεται δικαιωμένο που τον ψήφισε και ταυτόχρονα βλέπει την επιρροή του να διευρύνεται σε στρώματα που προεκλογικά δε τον εμπιστεύτηκαν.

Η ΝΔ και για να ακριβολογούμε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός, κυριαρχεί στους συσχετισμούς. Ένα μεγάλο τμήμα της εκλογικής του βάσης αισθάνεται δικαιωμένο που τον ψήφισε και ταυτόχρονα βλέπει την επιρροή του να διευρύνεται σε στρώματα που προεκλογικά δε τον εμπιστεύτηκαν

Οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής της ΝΔ και αυτό ως ένα βαθμό έρχεται ως επακόλουθο της αίσθησης της κοινωνίας ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετώπισε με επάρκεια δυο διαδοχικές κρίσεις, αυτή του Εβρου και κυρίως την πρώτη υγειονομική φάση της πανδημίας».

-Οδεύουμε προς έναν νέο δικομματισμό ή σε ένα σκηνικό τύπου Ουγγαρίας, με ένα κόμμα κοντά στο 40%, ένα μεταξύ 25-30% και μικρότερα κόμματα κάτω του 10%, ίσως και κάτω του 8%, που όμως θεωρούν ότι ανταγωνιστής τους είναι το δεύτερο κόμμα; Τι δείχνουν τα στοιχεία σας, σε συνάρτηση πάντα με την μεγάλη σας εμπειρία και ορθή κρίση;

«Το αποτέλεσμα των Βουλευτικών έδειχνε το πρώτο, ότι διαμορφώνεται ένας νέος δικομματισμός. Ωστόσο αυτό δεν επιβεβαιώθηκε στη μετεκλογική περίοδο. Θα έλεγα λοιπόν ότι αυτή την περίοδο η εικόνα μοιάζει περισσότερο με αυτή που περιγράφετε κύριε Σκουρή στο δεύτερο σενάριο αν και η ΝΔ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας ξεπερνά με άνεση και κατά πολύ το 40% αυτή τη στιγμή».

-Ο πρωθυπουργός συγκεντρώνει ποσοστό ρεκόρ θετικών κρίσεων. Από τι θα εξαρτηθεί εάν θα παραμείνει το ποσοστό αυτό, που πάντως εμφανίζει μείωση το τελευταίο διάστημα;

«Εχουμε μπει στη δεύτερη φάση της κρίσης της πανδημίας, στην οικονομική φάση, η οποία θα είναι πολύ πιο σκληρή από την πρώτη. Οικονομική καχεξία και Ανεργία θα δοκιμάσουν τον κόσμο και βέβαια και τη χώρα μας. Εδώ λοιπόν θα συμβεί κάτι μεγάλο, αυτή είναι η αίσθηση μου. Κάτι μεγάλο είτε προς το καλό, είτε προς το χειρότερο».

Οικονομική καχεξία και ανεργία θα δοκιμάσουν τον κόσμο και βέβαια και τη χώρα μας. Εδώ λοιπόν θα συμβεί κάτι μεγάλο, αυτή είναι η αίσθηση μου. Κάτι μεγάλο είτε προς το καλό, είτε προς το χειρότερο

-Και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό ποιους όρους μπορεί να ανακάμψει;

«Εχω την εντύπωση ότι θα πρέπει να διεκδικήσει με αξιώσεις την ατζέντα που «κατέλαβε» ο κ. Μητσοτάκης μετεκλογικά. Παρεμβατισμός του κράτους με στοχευμένες πολιτικές, χωρίς όμως να είναι εχθρικό προς την αγορά. Λίγο απλουστευτικά θα έλεγα πως είναι η εποχή για Κευνσιανές πολιτικές. Η Αριστερά θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να αφήσει πίσω το παρελθόν, να πάψει να επενδύει στην όξυνση και να προσπαθήσει να επανα-καταλάβει θεμελιώδεις αξίες που ήταν πάντοτε στα θετικά στοιχεία της φυσιογνωμίας της, εκεί τουλάχιστον όπου δεν κυβερνούσε ή κυβερνούσε σε συνεργασία με σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις».

