Ο μικρός Γιαννάκης έκρυβε το όνομά του γιατί είχαν σκοτώσει τον πατέρα του. Όταν μεγάλωσε, σταμάτησε να κρύβεται και έγινε οπλαρχηγός

Ο Ιωάννης Μακρυγιάννης γεννήθηκε σε μια εποχή όπου η Ελλάδα στέναζε ακόμα κάτω από τον οθωμανικό ζυγό. Το 1797, ήρθε στη ζωή σε ένα μικρό χωριό κοντά στη Λιβαδειά, όμως το πραγματικό του όνομα δεν το γνώριζαν πολλοί. Ο πατέρας του είχε δολοφονηθεί από τους Τούρκους όταν εκείνος ήταν ακόμα παιδί, και για να προστατευτεί, η μητέρα του τον μεγάλωσε κρυμμένο, χωρίς να αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Ο μικρός Γιαννάκης,

όπως τον φώναζαν τότε, έμαθε από νωρίς τι σημαίνει φόβος, αλλά και τι σημαίνει να μην το βάζεις κάτω.

Μεγαλώνοντας, δεν μπορούσε να παραμείνει κρυμμένος για πάντα. Το 1820, μπήκε στη Φιλική Εταιρεία, την οργάνωση που προετοίμαζε την ελληνική επανάσταση. Όταν ξέσπασε η εξέγερση το 1821, ο Μακρυγιάννης δεν ήταν πια ένα παιδί που φοβόταν να αποκαλύψει το όνομά του. Ήταν ένας πολεμιστής, έτοιμος να πάρει εκδίκηση για την πατρίδα και για τον πατέρα του.

Γρήγορα, αναδείχθηκε σε σημαντικό οπλαρχηγό. Έλαβε μέρος σε μάχες στην Αττική, στην Πελοπόννησο και κυρίως στην πολιορκία της Ακρόπολης, όπου υπερασπίστηκε το φρούριο από τους Οθωμανούς. Το όνομά του πλέον ήταν γνωστό σε όλους: Μακρυγιάννης, ο άντρας που δεν φοβήθηκε ποτέ και που η πένα του έμελλε να αφήσει στην ιστορία μια από τις πιο αυθεντικές μαρτυρίες της Ελληνικής Επανάστασης.

Μετά την απελευθέρωση, η ζωή του δεν ήταν εύκολη. Συγκρούστηκε με πολιτικά πρόσωπα, κατηγορήθηκε για συνωμοσία, φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Όμως, ακόμα και όταν όλα έμοιαζαν να τον εγκαταλείπουν, εκείνος έγραφε. Τα “Απομνημονεύματά” του είναι ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα της ελληνικής ιστορίας, όχι μόνο γιατί περιγράφουν τον Αγώνα, αλλά γιατί μιλούν για τη διαφθορά, την προδοσία και τη μάχη ενός ανθρώπου να μείνει πιστός στις αρχές του.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα