Κι όμως ο Καζαντζίδης είχε τραγουδήσει και για τα Τέμπη

Ο Στέλιος Καζαντζίδης εκτός από το μοναδικό χάρισμά του, είχε την ευαισθησία και τη δύναμη, να επιλέγει του στίχους των τραγουδιών που ερμήνευε.

Το ανεπανάληπτο δέσιμο του με τον κόσμο, η πρωτόφαντη απήχησή του, όχι μόνο του έδιναν αυτή τη δυνατότητα αλλά «ανάγκαζαν» τους δημιουργούς να κινούνται αναλόγως, δηλαδή να γράφουν έργα ταιριαστά με τις πεποιθήσεις και αντιλήψεις του, προκειμένου να τα ερμηνεύσει.

Ο Καζαντζίδης είχε κάνει από νωρίς την επιλογή του, ήξερε για ποιους τραγουδούσε, τι και γιατί το τραγουδούσε, γι’ αυτό και λατρεύτηκε, και λατρεύεται,

σαν Θεός από τους πολυάριθμους πιστούς του και όχι μόνο.

Πριν φύγει απ’ τη γη, στην τελευταία ηχογράφησή του, το 2000, εποχή της φαινομενικά απόλυτης ευδαιμονίας, μας προειδοποίησε ερμηνεύοντας  μια δημιουργία του Μάκη Ερημίτη, με τίτλο «Έρχονται χρόνια δύσκολα».

Τα παρακάτω λόγια, και μάλιστα υπό το ρυθμό του ζεϊμπέκικου, στα χείλη άλλου τραγουδιστή μάλλον θα ακούγονταν παράταιρα.

Απ’ την φωνή και την ψυχή του Καζαντζίδη έγιναν, είναι κραυγή αλήθειας και μαζί μήνυμα ανάτασης και αντίδρασης.

Φονιάδες μονοπώλια

Παντού φωτιές ανάβουν

Μας καίνε, μας δικάζουνε

Και την ψυχή μας βγάζουνε

Και ζωντανούς μας θάβουν

Κώστας Μπαλαχούτης για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα