Τι θα συμβεί αν ολόκληρη η Ελλάδα μείνει χωρίς ρεύμα για 72 ώρες

Στην αρχή νομίζεις ότι θα είναι απλά τρεις μέρες χωρίς ψυγείο, χωρίς φωτάκια, χωρίς Wi-Fi. Ένα μικρό χάος και τίποτα παραπάνω. Όμως τα 72 ώρες χωρίς ρεύμα δεν σημαίνουν απλώς χαλασμένα τρόφιμα. Σημαίνουν κάτι πολύ πιο βαθύ, πολύ πιο επικίνδυνο, πολύ πιο τρομακτικό.

Τα αντλιοστάσια σταματούν. Σε λιγότερο από 6 ώρες, σε όλη τη χώρα δεν θα υπάρχει καθαρό νερό από τη βρύση. Τα αποθέματα δεξαμενών αδειάζουν. Σύντομα δεν μπορείς να πιεις, να πλυθείς, να τραβήξεις καζανάκι.

Τα νοσοκομεία βασίζονται σε γεννήτριες μόνο για τις απόλυτα κρίσιμες μονάδες. Όλα τα χειρουργεία, οι τομογράφοι, οι

Τα πρατήρια καυσίμων κλείνουν. Οι αντλίες λειτουργούν με ρεύμα. Δεν υπάρχει τρόπος να γεμίσεις το ρεζερβουάρ σου. Ακόμα κι αν έχεις βενζίνη, οι περισσότεροι δρόμοι θα κλείσουν, γιατί οι φωτεινοί σηματοδότες έχουν σβήσει και τα ατυχήματα εκτοξεύονται.

Τα σούπερ μάρκετ παραλύουν. Τα αυτόματα ταμεία πέφτουν. Τα ψυγεία στα καταστήματα σταματούν. Τα φαγητά σαπίζουν στα ράφια. Οι συναλλαγές με κάρτα σταματούν παντού. Δεν υπάρχει τρόπος να πληρώσεις, εκτός από μετρητά, που όμως δεν μπορείς να σηκώσεις, γιατί τα ATM νεκρώνουν.

Το χρηματιστήριο κλείνει. Οι τράπεζες μπλοκάρουν κάθε ηλεκτρονική συναλλαγή. Τα POS δεν δουλεύουν. Το σύστημα πληρωμών καταρρέει. Σιγά-σιγά, και οι πρώτες παραδόσεις καυσίμων, τροφίμων, φαρμάκων σταματούν, γιατί δεν μπορούν να γίνουν πληρωμές ούτε παραλαβές.

Τα νοικοκυριά χάνουν κάθε μέσο επικοινωνίας. Τα κινητά τηλέφωνα σιγά-σιγά σβήνουν. Οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας αντέχουν ελάχιστες ώρες χωρίς ρεύμα. Οι σταθμοί βάσης καταρρέουν και η κινητή τηλεφωνία εξαφανίζεται.

Τα ΜΜΕ παύουν να μεταδίδουν. Τα μεγάλα τηλεοπτικά στούντιο και ραδιοφωνικοί σταθμοί σταματούν τη λειτουργία τους όταν καούν τα εφεδρικά καύσιμα. Οι ενημερωτικές σελίδες στο διαδίκτυο γίνονται λευκές σελίδες. Μένεις με ό,τι άκουσες πριν κλείσουν όλα.

Τα συστήματα ασφαλείας δεν λειτουργούν. Οι κάμερες παρακολούθησης, τα ηλεκτρονικά κλειδώματα, οι συναγερμοί, όλα σβήνουν. Οι πόλεις βυθίζονται σε σκοτεινούς δρόμους. Η εγκληματικότητα αυξάνεται κατακόρυφα, γιατί κανείς δεν βλέπει, κανείς δεν μπορεί να ειδοποιήσει.

Τα εργοστάσια σταματούν. Η παραγωγή τροφίμων, φαρμάκων, ειδών πρώτης ανάγκης παγώνει. Τα αποθέματα που υπάρχουν στις αποθήκες είναι περιορισμένα και σε λίγες μέρες δεν θα υπάρχει ούτε αλεύρι, ούτε φάρμακα, ούτε μωρομάντηλα.

