Πόλεμος Ισραήλ – Ιράν: Οι προφητείες σταματούν να είναι είδηση για το αύριο και απαιτούν μετάνοια για το σήμερα!

Το Ισραήλ χτύπησε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και ένα κύμα εσχατολογικού ρίγους διατρέχει τον πιστό κόσμο, και όχι άδικα.

Φτάνει η στιγμή που μας τελειώνουν τα «ίσως», τα «μπορεί» και τα «θα δούμε», βλέποντας τις προφητείες των αγίων γερόντων να λαμβάνουν υπόσταση μπροστά στα μάτια μας. Δυστυχώς για τους περισσότερους από εμάς, οι προφητείες δεν κέντρισαν την ψυχή μας με το αφυπνιστικό κεντρί τους, γιατί περίσσεψε ο παχυδερμισμός.

Αν οι προφητείες έβρισκαν γόνιμο έδαφος στις ψυχές των Ελλήνων, δεν θα είχαμε την εικόνα της σημερινής Ελλάδας.

Ο Μητσοτάκης να τρέχει στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ και στην Ουκρανία για να κάνει ατομική διπλωματία, η κυβέρνηση να μοιράζει την ελληνική γη στους επιχειρηματίες και τους λαθρομετανάστες, το Αιγαίο να παζαρεύεται, τα προσκυνήματά μας να χάνονται, τα σκάνδαλα να κουκουλώνονται, τα εγκλήματα να συγκαλύπτονται, οι νέοι να αποθηριώνονται, οι βλασφημίες να προστατεύονται από το κράτος, οι αριθμοί και οι ταυτότητες να προωθούνται χωρίς ενιαία εκκλησιαστική αντίσταση.

Και αντί να κάνουμε εθνική μας υπόθεση τη μετάνοια σε όλα τα επίπεδα, τα «επιτεύγματά» μας είναι οι ατελείωτες εκτρώσεις, οι γκέι γάμοι και οι υιοθεσίες σε παγκόσμια «ορθόδοξη» αποκλειστικότητα, η ψηφιοποίηση της κουρελιασμένης δημοκρατίας μας και οι γονυκλισίες μπροστά σε κάθε εχθρό της Ελλάδας.

Ποτέ ξανά τόση παρακμή. Ποτέ ξανά τέτοια εξαθλίωση και κατάπτωση και ταπείνωση. Έφτασε αυτό για να διορθωθούμε και να απαιτήσουμε περισσότερα, πρώτα απ’ όλα από τους ίδιους μας τους εαυτούς; Ακόμα όχι. Ίσως βρισκόμαστε στα πρόθυρα αυτής της πολυπόθητης μέρας. Αλλά δυστυχώς ακόμα δεν συγκινούμαστε. Όσο ακόμα συντηρείται η κοσμική ελπίδα, γαντζώνεται σφιχτά επάνω της η αναισθησία. Λέμε ότι κάτι θα γίνει και θα την γλιτώσει ο πλανήτης, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξουμε ζωή. Χωρίς να χαλάσουμε και πολύ τη ζαχαρένια μας.

Άραγε εδώ που φτάσαμε να είναι έτοιμες να ανοίξουν οι πύλες της αβύσσου, πόσα εξομολογητάρια θα γεμίσουν; Πόσα σκονισμένα κομποσκοίνια θα βγουν από τα συρτάρια; Πόσα ξεχασμένα καντήλια θα ανάψουν; Πόσες εικόνες αγίων θα πάψουν να είναι διακοσμητικές; Πόσα γόνατα θα τριφτούν στο πάτωμα; Πόσες άδειες καρέκλες θα γεμίσουν στις εκκλησιές;

Όσο ο παλαιός Ισραήλ ωθεί την ανθρωπότητα στα βάραθρα του θανάτου, με τι πνευματικά όπλα αντιμάχεται ο νέος Ισραήλ, το πλήρωμα της ορθόδοξης εκκλησίας; Οι πνευματικοί νόμοι δεν έχουν κενά. Όπου αφήνει κενό ο άνθρωπος, το συμπληρώνει ο Θεός. Κι όποιος αυθαδιάζει λέγοντας ότι ο Θεός είναι τάχα κακός τιμωρός, τελικά βλέπει ότι μόνος του τιμωρείται ο άνθρωπος.

Πριν πατήσει το κόκκινο κουμπί κάποιος παράφρονας, το πατάμε εμείς που με την απιστία μας βομβαρδίζουμε όλα τα δικαιώματα του Θεού να φέρει ειρήνη στον κόσμο. Κι ακόμα οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τις προφητείες σαν κοσμικά και όχι σαν πνευματικά αγγέλματα, ενώ είναι σαφέστατα το δεύτερο.

Κάθε φορά που γίνεται παγκόσμια ανακατωσούρα, πέφτουν με τα μούτρα στα λόγια των γερόντων για να μάθουν μόνο τι τους ξημερώνει αύριο. Με μια διάθεση υλικής προφύλαξης, μελλοντολογικής περιέργειας, στείρας επαγρύπνησης. Αδειάζουν την προφητεία από τη σωτηριώδη ουσία της και ασχολούνται μόνο με το καύκαλο των γεγονότων, σαν να διαβάζουν εφημερίδα του μέλλοντος λίγο πριν την πετάξουν στην ανακύκλωση.

Οι προφητικοί γέροντες όμως συγκέντρωναν όλη την αγωνία της ψυχής τους στο κομβικό ζήτημα της μετάνοιας. Η γνώση του μέλλοντος δεν έχει καμία ωφέλεια αν δεν φιλτραριστεί μέσα από την ελπίδα της μετάνοιας και της θείας πρόνοιας. Ίσα – ίσα που περισσότερο κακό κάνει, παρά καλό. Παραλύει τις τεμπέλικες ψυχές από φόβο, απραξία και δυσανασχέτηση. Το νόημα της προφητείας είναι να αναπαύει και να νουθετεί. Να αναπαύει γιατί θριαμβευτής των γεγονότων είναι πάντα ο Χριστός. Να νουθετεί γιατί στο χέρι μας είναι αν μια δοκιμασία θα εξελιχθεί σε ευλογία ή σε ασήκωτο βάσανο.

Θα ήταν πολύ προτιμότερο να πέφταμε στα γόνατα και να μη γνωρίζαμε τίποτα για το αύριο, παρά τώρα που ξέρουμε πολλά αλλά παραμένουμε αμετανόητοι…

Ελευθέριος Ανδρώνης για το sportime.gr.