Πώς οι κωφοί άνθρωποι ακούνε τη σκέψη τους αν δεν ξέρουν καν πώς είναι να ακούς;

Αν δεν έχεις ακούσει ποτέ ήχο στη ζωή σου… πώς σκέφτεσαι; Αν δεν έχεις ακούσει τη φωνή σου, ούτε των άλλων, πώς ακούγεται η σκέψη σου όταν είσαι μόνος; Για τους περισσότερους ανθρώπους, η εσωτερική φωνή έχει ήχο. Έχει ρυθμό, τόνο, ακόμα και συναίσθημα. Μοιάζει με μονόλογο. Με εμάς να μιλάμε στον εαυτό μας.

Αλλά για τους ανθρώπους που γεννήθηκαν κωφοί, που δεν άκουσαν ποτέ ούτε μία λέξη, δεν υπάρχει “ήχος” όπως τον ξέρουμε. Κι όμως, σκέφτονται. Και νιώθουν. Και έχουν εσωτερικό διάλογο. Όχι όμως όπως εμείς. Όχι με λέξεις που ηχούν. Αλλά με σχήματα. Νοήματα.

Χέρια. Μνήμη σώματος. Κίνηση.

Η σκέψη τους δεν “ακούγεται”. Φαίνεται.

Οι περισσότεροι κωφοί που επικοινωνούν με νοηματική γλώσσα, σκέφτονται μέσω νοηματικής αναπαράστασης. Βλέπουν νοήματα στο μυαλό τους. Τα χέρια τους, τα δάχτυλα, οι εκφράσεις προσώπου – όλα αυτά μετατρέπονται σε εσωτερικό διάλογο. Εκεί που εσύ ακούς μια φράση να επαναλαμβάνεται, εκείνοι βλέπουν τη φράση να εκφράζεται νοηματικά, με κινήσεις που μόνο εκείνοι “αισθάνονται” οπτικά και σωματικά.

Για άλλους, η σκέψη είναι εικονική. Μπορεί να εμφανίζεται σαν εικόνες, αντικείμενα ή καταστάσεις που περνούν μπροστά τους. Για κάποιους, είναι αφηρημένη – σαν μια αίσθηση κατεύθυνσης χωρίς φωνή ή μορφή. Η σκέψη γίνεται κίνητρο χωρίς ήχο.

Αυτό που είναι συγκλονιστικό είναι ότι, όπως οι βλέποντες και οι μη βλέποντες δεν βλέπουν με τον ίδιο τρόπο τα όνειρα, έτσι και οι ακούοντες και οι κωφοί δεν “σκέφτονται” με την ίδια αίσθηση. Ο εγκέφαλος όμως προσαρμόζεται. Αναπληρώνει. Δημιουργεί. Και αυτό κάνει τη σκέψη ένα μοναδικό, προσωπικό σύμπαν για τον καθένα.

Ένας άνθρωπος που δεν άκουσε ποτέ ήχο, δεν του λείπει κάτι όταν σκέφτεται. Γιατί η σκέψη δεν είναι ο ήχος. Είναι το νόημα. Είναι η κατανόηση. Είναι ο τρόπος που νιώθεις ότι είσαι εσύ. Με χέρια. Με εικόνες. Με ρυθμό. Με παλμό.

Και η δική τους σκέψη είναι εξίσου δυνατή. Απλώς… δεν κάνει θόρυβο.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα