Έλιωναν κόκαλα και ρωτούσαν τα πνεύματα, να ξεκινήσουμε πόλεμο ή να περιμένουμε;

Κανείς δεν μιλούσε. Ένας ιερέας, γυμνός μέχρι τη μέση, κρατούσε ένα κόκαλο στον αέρα. Στην άκρη του ναού, ο βασιλιάς παρακολουθούσε χωρίς να ανασαίνει. Η ερώτηση είχε ήδη χαραχθεί: “Πρέπει να ξεκινήσουμε τον πόλεμο αύριο;” Μια σταγόνα ιδρώτα έπεσε πάνω στο κόκαλο. Η τελετή ξεκινούσε.

Το οστό ήταν ώμο από βόδι ή το καβούκι μιας τεράστιας χελώνας. Είχαν διαλέξει το πιο παχύ σημείο, αυτό που ράγιζε πιο εντυπωσιακά. Το θερμαινόταν αργά με πυρακτωμένο σίδερο. Ήταν σαν να περίμεναν μια απάντηση από τον ίδιο τον ουρανό. Και όταν οι πρώτες ρωγμές εμφανίστηκαν, όλοι σώπασαν. Είχαν μιλήσει τα πνεύματα.

Δεν

είναι θρύλος. Είναι γεγονός. Ονομάζεται μαντεία με οστά (oracle bone divination) και είναι η αρχαιότερη γνωστή μορφή κινέζικης γραφής. Οι άνθρωποι της δυναστείας Σανγκ (1600–1046 π.Χ.) έγραφαν πάνω στα οστά τις ερωτήσεις τους. Τις έψηναν μέχρι να ραγίσουν. Και ύστερα ερμήνευαν τις ρωγμές σαν σημάδια από τον κόσμο των νεκρών.

Στα περισσότερα κόκαλα σώζονται ερωτήσεις που θα τις έκανε κι ένας σημερινός ηγέτης. Θα βρέξει την Κυριακή; Θα γεννήσει αγόρι η βασίλισσα; Να επιτεθούμε στους βόρειους φυλάρχους ή να περιμένουμε ενισχύσεις; Αλλά εδώ, την απάντηση δεν την έδινε ο καιρός ή ο στρατηγός. Την έδινε το κάψιμο.

Πάνω από 100.000 τέτοια κόκαλα έχουν βρεθεί θαμμένα κάτω από ναούς και παλάτια. Είναι οι πρώτοι χάρτες σκέψης του κινέζικου πολιτισμού. Και ταυτόχρονα, είναι μια παγωμένη φωνή από έναν κόσμο που δεν εμπιστευόταν τη λογική. Μόνο τη φωτιά.

Οι ερωτήσεις ήταν γραμμένες σε χαρακτήρες που θυμίζουν τα σύγχρονα ιδεογράμματα. Το πιο συγκλονιστικό; Στα ίδια τα κόκαλα είναι συχνά γραμμένη και η απάντηση. Και πιο κάτω, τι συνέβη τελικά. Ήταν οι πρώτες “εκθέσεις γεγονότων” της ανθρωπότητας.

Το σύστημα ήταν τόσο τελειοποιημένο, που υπήρχαν ιερείς εξειδικευμένοι στην ανάλυση ρωγμών. Ήξεραν ποια ράγισμα σήμαινε θάνατο. Ποιο σήμαινε νίκη. Ποιο προειδοποιούσε για καταστροφή. Ήταν η αρχαία επιστήμη του τρόμου.

Πολύ πριν υπάρξουν προφητείες, υπήρξε αυτό: ένα κόκαλο, μια φωτιά και μια απόφαση. Ήταν ο μόνος τρόπος να πάρεις μια απόφαση χωρίς να την πάρεις μόνος. Αν πήγαινε κάτι στραβά, έφταιγε το ράγισμα. Όχι εσύ.

Ακόμη και σήμερα, κάποια από αυτά τα κόκαλα φυλάσσονται σε μουσεία. Δεν είναι μόνο αρχαιολογικά ευρήματα. Είναι τα πρώτα “κείμενα” της Κίνας. Τα πρώτα μηνύματα της ανθρωπότητας που καίγονταν επίτηδες για να απαντήσουν.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα