Γιάννης Γκιόκας στο iEidiseis: Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τα έκτακτα και προσωρινά μέτρα να γίνουν μόνιμα

«Οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη στοχεύουν στο να φορτωθεί η επερχόμενη κρίση στις πλάτες των εργαζομένων», εκτιμά ο βουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου του ΚΚΕ. Τι λέει για την ΕΕ, το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, το ρόλο του κράτους στην εποχή της κρίσης του κορονοϊού.

«Η “υγειονομική” κρίση λειτουργεί ως καταλύτης για μια νέα βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση», εκτιμά με συνέντευξή του στο iEidiseis ο βουλευτής και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ,

«Θεωρούμε ότι ο λαός έχει πείρα, μετά από 10 χρόνια μνημονίων, όπου εφαρμόστηκαν μέτρα “εκτάκτων συνθηκών” απ’ όλες τις κυβερνήσεις, ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, τα οποία από έκτακτα και προσωρινά, έγιναν μόνιμα», επισημαίνει χαρακτηριστικά και διαμηνύει: «Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί, γι’ αυτό από τώρα πρέπει να δυναμώσει η κινητοποίηση, διεκδίκηση, οργάνωση, για να μην πληρώσει ξανά ο λαός την κρίση».

Παράλληλα, ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ εκτιμά πως ο πρωθυπουργός αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο πρόωρης κάλπης, καθώς σε σχετική ερώτηση απαντά: «Η κυβέρνηση προχωράει με το “βλέποντας και κάνοντας” σε όλα τα επίπεδα.

Το σίγουρο είναι ότι όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες πάρει θα είναι για να νομιμοποιήσει στο λαό την ανάγκη να βάλει πάλι πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση και να καλλιεργήσει ένα ψευδεπίγραφο κλίμα ομοψυχίας που στον πυρήνα του θα έχει την υποταγή και το σιωπητήριο σε όσα αντιδραστικά του ετοιμάζουν».

Στη συνέντευξή του, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Γκιόκας τονίζει:

-« Οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη στοχεύουν στο να φορτωθεί η επερχόμενη κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, προκειμένου να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες το κεφάλαιο, να θωρακιστεί η κερδοφορία και η γρήγορη ανάκαμψή του. Αυτό το στόχο έχουν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η ακόμη μεγαλύτερη εργασιακή ευελιξία, οι απολύσεις, η δοκιμή νέων μορφών εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία. Την ίδια στιγμή στηρίζονται οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι τράπεζες με πακτωλό χρημάτων».

-« Η ΕΕ αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τον αποκρουστικό της χαρακτήρα. Αποδεικνύει ότι είναι μια ένωση ανταγωνιζόμενων καπιταλιστικών κρατών κι οικονομιών, που προτάσσουν τα δικά τους συμφέροντα και που ειδικά σε συνθήκες κρίσης “δείχνουν τα δόντια τους”, τόσο ανάμεσά τους, όσο κυρίως προς τους λαούς. Όσο δε για την “ευρωπαϊκή αλληλεγγύη” που κάποιοι την ξαναθυμήθηκαν, αυτή έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο».

-«Σε συνθήκες κρίσεων κι ισχυρών κλονισμών για το σύστημα δυναμώνουν οι -ούτως ή άλλως υπαρκτές- στρατηγικές συγκλίσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει αντιπαράθεση στα δευτερεύοντα. Μην ξεχνάμε ότι στην κορύφωση της προηγούμενης κρίσης, το 2015, υπήρξε η σύμπραξη όλων των αστικών κομμάτων, κυρίως της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, στο τρίτο μνημόνιο. Σήμερα είναι ακόμη πιο εμφανείς αυτές οι συγκλίσεις. Από την εξωτερική πολιτική και το προσφυγικό και την πανδημία, η κυβέρνηση πορεύτηκε με τις δηλωμένες “πλάτες” του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων. Αυτό κατά τη γνώμη μας θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό των πολιτικών εξελίξεων και το σκηνικό που θα διαμορφώσει».

-«Αν υπάρχει κάτι θετικό σ’ όλο αυτό είναι η γνώση και η εμπειρία που συσσωρεύεται ότι το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που έχει στο DNA του το κυνήγι του κέρδους δεν γιατρεύεται, δεν θεραπεύεται. Πρέπει να ανατραπεί. Αυτό το συμπέρασμα είναι που πρέπει να σηματοδοτήσει τη συλλογική λαϊκή σκέψη και δράση, ήδη από σήμερα».