Οι ανελκυστήρες μπλοκάρουν. Όσοι είναι μέσα, παγιδεύονται χωρίς τρόπο απεγκλωβισμού, αφού τα τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης λειτουργούν με ρεύμα. Οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς μένουν φυλακισμένοι σε διαμερίσματα χωρίς πρόσβαση σε βοήθεια.

Τα κλιματιστικά και τα καλοριφέρ σβήνουν. Αν είναι χειμώνας, οι πόλεις παγώνουν. Αν είναι καλοκαίρι, ο καύσωνας γίνεται θανάσιμος. Τα νοσοκομεία, τα γηροκομεία και τα σχολεία γίνονται παγίδες θερμοπληξίας ή υποθερμίας.

Το διαδίκτυο καταρρέει πλήρως. Δεν μπορείς να κάνεις ούτε μια αναζήτηση, ούτε να ενημερωθείς, ούτε να ζητήσεις βοήθεια. Οι cloud υπηρεσίες κλείνουν. Όλα τα δεδομένα που θεωρούσες αυτονόητα γίνονται άχρηστα, γιατί δεν μπορείς να τα κατεβάσεις ή να τα ανοίξεις.

Οι μονάδες αφαλάτωσης σε νησιά σταματούν. Το νερό γίνεται άμεσα ελάχιστο. Στα τουριστικά νησιά το χάος ξεκινάει μέσα στις πρώτες 12 ώρες, με ελλείψεις σε νερό και καύσιμα για γεννήτριες.

Οι φούρνοι, τα μαγειρεία, τα εστιατόρια κλείνουν. Δεν μπορείς να φας ούτε ένα ψωμί αν δεν έχεις αλεύρι, ξυλόφουρνο ή πρωτόγονα μέσα μαγειρέματος. Ο αστικός πληθυσμός εξαρτάται πλήρως από την ύπαρξη ρεύματος για να τραφεί.

Η δημόσια διοίκηση παραλύει. Δημαρχεία, υπουργεία, στρατιωτικά κέντρα χωρίς ρεύμα και επικοινωνίες μετατρέπονται σε κλειστά κτίρια χωρίς δυνατότητα έκδοσης αποφάσεων ή εντολών.

Οι πολυκατοικίες χωρίς πίεση νερού χάνουν και την τελευταία άμυνα: δεν μπορείς να σβήσεις ούτε μια φωτιά, αν πιάσει σε κάποια κουζίνα ή καλώδιο. Δεν έχεις πυροσβεστική επί τόπου, δεν έχεις νερό, δεν έχεις επικοινωνία για να καλέσεις βοήθεια.

Οι ταχυδρομικές και μεταφορικές εταιρείες κλείνουν. Τα δέματα σταματούν να διακινούνται. Τα φάρμακα που έρχονται από το εξωτερικό, τα ανταλλακτικά για μηχανήματα, ακόμα και τα καθημερινά είδη, μένουν κολλημένα σε κλειστές αποθήκες.

Τα εργοστάσια λυμάτων δεν λειτουργούν. Τα λύματα, χωρίς επεξεργασία και άντληση, αρχίζουν να υπερχειλίζουν σε κατοικημένες περιοχές. Οι πρώτες εστίες επιδημιών δημιουργούνται μέσα σε ώρες.

Η αεροπλοΐα και οι πτήσεις σταματούν. Τα αεροδρόμια χωρίς πύργους ελέγχου και φώτα διάδρομου κλείνουν. Τα πλοία στα λιμάνια δεν μπορούν να φορτώσουν ούτε να εκφορτώσουν. Η χώρα αποκόπτεται αεροπορικά και θαλάσσια.

Οι στρατιωτικές βάσεις ενεργοποιούν γεννήτριες, αλλά και εκεί τα αποθέματα καυσίμων είναι πεπερασμένα. Αν το μπλακάουτ τραβήξει για μέρες, ακόμα και οι δυνάμεις ασφαλείας θα βρεθούν σε σοβαρό πρόβλημα.

Ολόκληρη η χώρα αρχίζει να επιστρέφει σε συνθήκες Μεσαίωνα. Χωρίς νερό, χωρίς φαγητό, χωρίς επικοινωνία, χωρίς ελπίδα για γρήγορη ανάκαμψη. Μέσα σε 72 ώρες, το μπλακάουτ δεν είναι πλέον τεχνικό πρόβλημα. Είναι ανθρωπιστική καταστροφή.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.