Τι θα γίνει αν ένα δεξαμενόπλοιο συγκρουστεί με τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου;

Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, επίσημα γνωστή ως «Γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης», δεν είναι απλώς ένα κατασκευαστικό επίτευγμα αλλά και μια τεχνική απάντηση σε μερικά από τα πιο απαιτητικά φυσικά σενάρια. Κατασκευάστηκε με γνώμονα τη μακροχρόνια ανθεκτικότητα, την αντισεισμική προστασία και την ικανότητα να απορροφά και να επιβιώνει από εξαιρετικά σπάνια αλλά καταστροφικά γεγονότα. Ένα από αυτά τα σενάρια είναι η σύγκρουση με ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο. Τι πραγματικά θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση;

Η κατασκευή της γέφυρας ολοκληρώθηκε το 2004 και σχεδιάστηκε ώστε να αντέχει σε σύγκρουση με δεξαμενόπλοιο εκτοπίσματος έως και 180.000 τόνων. Αυτό δεν είναι απλώς ένα τεχνικό δεδομένο για να καθησυχάζει τους πολίτες. Είναι αποτέλεσμα εξαντλητικών προσομοιώσεων, μοντελοποιήσεων και δοκιμών, βασισμένων σε πιθανά σενάρια πρόσκρουσης. Σε περίπτωση που ένα τέτοιο πλοίο, λόγω μηχανικής βλάβης ή ανθρώπινου λάθους, εκτραπεί της πορείας του και πέσει σε έναν από τους τέσσερις πυλώνες στήριξης της γέφυρας, το σύστημα απορρόφησης πρόσκρουσης που έχει σχεδιαστεί, θα μειώσει σημαντικά την καταστροφική δύναμη της σύγκρουσης.

Οι πυλώνες της γέφυρας είναι χτισμένοι σε τεράστιες υποθαλάσσιες βάσεις, οι οποίες είναι ειδικά σχεδιασμένες ώστε να κατανέμουν την πίεση και να προστατεύουν τη στατικότητα του έργου. Δεν πρόκειται για συμπαγείς στήλες αλλά για ευφυώς κατασκευασμένα συστήματα με ελεγχόμενη ευκαμψία, ώστε σε περίπτωση ισχυρής πρόσκρουσης να παραμορφώνονται χωρίς να καταρρέουν. Παράλληλα, η γέφυρα διαθέτει σύστημα συνεχούς παρακολούθησης, με αισθητήρες που καταγράφουν σε πραγματικό χρόνο δονήσεις, μετατοπίσεις και πιθανές φθορές, επιτρέποντας άμεση αξιολόγηση της κατάστασης σε περίπτωση ατυχήματος.

Αν συμβεί ένα τέτοιο χτύπημα, η κυκλοφορία πάνω στη γέφυρα θα διακοπεί άμεσα, όχι μόνο για λόγους ασφάλειας αλλά και επειδή το σύστημα παρακολούθησης θα ενεργοποιήσει αυτόματα τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Σε περίπτωση σοβαρής πρόσκρουσης, η διακοπή θα συνοδευτεί από εκκένωση, πτήση drone επιτήρησης και αξιολόγηση των βλαβών μέσω ρομποτικών υποβρύχιων μηχανισμών. Αν το πλοίο μεταφέρει επικίνδυνα υλικά, τότε εμπλέκονται και μονάδες αντιμετώπισης θαλάσσιας ρύπανσης, πυροσβεστικά σκάφη και ειδικά τμήματα της Πολιτικής Προστασίας.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η γέφυρα δεν έχει μόνο σχεδιαστεί για να αντέχει, αλλά και για να «επικοινωνεί» με τα κεντρικά ελέγχου, σαν ένας ζωντανός οργανισμός. Μετά από ένα χτύπημα, οι αισθητήρες της θα δώσουν μια λεπτομερή εικόνα του τι ακριβώς έχει συμβεί, πού εντοπίζονται οι πιέσεις, πόσο έχουν μετατοπιστεί οι βάσεις και αν απαιτείται παύση λειτουργίας ή απλώς συντήρηση.

Η σύγκρουση ενός δεξαμενόπλοιου με τη γέφυρα είναι ένα σενάριο υψηλής επικινδυνότητας αλλά εξαιρετικά σπάνιο. Οι θαλάσσιες διαδρομές είναι αυστηρά ρυθμισμένες, τα πλοία διαθέτουν GPS και πλοηγούς, και η θαλάσσια κυκλοφορία επιτηρείται διαρκώς. Παρόλα αυτά, η ύπαρξη ενός συστήματος άμυνας απέναντι στο απρόβλεπτο είναι αυτό που ξεχωρίζει τη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου ως ένα από τα πιο εξελιγμένα τεχνικά επιτεύγματα της εποχής της.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.