Ο σταθερός Χάμιλτον

Τον έκτο παγκόσμιο τίτλο της καριέρας του, έναν περισσότερο από τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο και έναν λιγότερο από τον Μίχαελ Σουμάχερ πανηγυρίζει στις ΗΠΑ από χθες ο Λιούις Χάμιλτον. Ένας οδηγός που καλώς ή κακώς συγκινεί αυτούς που τον υποστηρίζουν, αλλά και εκείνους που… δεν. Διότι συγκίνηση δεν είναι μόνο αυτή η γλυκιά «λύπη», αλλά το ενδιαφέρον που σου προσφέρει ένας οδηγός είτε επειδή θες να τον δεις να περνάει τους άλλους είτε επειδή θες

Τώρα τελευταία ο Βρετανός φαινόταν να προσπαθούσε περισσότερο να κερδίσει τον τίτλο, παρά να κερδίζει τους αγώνες. Λογικό αυτό, καθώς όταν η μπάλα… καίει που λέμε, χρειάζεται να είσαι πάρα πολύ προσεκτικός. Pole position έχει να κερδίσει από τις 28 Ιουλίου στη Γερμανία, στους πρόσφατους 11 αγώνες είχε τέσσερις νίκες (δεν είναι κακό αυτό, ίσως να είναι κακό για τα δεδομένα του), ενώ στους ταχύτερους γύρους, στους πρόσφατους εννέα αγώνες είχε τρεις (ούτε αυτό είναι πάρα πολύ κακό θεωρώ).

Το θέμα είναι πως ο Χάμιλτον ήταν για μια ακόμα φορά σταθερός και προς τα… ψηλά. Δεν ήταν σταθερός πχ. κάνοντας πέντε νίκες κάθε σεζόν, αλλά σχεδόν κάθε σεζόν σε εκείνες που έχει πάρει τον τίτλο, ήταν πρώτος σε ό,τι έκανε. Τις περισσότερες των περιπτώσεων.

Ναι, το αυτοκίνητο παίζει μεγάλο ρόλο στη Formula 1, όπως πάντα, με έναν καλό οδηγό, «απογειώνεται».

Παρακάτω, τι έκανε τις χρονιές που κέρδισε τον τίτλο ο Χάμιλτον (φέτος απομένουν ακόμα δύο αγώνες).

2008: 2-1-5
2014: 1-2-1
2015: 1-1-1
2017: 1-1-1
2018: 1-1-3
2019: 1-3-1

-Ο πρώτος αριθμός έχει σχέση με τη θέση που βρέθηκε σχετικά με τις νίκες. Το 2008 πχ., πρώτος στις νίκες εκείνη τη σεζόν ήταν ο Φελίπε Μάσα. Ο δεύτερος αριθμός αφορά τις pole positions (πρώτος ο Χάμιλτον το 2008) και ο τρίτος αριθμός αφορά τους ταχύτερους γύρους. Ο Χάμιλτον το ’08 ήταν πέμπτος στη σχετική λίστα.