-«Ο κορονοϊός θα γιατρευτεί και η πανδημία θα περάσει, όπως πέρασαν κι άλλες στο παρελθόν, ο καπιταλισμός, όμως, θα συνεχίζει να βασανίζει την ανθρωπότητα, με τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, την καταστροφή του περιβάλλοντος, μέχρι οι λαοί να αποφασίσουν βγουν στο προσκήνιο των εξελίξεων».

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΚΑ ΣΤΟ iEidiseis ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

-.Η κρίση πού θα οδηγήσει τον κόσμο κ. Γκιόκα;

«Η “υγειονομική” κρίση λειτουργεί ως καταλύτης για μια νέα βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση. Άλλωστε και προ κορονοϊού είχαν εκδηλωθεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της παγκόσμιας κι ευρωπαϊκής οικονομίας. Πάνω σ’ αυτό το έδαφος θα δυναμώσουν τάσεις που είχαν ήδη διαφανεί, όπως είναι για παράδειγμα η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Μια πρόγευση παίρνουμε ήδη με την όξυνση του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Κίνας, τις αντιθέσεις στην ΕΕ για τη διαχείριση του χρέους, τον “παγκόσμιο πόλεμο” για τις νέες πατέντες εμβολίων και θεραπειών, γενικότερα για την παραγωγή και προμήθεια υγειονομικού υλικού.
Όλα αυτά θα κληθούν να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι κι οι λαοί σ’ όλο τον κόσμο, που ήδη καταβάλλουν βαρύ φόρο αίματος, εξαιτίας της ανεπάρκειας κι υποχρηματοδότησης των δημόσιων συστημάτων υγείας.
Αν υπάρχει κάτι θετικό σ’ όλο αυτό είναι η γνώση και η εμπειρία που συσσωρεύεται ότι το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που έχει στο DNA του το κυνήγι του κέρδους δεν γιατρεύεται, δεν θεραπεύεται. Πρέπει να ανατραπεί. Αυτό το συμπέρασμα είναι που πρέπει να σηματοδοτήσει τη συλλογική λαϊκή σκέψη και δράση, ήδη από σήμερα».

-Η οικονομία αναμένεται να δεχτεί μεγάλο πλήγμα. Πώς κρίνετε τις πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την επόμενη μέρα της καραντίνας;

«Οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη στοχεύουν στο να φορτωθεί η επερχόμενη κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, προκειμένου να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες το κεφάλαιο, να θωρακιστεί η κερδοφορία και η γρήγορη ανάκαμψή του.
Αυτό το στόχο έχουν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η ακόμη μεγαλύτερη εργασιακή ευελιξία, οι απολύσεις, η δοκιμή νέων μορφών εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία. Την ίδια στιγμή στηρίζονται οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι τράπεζες με πακτωλό χρημάτων .

Τα δε επιδόματα ειδικού σκοπού, που δίνονται με το σταγονόμετρο και με εξαίρεση πολλών εργαζομένων και κλάδων, πχ επιστημόνων, είναι σταγόνα στον ωκεανό, δεν επαρκούν για να εξασφαλίσουν την αξιοπρεπή διαβίωση.

Αυτά τα μέτρα είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζεται σ’ όλες τις χώρες, τόσο σ’ αυτές με δεξιές, κεντροδεξιές κυβερνήσεις, όσο και σε αυτές που κυβερνούν δήθεν προοδευτικά κεντροαριστερά σχήματα. Τα παραδείγματα από Ιταλία και Ισπανία, με το συνωστισμό των εργατών σε χώρους δουλειάς, με κίνδυνο της ζωής και της υγείας τους, για να μην πληγούν τα κέρδη της βιομηχανίας και άλλων κλάδων, είναι χαρακτηριστικά και εξοργιστικά.

Θεωρούμε ότι ο λαός έχει πείρα, μετά από 10 χρόνια μνημονίων, όπου εφαρμόστηκαν μέτρα “εκτάκτων συνθηκών” απ’ όλες τις κυβερνήσεις, ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, τα οποία από έκτακτα και προσωρινά, έγιναν μόνιμα.

Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί, γι’ αυτό από τώρα πρέπει να δυναμώσει η κινητοποίηση, διεκδίκηση, οργάνωση, για να μην πληρώσει ξανά ο λαός την κρίση».

-Και τη στάση της ΕΕ; Βλέπετε θετικά την έκδοση ευρωομολόγου, για το οποίο όλοι λένε πως θα αποτελέσει ανάσα για τις χώρες του νότου;

«Η ΕΕ αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τον αποκρουστικό της χαρακτήρα. Αποδεικνύει ότι είναι μια ένωση ανταγωνιζόμενων καπιταλιστικών κρατών κι οικονομιών, που προτάσσουν τα δικά τους συμφέροντα και που ειδικά σε συνθήκες κρίσης “δείχνουν τα δόντια τους”, τόσο ανάμεσά τους, όσο κυρίως προς τους λαούς. Όσο δε για την “ευρωπαϊκή αλληλεγγύη” που κάποιοι την ξαναθυμήθηκαν, αυτή έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο.

Οι ανταγωνισμοί γύρω απ’ το θέμα της διαχείρισης του χρέους, που ξαναδυναμώνουν αυτήν την περίοδο, επιβεβαιώνουν αυτόν τον χαρακτήρα της ΕΕ. Το ευρωομόλογο είναι το αίτημα των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης, για να στηρίξουν όμως τα δικά τους μονοπώλια και όχι τους λαούς τους.

Άρα το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι το εξής:

Τα νέα δάνεια, είτε αυτά έλθουν μέσα απ’ τους μηχανισμούς του ESM, είτε μέσω ενός ενιαίου ομολόγου ή Κοινού Ταμείου, ποιοι θα τα καρπωθούν και ποιοι θα τα πληρώσουν; Θα τα καρπωθούν οι λίγοι και θα τα πληρώσουν πάλι οι πολλοί με μνημόνια διαρκείας που ήδη υπάρχουν.

Άρα όχι δεν θα είναι ανάσα.

Η ανάσα μπορεί να προέλθει αν οι λαοί αρχίσουν να ξηλώνουν αυτό το αντιδραστικό οικοδόμημα που λέγεται ΕΕ, διαμορφώνοντας νέες συνεργασίες και συμμαχίες αμοιβαίου οφέλους, με τους ίδιους τους λαούς στην εξουσία».

-Συμφωνείτε με την άποψη πως η επόμενη ημέρα της πανδημίας θα βρει ηττημένο τον νεοφιλελευθερισμό και θα οδηγήσει στην ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του κράτους;

«Το πρόβλημα, κύριε Σκουρή, δεν είναι ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού. Είναι ο καπιταλισμός αυτός καθαυτός. Ακόμη και η ενίσχυση του ρόλου του κράτους ή μια πιο επεκτατική πολιτική δεν γίνεται γιατί “κάποιοι άλλαξαν μυαλά”. Είναι η αναγκαία παρέμβαση του αστικού κράτους για να στηρίξει το πλήγμα στην καπιταλιστική οικονομία και να χειραγωγήσει λαϊκές δυνάμεις.

Αυτό έχει αποδειχθεί πολλές φορές στην ιστορία. Και βλέπουμε ότι δεξιές αστικές δυνάμεις μια χαρά μπορούν να εφαρμόσουν τον λεγόμενο “κεϋνσιανισμό”, όταν το επιβάλλουν οι ανάγκες του συστήματος, όπως επίσης έχουμε δει και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις να εφαρμόζουν περιοριστικές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές, παρόλο που πριν τους ασκούσαν κριτική. Γιατί αυτό που κρίνεται τελικά δεν είναι οι ιδιαίτερες πολιτικές απόψεις μιας κυβερνητικής δύναμης, αλλά οι ανάγκες του συστήματος σε μια δεδομένη στιγμή. Ακόμη και οι εξαγγελίες για εθνικοποιήσεις υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, στόχο έχουν την κοινωνικοποίηση των ζημιών και την ιδιωτικοποίηση των κερδών, προκειμένου αυτές να παραδοθούν “υγιείς” σε ιδιώτες, σε ένα επόμενο στάδιο.

Όσοι λοιπόν βάζουν επιθετικούς προσδιορισμούς στον καπιταλισμό, “νεοφιλελεύθερος”, “ακραίος”, είναι γιατί θέλουν να του δώσουν φιλί ζωής σε μια περίοδο που δείχνει όλη του τη σήψη και τη βαρβαρότητα».

