Κόρβερ : «Γι’ αυτό μείναμε στα αποδυτήρια κόντρα στους Μάτζικ»

Ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αστυνομική βία στις ΗΠΑ οι Μιλγουόκι Μπακς δεν αγωνίστηκαν απέναντι στους Ορλάντο Μάτζικ σε ένα παιχνίδι από τα μεταξύ τους για τα πλέι οφ του ΝΒΑ και ο Κάιλ Κόρβερ μίλησε στο κολέγιο του για τη μέρα εκείνη. Ανέφερε πως πήραν όλοι την απόφαση για να μην βγουν από τα αποδυτήρια, ενώ μίλησε και για τις δικές του σκέψεις.

Αναλυτικά όσα είπε ο άσος της ομάδας του Μιλγουόκι:

«Είχαμε πολλές συζητήσεις για το

θέμα της αστυνομικής βίας. Λίγες ημέρες πριν πυροβολήσουν τον Τζέικομπ Μπλέικ, υπήρχε ιστορία για ένα λευκό παιδί που είχε βγει στον δρόμο και πυροβολούσε. Οι δικοί μας άνθρωποι που μένουν στο Μιλγουόκι ένιωθαν τον πόνο. Πήγαμε λοιπόν στο παιχνίδι και δεν ήμασταν έτοιμοι ψυχολογικά για αυτό.

Υπάρχει μία σειρά από γεγονότα που συνέβησαν και οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Ένας από τους προπονητές μας, ο Ντάρβιν Χαμ, έχει δύο γιους που είναι 20 χρονών και ζουν στο Μιλγουόκι και τους σκεφτόταν. Ο Χαμ είναι ψηλός, δυνατός, έχει παίξει στο Τέξας Τεκ, τον θυμάμαι κάποτε να σπάει ένα ταμπλό. Και απλώς καθόταν και έκλαιγε λέγοντας «τα παιδιά είναι στους δρόμους». Όλοι ήταν στην τσίτα και απλώς κάθισα στην καρέκλα μου με δάκρυα στα μάτια και κοίταζα την φανέλα μου που έλεγε «Black Lives Matter» και σκεφτόμουν «τι κάνουμε;» Ο Τζορτζ Χιλ αποφάσισε τότε ότι δεν θα παίξει. Ο Στέρλινγκ Μπράουν, που έχει την δική του ανοιχτή υπόθεση στο Μιλγουόκι όταν η αστυνομία του έριξε με τέιζερ χωρίς λόγο και τον συνέλαβε με αποτέλεσμα να βρίσκεται ακόμα στα δικαστήρια, είπε «είμαι με τον Τζορτζ» και μας είπε «δεν είναι ανάγκη να το κάνετε αν δεν θέλετε, αλλά εγώ και ο Τζορτζ δεν θα παίξουμε σήμερα». Και τότε όλοι καθίσαμε και είπαμε «είμαστε μαζί σας».

Έμεναν 13 λεπτά για να βγούμε στο παρκέ. Απλώς καθίσαμε και περιμέναμε να τελειώσει ο χρόνος. Έχει ενδιαφέρον γιατί είμαι λευκός και αναρωτιέμαι «τι να κάνω; Τι να πω ως λευκός;» Και ξέρεις τι κάνεις; Στέκεσαι στο πλευρό των ανθρώπων που βρίσκονται στο περιθώριο. Όταν μπορείς, ακούς τις σκέψεις τους και τις ιδέες τους και τότε βρίσκεις τρόπο για να βοηθήσεις. Τότε είπα απλώς ότι «είμαι μαζί σας».

Είπαμε ότι δεν γίνεται απλώς να μην παίξουμε κόντρα στους Μάτζικ και μετά να πάμε στα δωμάτιά μας σαν να μην συμβαίνει κάτι. Έπρεπε να κάνουμε κάτι. Μείναμε στα αποδυτήρια λοιπόν και μιλήσαμε με τον κυβερνήτη του Μιλγουόκι και μάθαμε ότι μετά από όλες τις διαμαρτυρίες που έγιναν δεν είχε γίνει καν συζήτηση για να αλλάξει το νομοσχέδιο για την αστυνομική βία. Τι κάνουμε λοιπόν; Πώς θα φέρουμε αλλαγή;

Μιλήσαμε έτσι με πολύ κόσμο, με την οικογένεια του Μπλέικ, η οποία ήταν υπέροχη και απλώς έριξε αγάπη πάνω μας. Είμαστε σε μία φάση που κάποιοι είναι οργισμένοι μαζί μας, αλλά όταν ακούσαμε την οικογένειά του καθίσαμε και κλάψαμε. Σκεφτήκαμε ότι δεν ξέρουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για εμάς, αλλά κάνουμε το σωστό. Ήταν μία υπέροχη στιγμή και μετά είδαμε τις άλλες ομάδες να μας ακολουθούν, κάτι που ήταν σπουδαίο».