Ο Άρης σπάει το ταβάνι!

Πριν ένα μήνα, όταν αυτή η γωνιά φιλοξένησε τον Αρη, οι «κίτρινοι» μόλις είχαν κερδίσει τον Αστέρα, μένοντας μόνοι πρώτοι στην κορυφή ύστερα από έξι αγωνιστικές. Το έβλεπες – κακά τα ψέματα – με συγκατάβαση. Ακόμη και καιροσκοπικά. «Ας αναδειχθεί τώρα, γιατί πότε άλλοτε θα δοθεί τέτοια ευκαιρία»;

Έναν μήνα μετά, οι «κίτρινοι» παραμένουν πρωτοπόροι. Ναι, με ένα παιχνίδι περισσότερο σε σχέση με την παρέα τους στην κορυφή, ναι, έχοντας ηττηθεί, αλλά η κατάταξη τους φέρνει στην κορυφή και στο ξεκίνημα του Δεκεμβρίου.

Χτες, για πρώτη φορά μετά από ακριβώς 30 χρόνια πέρασαν νικηφόρα από τη Λάρισα.

Τέταρτη εκτός έδρας νίκη τους σε ισάριθμες εξόδους, χωρίς καν να έχουν δεχτεί γκολ. Χωρίς στην ενδεκάδα να βρίσκονται ο μακράν του δεύτερου MVP ως τώρα Τζέγκο και ο εσχάτως στυλοβάτης της άμυνας, Μπεναλουάν.

Ακόμη και τοποθετώντας τον πήχη ανάλογα των όσων έχουν πετύχει οι «κίτρινοι» την τελευταία διετία, τερματίζοντας στην 5η θέση, το +9 που έχουν σήμερα από το συγκεκριμένο ορόσημο, μοιάζει ήδη να τους εξασφαλίζει θέση στην τετράδα. Και συνεπώς, για όσους το ξεχνάνε, ευρωπαϊκό εισιτήριο και για την επόμενη σεζόν.

Γιατί όμως ο πήχης να μένει χαμηλά; Τρώγοντας – στο τέλος τέλος – ανοίγει η όρεξη. Και ναι, κουβέντες και ισχυρισμοί για διεκδίκηση πρωταθλήματος και μοιάζουν και είναι τελείως ανεδαφικές για τα δεδομένα και το status quo της ελληνικής λίγκας, αλλά σε κάθε περίπτωση, όταν η πίτα στη κορυφή μεγαλώνει πάντα είναι καλοδεχούμενο. Για όσο και να κρατήσει.

Και οι «κίτρινοι», ειδικά μετά την άφιξη του Ακη Μάντζιου, ο οποίος προφανώς και πιστώνεται ότι σε χρόνο dt κατάφερε το σκορποχώρι που κληροδότησαν Ενινγκ και Χαριστέας μετά τον αποκλεισμό… Κόλος από τα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ να το μετατρέψει σε μια ομάδα πρωταγωνίστρια, δείχνουν παιχνίδι το παιχνίδι, πως μπορούν να κρατήσουν. Εκεί, στα ψηλά.

Ποιότητα, υπάρχει. Σε κάθε θέση. Το ρόστερ, ναι, είναι καλύτερο, μεγαλύτερο σε σχέση με την περυσινή σεζόν. Τα οικονομικά προβλήματα που προκάλεσαν τριγμούς και εικόνες κατάλληλες για θεατρική επιθεώρηση με την ομάδα να κατεβαίνει με 11 και 12 παίκτες στα περυσινά play out, μοιάζουν λυμένα. Η έστω, τακτοποιημένα, σε μια σειρά, που εξασφαλίζει την ηρεμία και την απρόσκοπτη συνέχεια στα αποδυτήρια.

Το σημαντικότερο όμως όλων είναι η εικόνα στο γήπεδο. Οι «κίτρινοι» έχουν ρόλους, έχουν ταυτότητα, έχουν συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, λογική, προσέγγιση και φιλοσοφία που είναι απολύτως αποτελεσματικά. Και, με το 1/3 της χρονιάς ήδη να έχει περάσει, δεν μπορεί, όλα τούτα αφενός να είναι τυχαία -δεν γίνεται – και ούτε να εκτιμάται πως δεν θα διατηρηθούν από εδώ και πέρα.

Το εντυπωσιακό είναι πως ο Αρης βρίσκεται στα ψηλά με ένα συγκεκριμένο, επαναλαμβανόμενο, μοτίβο που σχεδόν μονότονα εφαρμόζει και ολοένα όμως εξελίσσει. Γκολ, προβάδισμα, αντίο ζωή για τον αντίπαλο του. Κερδίζει έχοντας μετατρέψει σε τέχνη όχι τόσο την επιθετική αποτελεσματικότητα, αλλά τον τρόπο να διατηρεί το προβάδισμα χωρίς να νιώθει καμία απειλή, να «σβήνει» τα παιχνίδια του αμέσως μόλις προηγείται.

Ετσι, έχει καταφέρει να περιορίσει τον αντίκτυπο του προβλήματος με τα γκολ που δεν έχει από τους φορ του. Χτες, στον κάμπο, βρήκε δύο από τον Μάνο. Αν ο Ελληνας στράικερ ή ο Λόπεθ, ή ο οποιοσδήποτε ο Καρυπίδης αποφασίσει να φέρει τον Ιανουάριο, δώσουν λύσεις σκοράροντας, τότε πραγματικά ο Αρης νομιμοποιείται να μην έχει ταβάνι στις φιλοδοξίες του.

Ετσι κι αλλιώς, ήδη, το φετινό του το σπάει σε κάθε παιχνίδι που παίζει. Μα σε κάθε όμως…

Το άρθρο Ο Άρης σπάει το ταβάνι! εμφανίστηκε πρώτο στο sportime.gr.