-Πειστήκατε από τη διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι δεν θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές;

«Η κυβέρνηση προχωράει με το “βλέποντας και κάνοντας” σε όλα τα επίπεδα. Το σίγουρο είναι ότι όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες πάρει θα είναι για να νομιμοποιήσει στο λαό την ανάγκη να βάλει πάλι πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση και να καλλιεργήσει ένα ψευδεπίγραφο κλίμα ομοψυχίας που στον πυρήνα του θα έχει την υποταγή και το σιωπητήριο σε όσα αντιδραστικά του ετοιμάζουν».

-Η κρίση του κορονοϊού θα έχει ασφαλώς επιπτώσεις και στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Τα πρώτα σας συμπεράσματα ως προς τις κατευθύνσεις που αρχίζουν να διαμορφώνονται;

«Σε συνθήκες κρίσεων κι ισχυρών κλονισμών για το σύστημα δυναμώνουν οι -ούτως ή άλλως υπαρκτές- στρατηγικές συγκλίσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει αντιπαράθεση στα δευτερεύοντα. Μην ξεχνάμε ότι στην κορύφωση της προηγούμενης κρίσης, το 2015, υπήρξε η σύμπραξη όλων των αστικών κομμάτων, κυρίως της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, στο τρίτο μνημόνιο. Σήμερα είναι ακόμη πιο εμφανείς αυτές οι συγκλίσεις. Από την εξωτερική πολιτική και το προσφυγικό και την πανδημία, η κυβέρνηση πορεύτηκε με τις δηλωμένες “πλάτες” του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων. Αυτό κατά τη γνώμη μας θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό των πολιτικών εξελίξεων και το σκηνικό που θα διαμορφώσει».

-Και ο ρόλος του ΚΚΕ;

«Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή κάλεσε το λαό να μείνει δυνατός, να μη μείνει σιωπηλός. Δεν αναστείλαμε τη δράση μας, αλλά την προσαρμόσαμε στις ειδικές συνθήκες, βάζοντας στο επίκεντρο την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Σε δύσκολες και ιδιαίτερες συνθήκες οι δυνάμεις του ΚΚΕ στήριξαν δύο ημέρες πανελλαδικής δράσης των εργαζομένων στους χώρους υγείας και τα σούπερ μάρκετ, πρωτοστάτησαν για να ακυρωθούν απολύσεις, για να αποτραπεί ο επικίνδυνος συνωστισμός και να δοθούν μέσα προστασίας σε χώρους δουλειάς. Δεν υιοθετήσαμε λογικές τύπου “θα λογαριαστούμε μετά”, που στην ουσία έβαζαν στην καραντίνα τη λαϊκή διεκδίκηση και ανέχονταν την κυβερνητική επιδίωξη για “σιωπητήριο”. Μπροστά μας έχουμε τον εορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς.

Από τώρα δυναμώνουμε τον αγώνα για να μην πληρώσει κι αυτή την κρίση ο λαός, για την κατάργηση όλων των παλιότερων μνημονιακών νόμων και των πρόσφατων αντιλαϊκών μέτρων. Για την κατάργηση των φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου, την πάταξη της αισχροκέρδειας. Για την παραγραφή του κρατικού χρέους που δεν το δημιούργησε ο λαός. Για την απόσυρση από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ που τους πληρώνουμε με 4 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο. Για την συνολική και λυτρωτική για το λαό μας σύγκρουση και αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ο κορονοϊός θα γιατρευτεί και η πανδημία θα περάσει, όπως πέρασαν κι άλλες στο παρελθόν, ο καπιταλισμός, όμως, θα συνεχίζει να βασανίζει την ανθρωπότητα, με τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, την καταστροφή του περιβάλλοντος, μέχρι οι λαοί να αποφασίσουν βγουν στο προσκήνιο των εξελίξεων.

Το σημερινό σύστημα μπορεί μόνο να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, το σοσιαλισμό, όπου η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, η εργατική συμμετοχή και εξουσία, μπορεί οδηγήσει στην ευημερία του λαού. Αυτή είναι η πολύτιμη παρακαταθήκη της περιόδου που διανύουμε. Και ο ρόλος του ΚΚΕ είναι αυτή η αλήθεια να γίνει κτήμα και κίνητρο δράσης ευρύτερων δυνάμεων του λαού και της νεολαίας».