Ο δεκάλογος μιας ποδοσφαιρικής δικαίωσης

Ο μήνας με τα… τυπικά. Ως τον τελικό κυπέλλου που ακόμη ψάχνουμε τόπο και χρόνο μιας και εδώ στα μέρη μας όλα αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν. Και βέβαια ως την πρόκληση της δεκαετίας. Μια ενδεχόμενη πρόκριση σε προημιτελικούς ευρωπαϊκής διοργάνωσης με αλάτι και πιπέρι το format: Final 8.

Ο Ολυμπιακός είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της σεζόν για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν έτυχε. Πέτυχε. Και έχει σημασία μια στάση στο αυτονόητο. Ο επίλογος που έρχεται είναι προϊόν μιας εξαιρετικής ποδοσφαιρικής

Μιας και λοιπόν το momentum είναι το κατάλληλο: Έχει πραγματικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να προσπαθήσει κανείς να αιτιολογήσει αυτή την εξέλιξη. Να διασχίσει το μονοπάτι της σεζόν πλάι στην ομάδα του Μαρτίνς που από τη Τετάρτη έχει 50 επίσημα ματς σημειωμένα στο καλεντάρι της. Να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο και να εντοπίσει εκείνα τα σημεία που όπως αποδείχθηκε έκαναν και τη διαφορά για μια ομάδα που ξεκίνησε να αγωνίζεται 20 Ιούλη 2019 και έχει μίνιμουμ ανοιχτό το καλεντάρι της ως τις 5/6 Αυγούστου όταν και θα γίνει η ρεβάνς με τη Γουλβς.

Ο Ολυμπιακός το σχεδίασε καλά. Το εκτέλεσε άψογα. Και μπορείς μέσα από 10 λόγους να απαντήσεις στο ερώτημα «πως τα κατάφερε». Δέκα λόγους σαν αυτούς που ακολουθούν…

1) Η αφετηρία. Η πρώτη και μάλλον σημαντικότερη απόφαση. Η ψήφος εμπιστοσύνης της διοίκησης στη περσινή πολύ καλή ομάδα που δεν κατάφερε να επαναφέρει τον Ολυμπιακό στο φυσικό του περιβάλλον: Τους τίτλους. Είναι σπάνιο για ελληνική ομάδα να συνεχίζει με την ίδια συνταγή όταν ο «πρώτος κύκλος» κλείνει δίχως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Πολλώ δε μάλλον το απόλυτα ανταγωνιστικό περιβάλλον στον Πειραιά. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης όμως δεν πείραξε τίποτε. Και τα προνόμια της δεύτερης σεζόν, σχηματίζουν πιθανότητες για έναν ιστορικό φετινό επίλογο.

2) Με τη λήξη της περσινής περιόδου, διοίκηση και τεχνικό τιμ έδρασαν γρήγορα με θέα στο μεταγραφικό παράθυρο. Ήταν σωστή η «διάγνωση». Αποδείχθηκε σωστή και η «θεραπεία» για την ενίσχυση του ρόστερ. Ο Ολυμπιακός χρειάζονταν να προσθέσει εμπειρία στο νεανικό του σύνολο. Χρειάζονταν την αύξηση του ποσοστού ευστοχίας στη σχέση ευκαιρίες/γκολ. Και κάποιον καλό χειριστή της μπάλας στη πρώτη ζώνη της άμυνας που θα μπορούσε να ηγηθεί σε αυτόν τον τομέα αλλά και να δώσει άλλες δυνατότητες στις πρώτες πάσες ανάπτυξης. Οι τρεις κινήσεις Σεμέδο-Βαλμπουενά-Ελ Αραμπί έγιναν γρήγορα. Και αποδείχθηκαν καταλυτικές στη διαδρομή.

3) Ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Σε μια σεζόν που διαρκεί έναν χρόνο, και τραυματισμοί υπήρξαν πολλοί και απώλειες προήλθαν από το μεταγραφικό πάρε-δώσε. Ο Φορτούνης, ο Σισέ αλλά και ο Σουντανί έχασαν από «μισή» σεζόν. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος σχεδόν δεν αγωνίστηκε καθόλου. Ο Ντανιέλ Ποντένσε τέλη Γενάρη ζήτησε να μετακομίσει στη Premier League. Ο Πέδρο Μαρτίνς όμως και δεδομένα το βάθος του ρόστερ, απέδειξαν πως ο Ολυμπιακός είχε όλες τις απαντήσεις. Με αποκορύφωμα αυτό που συμβαίνει από τον Φλεβάρη και πέρα.

