Νοίκιαζε δολοφόνους για 500 δολάρια και έλεγχε όλη την Αμερική μέχρι που οι δικοί του τον πρόδωσαν

Δεν φορούσε καπέλο, δεν κρατούσε όπλο, δεν χρειάστηκε ποτέ να πατήσει σκανδάλη. Ο Louis “Lepke” Buchalter έβγαζε περισσότερα από τον Al Capone χωρίς να αφήνει αίμα στα χέρια του. Το έκανε για λογαριασμό του μια ολόκληρη επιχείρηση θανάτου, γνωστή σε όλη την Αμερική ως Murder, Inc.. Με 500 δολάρια τη δολοφονία, είχε φτιάξει έναν στρατό εκτελεστών που σκότωνε κατ’ εντολή. Κι όταν δεν είχε δουλειά, τους έβρισκε δουλειά.

Ξεκίνησε στα χαμηλά, κλέβοντας καρότσια με φρούτα στο Lower East Side της Νέας Υόρκης.

Ένας άλλος μικροαπατεώνας πήγε να κλέψει το ίδιο καρότσι. Τον έλεγαν Jacob “Gurrah” Shapiro. Έγιναν φίλοι, συνεργάτες, και σύντομα, εφιάλτης για όποιον έβγαζε έστω και 5 δολάρια στην πόλη. Οι δυο τους έπιασαν τις λαϊκές αγορές, μετά τα εργοστάσια ενδυμάτων, και λίγο μετά, έλεγχαν όλη τη βιομηχανία ρούχων της Νέας Υόρκης. Εργοδότες και συνδικάτα πλήρωναν για να μην έχουν “ατυχήματα”.

Το επόμενο βήμα ήταν το οργανωμένο έγκλημα. Με συμμάχους όπως ο Lucky Luciano και ο Meyer Lansky, ο Lepke έγινε ένα από τα κεντρικά πρόσωπα στο συνδικάτο του εγκλήματος. Το μεγάλο του επίτευγμα, όμως, ήταν το Murder, Inc. – μια εγκληματική δομή με επαγγελματίες δολοφόνους, οργανωμένη σαν εταιρεία. Τηλέφωνο, εντολή, εκτέλεση. Ο πελάτης πλήρωνε και το “συμβόλαιο” έβγαινε. Η τιμή ξεκινούσε από 500 δολάρια. Κανένα ίχνος δεν συνέδεε τον Lepke με τους φόνους.

Ο Lepke έφτασε να κερδίζει 50 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Ένα δίκτυο εξουσίας, ναρκωτικών, εκβιασμών και τζόγου απλωνόταν από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Σικάγο και το Λος Άντζελες. Κάποια στιγμή είχε στα χέρια του έως και 250 εκτελεστές. Όταν ο Dutch Schultz ήθελε να σκοτώσει τον εισαγγελέα Thomas Dewey, ο Lepke αρνήθηκε. Ήξερε ότι κάτι τέτοιο θα έφερνε όλη την κυβέρνηση πάνω τους. Ο Schultz δολοφονήθηκε αμέσως μετά.

Η αυτοκρατορία του δεν έπεσε από αντίπαλο. Έπεσε από μέσα. Ο Abe “Kid Twist” Reles, άνθρωπος του Murder, Inc., συνεργάστηκε με τις αρχές. Κατέθεσε τα πάντα. Ακολούθησαν κι άλλοι. Ο Lepke καταζητούνταν. Παραδόθηκε το 1939. Έγινε ο πρώτος βαρόνος του εγκλήματος που εκτελέστηκε στη ηλεκτρική καρέκλα. Λέγεται πως έδωσε εντολές για τις τελευταίες του εκτελέσεις μέσα από το κελί.

Στις 4 Μαρτίου 1944, οι φύλακες του Sing Sing κατέβασαν τον διακόπτη. Ο άνθρωπος που νοίκιαζε δολοφόνους πέθανε σιωπηλά. Οι συνεργάτες του έζησαν για να πουν την ιστορία. Αλλά κανείς δεν είχε ξαναστήσει επιχείρηση θανάτου τόσο αποτελεσματικά. Ήταν ο CEO του εγκλήματος. Και το τέλος του ήταν σφραγισμένο με τιμολόγιο.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα