Δε θες να ξέρεις πόσο βρώμικα είναι τα κουτάκια απο τα αναψυκτικά και τις μπύρες

Την επόμενη φορά που θα ανοίξεις ένα κουτάκι μπύρας ή αναψυκτικού και θα το φέρεις αμέριμνος στο στόμα σου, σταμάτα για ένα δευτερόλεπτο. Και σκέψου: πού ήταν αυτό το κουτάκι πριν το πάρεις; Πόσοι το άγγιξαν; Τι το άγγιξε;

Στο εργοστάσιο, γλιστρά σε μεταλλικές ράμπες με λάδια και σκόνες. Μετά στοιβάζεται σε τεράστιες παλέτες, καλυμμένες με νάιλον που σκίζεται εύκολα. Κι από εκεί, ξεκινά το ταξίδι του: φορτηγά, αποθήκες, αποβάθρες, σούπερ μάρκετ. Όλα γεμάτα σκόνη, έντομα, κουτσουλιές και —ναι, σωστά διάβασες— ούρα από ποντίκια.

Οι εταιρείες δεν πλένουν τα κουτάκια. Κανείς δεν τα απολυμαίνει.

Πολλές φορές αποθηκεύονται σε σκοτεινές, υγρές αποθήκες που μοιράζονται με περιστέρια ή κατσαρίδες. Και όσο εσύ ανοίγεις την μπύρα σου στο πάρκο ή στην παραλία, πιστεύοντας ότι «είναι καθαρή γιατί είναι σφραγισμένη», το στόμιο του κουτιού έχει ήδη φιλοξενήσει ένα ολόκληρο μικροβιακό σύμπαν.

Έρευνες έχουν εντοπίσει σε κουτάκια E. coli, σαλμονέλα και άλλα παθογόνα που δεν φαίνονται με το μάτι. Η πίεση που δημιουργείται όταν ανοίγεις το κουτί μπορεί να σπρώξει τα μικρόβια μέσα στο υγρό. Δηλαδή, όχι απλώς ακουμπάς τα χείλη σου σε βρώμικη επιφάνεια — τα πίνεις κιόλας.

Και δεν είναι μόνο τα μικρόβια. Είναι το πουλί που περπάτησε πάνω στο κουτάκι όσο στεκόταν σε μια παλέτα στο λιμάνι. Είναι το καροτσάκι της αποθήκης που το πάτησε όταν έπεσε στο πάτωμα. Είναι το γυμνό χέρι που το έπιασε αφού έτριβε τη μύτη του. Κανένα από αυτά δεν φαίνεται. Όμως είναι εκεί.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα