Η Βασίλισσα Ελισάβετ ξανά δίπλα στον Φίλιππο: Όλα όσα θα γίνουν στην αυριανή κηδεία της

Το πρόγραμμα της πολύωρης τελετής και οι υψηλοί προσκεκλημένοι στην κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ.Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την ολοκλήρωση του λαϊκού προσκυνήματος και την κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ, η οποία μετά από 70 χρόνια παραμονής της στον βρετανικό θρόνο, άφησε την τελευταία…

Η νεκρώσιμη πομπή ξεκίνησε με ένα χτύπημα από το Big Ben και ηγήθηκε από τον ρυθμό των τυμπάνων

του Βασιλικού Ναυτικού. Η άμαξα των πυροβόλων που μετέφερε το φέρετρο του Τσώρτσιλ, σκεπασμένη με τη σημαία της Ένωσης, συνοδευόταν από πεζούς φρουρούς και αεροπόρους της Βασιλικής Αεροπορίας, που κρατούσαν τα όπλα σε στάση ύπο μάλης.

Στην τελετή στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου παρέστησαν 3.500 πενθούντες, μεταξύ των οποίων και η βασίλισσα Ελισάβετ Β’, η οποία σπάνια παρακολουθούσε κηδείες. Χιλιάδες άνθρωποι έκαναν ουρά στους δρόμους του Λονδίνου για να παρακολουθήσουν την κηδεία του Τσώρτσιλ και εκατομμύρια άλλοι την παρακολούθησαν από την τηλεόραση.

Μετά την τελετή το φέρετρο του Τσώρτσιλ τοποθετήθηκε σε πλοίο το οποίο μέσω του Τάμεση βρέθηκε στον σταθμό Waterloo. Το τελευταίο ταξίδι του πρώην πρωθυπουργού έγινε με ειδικό τρένο, το Winston S. Churchill, για την τελευταία του κατοικία στο Oxfordshire.

Παρά το κρύο, 321.360 άνθρωποι παρατάχθηκαν για να δουν το φέρετρο του Τσώρτσιλ, καθώς ένας «κρύος γκρίζος ουρανός δημιούργησε ένα θανάσιμο σκηνικό στο τελετουργικό του πρωινού» πριν «το δυσκίνητο βαγόνι που μετέφερε το φέρετρο της βασίλισσας Βικτωρίας μετέφερε το δικό του, παρασυρμένο από ναυτικές ικανότητες».

Οι «εθνικές κηδείες» απαιτούν η άμαξα που φέρει το φέρετρο να τραβιέται από ναύτες του Βασιλικού Ναυτικού χρησιμοποιώντας σχοινιά και όχι άλογα. Και επιβλέπονται επίσης από τον κόμη στρατάρχη (Έντουαρντ Φιτζάλαν-Χάουαρντ, 18ο δούκα του Νόρφολκ), ενώ οι «τελετουργικές κηδείες» οργανώνονται από έναν αξιωματικό της βασιλικής οικογένειας.

Το 1965, ο Observer εξήγησε τον ρόλο του 17ου Δούκα του Νόρφολκ, τότε Μπέρναρντ Μαρμαντούκε Φιτζάλαν-Χάουαρντ, ως «αρχισχεδιαστή» των τελετών του Τσώρτσιλ: «Αυτός ο μικρός, ντροπαλός άνδρας με τα μικρά φουσκωμένα μάτια του υπήρξε κόμης στρατάρχης. Ήταν μόλις 27 ετών όταν οργάνωσε τη στέψη του Γεωργίου ΣΤ ́».

Σημαντικές εθνικές προσωπικότητες όπως η Νταϊάνα, η πριγκίπισσα της Ουαλίας, η βασιλομήτωρ, η Μάργκαρετ Θάτσερ και, πριν από ένα χρόνο, ο δούκας του Εδιμβούργου ήταν όλες «τελετουργικές κηδείες».

Την άνοιξη του 1910 στην κηδεία του Εδουάρδου Ζ ́, το νεκρό σώμα του βασιλιά είχε κρατηθεί στην αίθουσα του θρόνου στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ κατόπιν αιτήματος της βασίλισσας Αλεξάνδρας, «η οποία μέσα στη μεγάλη της θλίψη επιθυμούσε να παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στο δωμάτιο στο οποίο πέθανε».

Με τον θάνατο του Τσώρτσιλ, το Τρίτο Πρόγραμμα του BBC έπαιξε «ένα κομμάτι που είχε ενορχηστρώνει για την περίσταση».

Τον Φεβρουάριο του 1952, ο συγγραφέας του Observer Patrick O'Donovan περιέγραψε την κηδεία του πατέρα της αείμνηστης βασίλισσας στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου: «Υπήρχαν οι κήρυκες που βηματίζουν στο διάδρομο, ηλικιωμένοι κύριοι με λαμπερά παλτά που δεν είναι παρά αποθησαυρισμοί για την επίδειξη των Βασιλικών Όπλων».

Για τον Observer έγραψε επίσης ο πρώην πρωθυπουργός Λόρδος Άτλε, ο οποίος φέρεται να έφτασε στην κηδεία «σταματημένος πάνω σε ένα ραβδί». Στο περίφημο έργο του «Ο βασιλιάς που ήξερα», σχολίασε ότι ο Γεώργιος ΣΤ ́ ήταν «τυχερός που δεν γεννήθηκε για να διαδεχθεί τον θρόνο».