Έσκαψαν λάκκο έξω απ’ το Αϊβαλί και τον έθαψαν ζωντανό. Ήταν μητροπολίτης.

14:48 29/5/2025 - Πηγή: Sportime

Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1872, από οικογένεια που καταγόταν από τον Τριαντάρο της Τήνου. Ο Αμβρόσιος Πλειαθός, όπως λεγόταν πριν πάρει το όνομα Μοσχονησίων, μεγάλωσε για να υπηρετήσει την Εκκλησία με φλόγα, μόρφωση και αφοσίωση. Σπούδασε θεολογία στα Ιεροσόλυμα και στην Ακαδημία του Κιέβου, μιλούσε τη γλώσσα της πίστης αλλά και τη γλώσσα των λαών. Δεν ήταν άνθρωπος του θεάματος. Ήταν ποιμένας της Μικράς Ασίας.

Υπηρέτησε

ενορίες στην Κριμαία, στη Συμφερόπολη, τη Σεβαστούπολη και τη Θεοδοσία. Όταν επέστρεψε στη Σμύρνη, ανέλαβε σημαντικά καθήκοντα δίπλα στον Μητροπολίτη Χρυσόστομο. Το 1913 χειροτονήθηκε επίσκοπος Ξανθουπόλεως, και το 1922 εξελέγη Μητροπολίτης Μοσχονησίων. Δεν πρόλαβε όμως να ποιμάνει για πολύ. Εκείνη τη χρονιά θα του έδινε το στέμμα του μαρτυρίου.

Στις 15 Σεπτεμβρίου 1922, μέσα στον όλεθρο της Μικρασιατικής Καταστροφής, συνελήφθη από τουρκικές δυνάμεις μαζί με άλλους ιερείς. Δεν τον σκότωσαν με μια σφαίρα. Δεν του έδωσαν καν την ευκαιρία να προσευχηθεί. Λέγεται ότι έσκαψαν λάκκο έξω από τις Κυδωνίες – το σημερινό Αϊβαλί – και τον έθαψαν ζωντανό, μαζί με τους ιερείς του. Άλλες μαρτυρίες μιλούν για βασανιστήρια, για πετάλωμα, για φρικτά χτυπήματα μέχρι να λυγίσει. Μα δεν λύγισε.

Οι μαρτυρίες διαφέρουν στις λεπτομέρειες, αλλά όλες συμφωνούν σε ένα πράγμα: ο Αμβρόσιος μαρτύρησε. Και το μαρτύριο του δεν ήταν μεμονωμένο. Ήταν σύμβολο της θυσίας των Μικρασιατών κληρικών εκείνης της χρονιάς. Χιλιάδες ξεριζώθηκαν, εκατοντάδες εκτελέστηκαν, μερικοί αγιοποιήθηκαν για την πίστη και την αυταπάρνησή τους.

Το 1992, η Ορθόδοξη Εκκλησία αγιοκατέταξε τον Αμβρόσιο Μοσχονησίων μαζί με τους Χρυσόστομο Σμύρνης, Προκόπιο Ικονίου, Γρηγόριο Κυδωνιών και Ευθύμιο Ζήλων. Η μνήμη τους τιμάται κάθε Σεπτέμβριο, στην Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Είναι οι άγιοι που δεν εγκατέλειψαν ποτέ το ποίμνιό τους.

Σήμερα, ο Αμβρόσιος τιμάται σε πολλές περιοχές που υποδέχτηκαν πρόσφυγες. Το όνομά του δόθηκε σε δρόμους, και η προτομή του στέκει ήσυχη στον Τριαντάρο της Τήνου. Σαν να θυμίζει πως το μαρτύριο δεν είναι θάνατος. Είναι αγάπη ως το τέλος. Είναι το Ευαγγέλιο που γράφεται με αίμα.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords