Ο γραμματέας του Καραϊσκάκη που έδωσε τη ζωή του για την Ελλάδα και τα σχολεία της

Γεννημένος το 1795 στο περήφανο Δελβινάκι της Ηπείρου, ο Γεώργιος Γαζής έμοιαζε από μικρός να κουβαλά στις πλάτες του μια αποστολή μεγαλύτερη από τη ζωή του. Σε ένα χωριό που έσφυζε τότε από ζωή και γνώση, διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα και έφυγε νωρίς για τις σπουδές του στη μακρινή Μολδαβία, κυνηγώντας το όνειρο της μόρφωσης μέσα στη φτώχεια και τις κακουχίες. Το Ιάσιο και το Βουκουρέστι έγιναν τα πρώτα του λιμάνια στην ξενιτιά, πριν βρεθεί μπλεγμένος στα νήματα της Φιλικής Εταιρείας και του αγώνα για την ελευθερία.

Στην έκρηξη

της Επανάστασης, άφησε πίσω του κάθε σιγουριά και ακολούθησε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, παλεύοντας στα πεδία των μαχών. Όταν το κίνημα του Δραγατσανίου κατέρρευσε, πέρασε στην Ελλάδα και πολέμησε με θάρρος πλάι σε κορυφαίους αγωνιστές όπως ο Περραιβός και ο Νικόλαος Υψηλάντης. Όμως ο ρόλος που σφράγισε για πάντα το όνομά του ήταν αυτός του γραμματέα του Γεωργίου Καραϊσκάκη, του στρατηγού που έγραψε με το αίμα του το έπος της Δυτικής Ελλάδας.

Από το 1822 ως το 1826, ο Γαζής δεν ήταν απλώς γραφιάς. Ήταν το δεξί χέρι του Καραϊσκάκη, ο άνθρωπος που κατέγραφε, μετέδιδε, οργάνωνε, μοιραζόταν τα σχέδια και το όραμα του στρατηγού. Στο πλευρό του έζησε τη φρίκη και το μεγαλείο της Επανάστασης, μεταφέροντας σε χαρτί τα λόγια και τις αποφάσεις που έμελλε να κρίνουν τη μοίρα της Ελλάδας.

Μετά τη θυσία του Καραϊσκάκη και την απελευθέρωση, ο Γαζής δεν επέλεξε την άνεση ούτε τα αξιώματα. Αφοσιώθηκε στην παιδεία, προσπαθώντας να χτίσει στα ερείπια του πολέμου μια νέα Ελλάδα με γνώση και ήθος. Υπήρξε σχολάρχης σε Μεσολόγγι, Άμφισσα και Αίγινα, δάσκαλος, οργανωτής σχολείων, εργάτης του πνεύματος που δεν λύγισε ποτέ μπροστά στη φτώχεια και την αχαριστία.

Το 1855, στα 60 του χρόνια, στάλθηκε με μετάθεση στη Λαμία. Κατάκοπος, άρρωστος και παγωμένος, άφησε την τελευταία του πνοή καθ’ οδόν, πληγωμένος όχι μόνο από το κρύο αλλά κι από την πίκρα της αδικίας. Τον αποχαιρέτησαν με πόνο οι φίλοι του, κι η εφημερίδα του Μεσολογγίου έγραψε ότι η σύζυγος και τα τέσσερά του παιδιά έμειναν ξαφνικά χωρίς ούτε τον επιούσιο άρτο.

Ο Γεώργιος Γαζής ήταν από εκείνους που δεν διεκδίκησαν δόξα. Ήταν ένας σιωπηλός ήρωας. Ένας άνθρωπος που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία και τα γράμματα της πατρίδας. Ένας άγνωστος φρουρός της νεότερης Ελλάδας.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα