Ντρέντε: Οι περιπέτειες, τα πάρτι με γυναίκες, το ραπ και η παραμυθένια ζωή που πέταξε στα σκουπίδια!

Η ζωή του θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία. Μια περιπέτεια. Θα τα είχε όλα. Δύσκολη παιδική ηλικία, παραμυθένια ζωή στα 20, «κορεσμό» και συναισθηματική κατάρρευση στα 25, παραίτηση από όλα και αλλαγή καριέρας σε ράπερ στα 29 και στα 31 επιστροφή σε αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα. Να παίζει ποδόσφαιρο. Ο λόγος για τον Ρόιστον Ντρέντε. Ο Ολλανδός έζησε στα 20 όσα χρειάζονται οι υπόλοιποι 10 ζωές. Από το ναδίρ και τη ζωή στους δρόμους του Ρότερνταμ βρέθηκε να ζει σαν… Βασιλιάς στη Μαδρίτη.

Ο Θεός όσα του αρνήθηκε όταν ήταν μικρός, του τα έδωσε όλα απλόχερα στα 20.

Ομως, δεν είχε τη σοβαρότητα που χρειαζόταν. Δεν τα εκμεταλλεύτηκε και από Βασιλιάς κατάντησε… παλιάτσος. Πλέον, αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία της Ολλανδίας με την «Κοζάκεν Μπόις». Δεν έκανε ποτέ την καριέρα που θα μπορούσε με βάση το ταλέντο του. Την καριέρα που θα περίμεναν πολλοί. Εζησε όμως το όνειρό του. Το όνειρο κάθε παιδιού που του αρέσει το ποδόσφαιρο και η ζωή του αν μη τι άλλο είναι ενδιαφέρουσα.

Το… διαβατήριο για τη Ρεάλ Μαδρίτης

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρότερνταμ. Οταν ήταν τριών χρονών ο πατέρας του δολοφονήθηκε. «Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε όταν ήμουν τριών χρονών. Τον σκότωσαν στον δρόμο. Η μητέρα μου δεν μου το είπε. Μου το έκρυψε για πολύ καιρό για να με προστατεύσει. Είμαι από τους δρόμους του Ρότερνταμ. Πρέπει να είσαι “σκληρός τύπος” για να καταφέρεις να επιζήσεις. Εγινα άνδρας από μικρή ηλικία». Το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδός του. Ξεκίνησε να παίζει μπάλα από τεσσάρων ετών. Στην ακαδημία της Νεντούνους και στη συνέχεια αγωνίστηκε σε αυτές των Φέγενορντ και Εξελσιορ. Το 2005 σε ηλικία 18 ετών έγινε επαγγελματίας παίζοντας με τη φανέλα της Φέγενορντ. Το άστρο του δεν άργησε να λάμψει. Το καλοκαίρι του 2017 έκανε «μαγικές» εμφανίσεις στο Ευρωπαϊκό κάτω των 21 με την Ολλανδία και αμέσως τράβηξε πάνω του όλα τα βλέμματα.

Μάχη Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης

Περισσότερες από 16 ομάδες ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του. Η Μπαρτσελόνα ήταν η πρώτη από τα λεγόμενα «μεγαθήρια» που του χτύπησε την πόρτα. Ο ίδιος όμως επέλεξε την απέναντι πλευρά. Οπως κάνει πάντα στη ζωή του. Είπε δύο φορές όχι στους Μπλαουγκράνα και κατέληξε στη Ρεάλ. «Με ήθελαν 16 ομάδες. Μίλησα με τον πρόεδρο της Μπαρτσελόνα, Χουάν Λαπόρτα και στη συνέχεια με τον αθλητικό διευθυντή της Ρεάλ, Πέτζα Μιγιάτοβιτς. Μου πρόσφεραν σχεδόν τα ίδια πράγματα. Αλλά είχα ήδη αποφασίσει να πάω στη Μαδρίτη», τόνισε μεταξύ άλλων.

Το πρώτο διάστημα στη Μαδρίτη και ο… Σαβιόλα

«Ενιωσα αμέσως πολύ καλά. Σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου. Με καλωσόρισαν με τον καλύτερο τρόπο. Ο Γκούτι ήταν πολύ καλός μαζί μου. Ηταν ένας θρύλος στην Μαδρίτη», είπε ο Ολλανδός και στη συνέχεια εκμυστηρεύτηκε ένα περιστατικό που συνέβη σε μια προπόνηση με τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, Χαβιέρ Σαβιόλα. «Δεν μου έδιναν την μπάλα. Φώναξα τέσσερις φορές Σαβιόλα. Οπως κάνουμε συνήθως σε μια προπόνηση ή ένα ματς. Τότε ο Σαβιόλα σταμάτησε και με χτύπησε με την μπάλα. Μου είπε ότι ζητάω πολύ έντονα την μπάλα και δεν θα έπρεπε».

Τα προβλήματα με τον Μουρίνιο και το deadline

«Τα προβλήματα άρχισαν όταν ήρθε ο Μουρίνιο. Με ανάγκασε να φύγω από τη Ρεάλ. Μια μέρα πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφική περίοδος με φώναξε και μου είπε ότι πρέπει να φύγω. Επρεπε μέσα σε 24 ώρες να βρω ομάδα. Η διοίκηση είχε αποφασίσει ότι έπρεπε να παίξει ο Μαρσέλο. Η Ρεάλ είναι η μεγαλύτερη ομάδα που έχω παίξει στην καριέρα μου. Δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη ομάδα. Υπάρχουν σπουδαίοι παίκτες που έχουν ονειρευτεί να παίξουν κάποια στιγμή στην Ρεάλ και δεν τα κατάφεραν ποτέ».

Τα νυχτοπερπατήματα στην Μαδρίτη

Ο Ντρέντε πήγε στη Ρεάλ όταν ήταν 20 ετών. Ηταν δύσκολο να αντισταθεί στους… πειρασμούς. «Η Μαδρίτη είναι μια πολύ ωραία πόλη. Με πολλά εστιατόρια, πολλά πάρτι και πολύ ωραίες γυναίκες. Και όταν είσαι νέος και είσαι ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης είναι πολύ δύσκολο να αντισταθείς. Πήγα με έναν φίλο στο καζίνο. Τότε δύο πολύ ωραίες κοπέλες μας προσέγγισαν. Στη συνέχεια οι τέσσερις μας πήγαμε σε ένα ξενοδοχείο και περάσαμε πολύ ωραίες στιγμές. Οταν τελειώσαμε όμως άρχισαν τα προβλήματα. Μας ζήτησαν χιλιάδες ευρώ. Δεν είχα ιδέα ότι έπρεπε να πληρώσουμε. Δεν είχα χρήματα μαζί μου. Ηθελαν από 1000 ευρώ η κάθε μία. Είχα μόνο κάρτες πάνω μου. Ετσι, τους δώσαμε τα κέρδη που είχαμε από το καζίνο. Αυτή ήταν μόνο μία από τις πολλές περιπέτειες που είχα όσο ήμουν στην Μαδρίτη. Εκανα καλούς φίλους στη Ρεάλ. Εδεσα αμέσως με τον Ρομπίνιο. Πήγαινα πολλές φορές στο σπίτι του. Είχε φτιάξει μια μίνι ντίσκο στο υπόγειο. Βγαίναμε συχνά. Οχι όμως κάθε βράδυ όπως έγραφαν και έλεγαν. Πηγαίναμε έξω και περνάγαμε καλά».

Οι δανεισμοί και η αρχή του τέλους

Στη Ρεάλ έμεινε ουσιαστικά μέχρι το 2010. Μια τριετία. Το 2011 δόθηκε ως δανεικός στην Χέρκουλες. «Στην Χέρκουλες κάποια στιγμή σταμάτησαν να πληρώνουν και εγώ σταμάτησα να πηγαίνω στις προπονήσεις. Το έμαθε ο Μουρίνιο και με κάλεσε στο γραφείο του. Ηταν έξαλλος μαζί μου. Δεν είχα δικαίωμα να το κάνω αυτό μου είπε. Αλλά θα ήθελα να τον δω πως θα έκανε αυτός αν δεν τον πλήρωναν. Τα προβλήματα άρχισαν όταν έφυγε ο Εστεμπαν Βίγκο. Ενας πολύ καλός προπονητής. Εφεραν τον Τζούκιτς. Τον ένοιαζε μόνο να έρχεται στα αποδυτήρια και να μας δείχνει τα μπράτσα του. Συμπεριφερόταν σαν να ήταν ακόμα ποδοσφαιριστής».

Ενας… γυρολόγος και ράπερ

Μετά την Χέρκουλες ακολούθησε ο δανεισμός στην Εβερτον. Ούτε εκεί έπιασε. Το 2012 αποχώρησε από τη Ρεάλ. Δεν έκανε ποτέ όμως την καριέρα που θα μπορούσε. Εγινε ένας… γυρολόγος. Κάθε χρόνο άλλαζε ομάδα. Μετά τη Βασίλισσα ακολούθησαν οι Αλάνια, Ρέντινγκ, Σέφιλντ, Καϊσέρισπορ και Μπανίγιας, όπου έμεινε μέχρι το 2016. Οταν αποφάσισε να αφήσει το ποδόσφαιρο και να γίνει ράπερ! «Υπήρχαν συνεχώς προβλήματα. Δεν μου έβγαινε. Έπρεπε να ασχολούμαι συνεχώς με τα συμβόλαια. Δεν απέδιδα στον αγωνιστικό χώρο. Αποφάσισα να το αφήσω. Δεν ήμουν ευτυχισμένος. Είχα περάσει και από κατάθλιψη κι έτσι λέω μια μέρα, αυτό ήταν». Εγινε ράπερ. Εφτιαξε μια εταιρία, αλλά το όνειρό του έσβησε γρήγορα.

Επιστροφή στη δράση

Το 2018 αποφάσισε να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση. Με την ομάδα της πόλης του. Την Σπάρτα Ρότερνταμ. Γύρισε, αλλά πλέον ήταν φανερό πως μπορούσε να ανταπεξέλθει ούτε σε μικρομεσαία ομάδα. Το περασμένο καλοκαίρι πήγε στην Κοζάκεν Μπόις, που αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Απλά για να παίζει. Δεν έχει ανάγκη τα χρήματα εξάλλου. Απλά κάνει το κομμάτι του, έχοντας δίπλα του τα πέντε παιδιά του και τη γυναίκα του. Εναν γιο και τέσσερις κόρες. Ζει με τα χρήματα που κέρδισε από το ποδόσφαιρο στα χρόνια της δόξας του και φυσικά με τις αναμνήσεις.