4) Στο ελληνικό ποδόσφαιρο σπανίως συμβαίνουν πράγματα φυσιολογικά. Όπως για παράδειγμα να περιμένεις την πρόοδο ενός project στη δεύτερη σεζόν του. Και στα γενικά του χαρακτηριστικά (ομοιογένεια, αυτοματισμοί κλπ) αλλά και στη βελτίωση των προσώπων. Ο Τσιμίκας, ο Καμαρά, ο Μπουχαλάκης, ο Μασούρας κάνουν φέτος τη σεζόν της καριέρας τους. Ο Γκιγιέρμε και ο Σα μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο την επιρροή τους στο σύνολο. Και ο «ισχυρός κορμός» που ήδη υπήρχε, έγινε αδιαμφισβήτητα η βάση της επιτυχίας.

5) Ο περσινός Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα 4-4-2 δημιουργημένη γύρω από το ταλέντο του Κώστα Φορτούνη. Ο φετινός, έπειτα από τον τραυματισμό του αρχηγού και κατ επέκταση την παραχώρηση του Ποντένσε, εξελίχθηκε σε μια ομάδα compact που όλα γυρίζουν γύρω από τρεις καταπληκτικούς κεντρικούς χαφ με διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν ιδανικά ο ένας τον άλλο. Το περσινό play book όμως ο Μαρτίνς δεν το… έκρυψε σε κάποια βιβλιοθήκη. Οι Πειραιώτες για παράδειγμα προχθές τον ΠΑΟΚ τον απέκλεισαν με τη περσινή αγωνιστική τους συνταγή. Σε αυτά τα δύο χρόνια εξέλιξαν διαφορετικούς σχηματισμούς, διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης. Ένας ποδοσφαιρικός «χαμαιλέοντας».

6) Η σεζόν ξεκίνησε με προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ. Συνέχισε στους ομίλους ταυτόχρονα με τη Σούπερ Λιγκ. Στην πορεία προέκυψαν και τα νοκ άουτ του Γιουρόπα. Διαφορετικές διοργανώσεις, διαφορετικά ζητούμενα, διαφορετικό επίπεδο αντιπάλων. Συνήθως οι ελληνικές ομάδες τα χωρίζουν στα… δύο. Ο Μαρτίνς τα αντιμετώπισε όλα με τον ίδιο τρόπο. Θέλησε ο δικός του Ολυμπιακός να έχει ένα αγωνιστικό στιλ. Να διέπεται από μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Σπάνια το βλέπουμε αυτό εδώ στα μέρη μας. Ίσως μάλιστα στη συγκεκριμένη περίπτωση να είναι καλύτερη δυνατή εφαρμογή του.

7) Ο φετινός Ολυμπιακός διαθέτει μια από τις καλύτερες άμυνες στην Ευρώπη. Με 10 γκολ παθητικό στην αήττητη πορεία του στη Σούπερ Λιγκ (29 αγων). Και ως γνωστόν οι επιθέσεις… κόβουν εισιτήρια στα σπορ. Οι άμυνες όμως είναι εκείνες που κατακτούν τίτλου.

8) Ο Ματιέ Βαλμπουενά είναι δεύτερος σε ολόκληρη την Ευρώπη στις ασίστ (24). Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί δεύτερος –μετά τον Λάγιος Ντέταρι- στη λίστα «ξένων» του Ολυμπιακού με ζητούμενο την μεγαλύτερη συγκομιδή γκολ (26) σε μια σεζόν. Χωρίς τους δύο μπαρουτοκαπνισμένους πρωταγωνιστές προφανώς τίποτε δεν θα ήταν το ίδιο.

9) Ο Ιούνης δεν είναι μια συνηθισμένη περίοδος για ποδόσφαιρο. Πολλώ δε μάλλον ο ελληνικός. Οι ομάδες επέστρεψαν από τρίμηνη αποχή. Οι Ερυθρόλευκοι στην καλύτερη κατάσταση από όλους. Δείγμα της ποιότητας δουλειάς που γίνεται στον Ρέντη. Ήδη μετρούν τέσσερις νίκες σε ισάριθμα ματς σε αυτό το διάστημα. Νίκες που άνοιξαν τον δρόμο για το νταμπλ.

10) Λεπτομέρεια με τεράστια σημασία για τη συγκέντρωση, την προσπάθεια και το κλίμα στα αποδυτήρια. Ο Ολυμπιακός και φέτος βρίσκεται κόντρα σε όλους. Επιχειρεί εντός των συνόρων σε ένα περιβάλλον τοξικό, με διαιτητές-καμικάζι, αδιανόητα εχθρική Ομοσπονδία και σε μια Σούπερ Λιγκ που μόλις επιβεβαιώθηκε ένα αληθινό σκάνδαλο πολυιδιοκτησίας. Όλα αυτά τα ακατανόητα τους Ερυθρόλευκους τους συσπείρωσαν. Τους έδωσαν κίνητρο, για κάθε προπόνηση, για κάθε επόμενη αγωνιστική υποχρέωση. Η συνέπεια σε όλη αυτή τη διαδρομή είναι με έναν τρόπο προϊόν και αυτής της κατάστασης.