Εχω την εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να διεκδικήσει με αξιώσεις την ατζέντα που «κατέλαβε» ο κ. Μητσοτάκης μετεκλογικά. Παρεμβατισμός του κράτους με στοχευμένες πολιτικές, χωρίς όμως να είναι εχθρικό προς την αγορά

-Η επόμενη περίοδος πού θα κριθεί;

[Νομίζω εκεί θα κριθεί: στην οικονομία των ανθρώπων και στην καινοτομία. Αντοχή και ευελιξία είναι οι λέξεις κλειδιά για το μέλλον μας».

-Οι πολίτες, σύμφωνα με την δημοσκόπηση, είναι αντίθετοι με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Αν τελικά αυτές προκηρυχθούν στο τέλος Αυγούστου ή στις αρχές Φεβρουαρίου, μπορεί να κρύψουν εκπλήξεις;

«Αυτό θα κριθεί από το εύλογο μιας τέτοιας απόφασης, από την δικαιολόγηση της. Με όρους του σήμερα, έχω την εντύπωση ότι μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες χωρίς ισχυρή τεκμηρίωση, θα συσπειρώσει τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης οι οποίες θα ενισχύσουν τα ποσοστά που καταγράφουν σήμερα, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να έχουμε ανατροπές και «εκπλήξεις» στο ορατό μέλλον».

Με όρους του σήμερα, έχω την εντύπωση ότι μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες χωρίς ισχυρή τεκμηρίωση, θα συσπειρώσει τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης οι οποίες θα ενισχύσουν τα ποσοστά που καταγράφουν σήμερα, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να έχουμε ανατροπές και «εκπλήξεις» στο ορατό μέλλον

-Στελέχη του ΚΙΝΑΛ επιμένουν πως με την κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα τους μπορεί να βγει και δεύτερο κόμμα, με πρώτη τη ΝΔ. Τι δείχνουν οι μετρήσεις;

«Προς το παρόν δεν φαίνεται πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αλλά κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το μέλλον το οποίο μάλιστα κυριαρχείται από τόσο έντονη ρευστότητα. Εξάλλου τι είναι η πολιτική χωρίς προσπάθεια και φιλοδοξίες;».

-Οι αλληλοκατηγορίες για σκάνδαλα μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, πού οδηγούν; Ποιον ωφελούν; Και έχουν επιπτώσεις στο πολιτικό κλίμα;

«Η διαχρονική εμπειρία μας είναι αρνητική, κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Όταν οι πολιτικοί μετατρέπονται σε δημόσιους κατήγορους και υποκαθιστούν έστω και εμμέσως το ρόλο της Δικαιοσύνης, τίποτα το καλό δεν μπορεί να προμηνύεται.
Οι κατηγορίες αμφισβητούνται ή/και κατασκευάζονται λόγω των πολιτικών σκοπιμοτήτων και οι υποθέσεις μετατρέπονται σε ένα απέραντο βάλτο που σαν αποτέλεσμα έχει τη δυσπιστία των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους τους.

Όταν οι πολιτικοί μετατρέπονται σε δημόσιους κατήγορους και υποκαθιστούν έστω και εμμέσως το ρόλο της Δικαιοσύνης, τίποτα το καλό δεν μπορεί να προμηνύεται

Και η μειωμένη εμπιστοσύνη στους θεσμούς και ιδιαίτερα στο πολιτικό σύστημα εμποδίζει την πρόοδο της χώρας και υπονομεύει την κοινωνική συνοχή. Στις Δημοκρατίες δεν θα έπρεπε να υπάρχει άλλος δρόμος από τη διάκριση των εξουσιών. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη. Αυτός θα έπρεπε να είναι ο κανόνας μας».