Πως τιμούσαν τους νεκρούς τους οι Αρχαίοι Έλληνες;

Στην αρχαία Ελλάδα, ο θάνατος δεν αποτελούσε το τέλος, αλλά μια μετάβαση σε έναν άλλο κόσμο. Οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν περίτεχνες τελετουργίες για να τιμήσουν τους νεκρούς τους, πιστεύοντας ότι η σωστή απόδοση των ταφικών εθίμων εξασφάλιζε την ηρεμία της ψυχής στον Άδη.

Η διαδικασία ξεκινούσε με την πρόθεση, την προετοιμασία του σώματος. Οι γυναίκες της οικογένειας έπλεναν το σώμα του νεκρού, το άλειφαν με αρωματικά έλαια και το έντυναν με καθαρά, συνήθως λευκά, ενδύματα. Αν ο νεκρός ήταν άγαμος,

τον έντυναν με νυφική περιβολή, μια πρακτική που διατηρείται μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια, τοποθετούσαν το σώμα σε νεκρική κλίνη με τα πόδια προς την πόρτα, συμβολίζοντας την τελευταία του έξοδο από το σπίτι. Γύρω από την κλίνη τοποθετούσαν ληκύθους, αγγεία με αρωματικά έλαια, και φυτά όπως η ρίγανη για να αρωματίζουν τον χώρο.

Ακολουθούσε η εκφορά, η μεταφορά του νεκρού στον τόπο ταφής. Η πομπή γινόταν πριν την αυγή, συνοδευόμενη από συγγενείς και φίλους που θρηνούσαν, ενώ οι γυναίκες έκοβαν τα μαλλιά τους και χτυπούσαν το κεφάλι και τα στήθη τους σε ένδειξη πένθους. Η ταφή ή η καύση του σώματος ήταν οι δύο κύριες πρακτικές. Στην περίπτωση της καύσης, τα οστά συλλέγονταν και τοποθετούνταν σε τεφροδόχα αγγεία, τα οποία θάβονταν ή φυλάσσονταν σε τάφους.

Μετά την ταφή, οι συγγενείς επέστρεφαν στο σπίτι για τον νεκρόδειπνο, ένα γεύμα προς τιμήν του νεκρού. Τις επόμενες ημέρες, πραγματοποιούσαν τελετές μνήμης, όπως τα τρίτα (την τρίτη ημέρα), τα ένατα (την ένατη ημέρα) και τα τριακάδες (την τριακοστή ημέρα), όπου έκαναν προσφορές, θυσίες και συμπόσια στη μνήμη του νεκρού.

Οι τάφοι ήταν συνήθως διακοσμημένοι με επιτύμβιες στήλες που ανέφεραν το όνομα, το γενεαλογικό δέντρο και τις αρετές του νεκρού. Οι συγγενείς επισκέπτονταν τους τάφους για να προσευχηθούν και να τιμήσουν τη μνήμη των αγαπημένων τους.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα