Μήπως είμαστε πάρα πολλοί;

Πολλοί πιστεύουν ότι «αλλάζω σημαίνει προοδεύω». Το πρωτάθλημα της Α1 πρέπει να αλλάξει και πρέπει να αλλάξει άμεσα. Η απαραίτητη και ικανή συνθήκη για να είναι ανταγωνιστικό, να έχει ενδιαφέρον και να προσελκύει χορηγούς, είναι η παρουσία των δύο «αιωνίων», κάτι που δεν υφίσταται, οπότε εξ ορισμού υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Έπρεπε να έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες κινήσεις, να έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες, ώστε να αποτραπεί η απουσία

του Ολυμπιακού, αλλά από τη στιγμή που δεν έγινε κάτι, οι υπόλοιποι πρέπει να ζήσουν με αυτά τα δεδομένα. Ανεξαρτήτως της υπόθεσης των «ερυθρολεύκων», υπάρχουν κάποια πράγματα, τα οποία έπρεπε να είχαν μπει ήδη στο τραπέζι των συζητήσεων και να υπήρχαν αποφάσεις.

Υπάρχει έστω ένας που πιστεύει ότι αυτή τη στιγμή η Α1 αντέχει 14 ομάδες; Υπάρχει έστω ένας που βλέπει 14 (αφαιρώντας, μάλιστα, τον Ολυμπιακό) ΚΑΕ, που να εκπέμπουν υγεία, να έχουν χρήματα, γήπεδο, συνθήκες ανάπτυξης του αθλήματος; Αν ναι, πείτε του -σας παρακαλώ- να κατεβεί από το συννεφάκι.

Ενδεχομένως θα μπορούσαν να βρεθούν και περισσότερα από 14 κλαμπ πρώτης διαλογής, αν το πρωτάθλημα ήταν «κλειστό», αλλά από τη στιγμή που δεν υπάρχει τέτοια τάση, δεν υπάρχει λόγος να το συζητάμε. Σε… ανοιχτό πρωτάθλημα το 12 είναι το… ταβάνι. Κι αν μιλάμε σε πραγματικό χρόνο, με πραγματικούς αριθμούς, ΔΕΝ υπάρχουν σήμερα 12 ΚΑΕ, που να σε… ψήνουν ότι θα βγάλουν δίχως κόπο τη χρονιά.

Η μείωση των ομάδων είναι μια πρώτη λύση, που θα μειώσει τα έξοδα, θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και την αξιοπιστία του πρωταθλήματος. Κι είναι μονόδρομος, ειδικά από τη στιγμή που στην εξίσωση δεν υπάρχει ο Ολυμπιακός. Είναι πρόδηλο ότι οι όποιες αλλαγές ήθελε συζητηθούν κι αποφασιστούν ΔΕΝ θα αφορούν την αγωνιστική περίοδο που έρχεται.

Αν αποφασιστεί κάτι τέτοιο, θα αυξηθούν οι ομάδες που θα υποβιβαστούν, γεγονός που θα… τσιτώσει ομάδες, οι οποίες δεν έχουν σταθερή οικονομική βάση. Αυτό -γιατί δεν πρέπει να κοροϊδευόμαστε- μπορεί να βάλει σε περιπέτεια και ιστορικά σωματεία, που είναι brand name, αλλά εδώ και καιρό έχουν πάψει να διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο. Αναφέρομαι στον ΠΑΟΚ και τον Άρη, οι οποίοι δεν θυμίζουν τις κραταιές ομάδες του παρελθόντος, αλλά και στον Πανιώνιο που βολοδέρνει διοικητικά εδώ και καιρό.

Όπως και να ‘χει, η μείωση των ομάδων μοιάζει να είναι μονόδρομος. Κι αν λιγάκι κατεβούμε και προς τα κάτω, ίσως πρέπει να ξεκινήσει ένας ευρύτερος διάλογος για το μέγεθος των κατηγοριών. Από μόνο του το γεγονός ότι αν το Λαύριο έπεφτε, η μόνη ομάδα της Α2 που είχε εκφράσει ενδιαφέρον να ανεβεί ήταν ο Ερμής Αγιάς, δείχνει ότι και προς τα κάτω η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.

Λιγότερες ομάδες, λιγότερα ταξίδια, λιγότερα έξοδα για διαιτητές / γραμματεία κτλ., ενδεχομένως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα, καθώς υπάρχουν ουκ ολίγα ματς που γνωρίζεις από πριν τι θα συμβεί.