Το τερμάτισε ο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ, τι σκέφτηκε για να βγάλει λεφτά και από αυτούς που δεν τους άρεσε ο Έλβις

23:19 26/3/2025 - Πηγή: Sportime

Η στρατηγική του μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ, Τόμι Μπάερντ, μπορεί να χαρακτηριστεί καινοτόμος και αδίστακτη. Στη δεκαετία του 1950, όταν ο Έλβις αναδείχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο, το κοινό του ήταν όχι μόνο τεράστιο, αλλά και εξαιρετικά πιστό. Όμως, όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλης κλίμακας πολιτιστικό φαινόμενο, υπήρχαν πάντα και εκείνοι που δεν συμμερίζονταν τον ενθουσιασμό για τον “Βασιλιά” της ροκ εν ρολ. Αυτό δεν ήταν εμπόδιο για τον μάνατζερ του, ο οποίος κατάφερε να δει την εμπορική αξία ακόμη

και στις αντιφάσεις του κοινού.

Σε μια κίνηση που πολλοί θα θεωρούσαν τολμηρή, αλλά εντελώς προσανατολισμένη στο κέρδος, ο Μπάερντ αποφάσισε να δημιουργήσει και να πουλήσει “I Hate Elvis” (Μισώ τον Έλβις) μπρελόκ και παρα badges. Η στρατηγική αυτή ήταν ξεκάθαρη: εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι υπήρχαν άνθρωποι που δεν ήθελαν να αγοράσουν προϊόντα του Έλβις, αλλά είχαν την επιθυμία να δείξουν τη στάση τους απέναντι στο φαινόμενο. Αντί να θεωρήσει αυτό το κομμάτι του κοινού ως χαμένο, ο μάνατζερ το χρησιμοποίησε προς όφελός του, δημιουργώντας ένα νέο εμπορικό προϊόν που άνοιξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο για την προώθηση του brand του Έλβις.

Η πώληση αυτών των αντι-Έλβις προϊόντων δεν ήταν απλώς μια έξυπνη επιχειρηματική κίνηση, αλλά και μια παραδειγματική περίπτωση του πώς οι μεγάλες προσωπικότητες της μουσικής βιομηχανίας μπορούν να εκμεταλλευτούν τις αντιφάσεις του κοινού τους. Είτε οι θαυμαστές είτε οι επικριτές του Έλβις, όλοι είχαν έναν λόγο να αγοράσουν ένα μπρελόκ ή ένα μπλουζάκι με το “I Hate Elvis”. Η εμπορική επιτυχία αυτού του εγχειρήματος έδειξε πόσο προχωρημένος ήταν ο Τόμι Μπάερντ στην κατανόηση της δυναμικής του μάρκετινγκ και της εμπορικής εκμετάλλευσης της εικόνας ενός καλλιτέχνη.

Το ίδιο το προϊόν – το “I Hate Elvis” badge – ήταν στην ουσία ένα παιχνίδι αντίφασης. Από τη μια, υπήρχαν αυτοί που τα αγόραζαν για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην επιτυχία του Έλβις. Από την άλλη, όμως, ήταν και μια ετικέτα που συνεχώς υπενθύμιζε την ύπαρξή του, δημιουργώντας έτσι μια επιπλέον δημόσια αναγνώριση του ονόματός του. Μπορεί οι επικριτές του να το θεωρούσαν κριτική, αλλά το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι έβαζαν χρήματα για να δείξουν την αποδοκιμασία τους ενίσχυε, στην πραγματικότητα, την εικόνα του Έλβις ως πολιτιστικό φαινόμενο.

Η στρατηγική αυτή συνέβαλε στην καθιέρωση του Έλβις όχι μόνο ως καλλιτέχνη, αλλά και ως εμπορικό brand που μπορούσε να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε κατάσταση ή αντίθεση για να παραμείνει στην επικαιρότητα. Ο Τόμι Μπάερντ ήταν ένας από τους πρώτους μάνατζερς που κατάλαβαν τη δύναμη του να εκμεταλλεύεσαι το μάρκετινγκ σε κάθε του εκδοχή και όχι μόνο μέσω της παραδοσιακής προώθησης προϊόντων που σχετίζονταν άμεσα με τον καλλιτέχνη.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords