Μπουφόν: Η άσβηστη φλόγα που νίκησε (και) τον Πάολο Μαλντίνι

Ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω. Στο Μάιο του 2018. Τότε που, όλοι πιστέψαμε, ότι ο Τζίτζι Μπουφόν έπαιξε το τελευταίο του ματς στη Γιουβέντους. Αντίπαλος ήταν η Βερόνα και η μέρα γεμάτη συναίσθημα. Στην άδολη, αυθεντική μορφή του, όπως άρμοζε σε αυτό που ήταν το «αντίο» ενός μύθου….

Από την πρώτη στιγμή που μπήκε (μόνος του) στο γήπεδο και κατευθύνθηκε προς την Curva Sud (όπου κάθονται οι φανατικοί τιφόζι της ομάδας), η συγκίνηση ήταν διάχυτη. Εν συνεχεία, σε κάθε άγγιγμα του Μπουφόν με τη μπάλα, γινόταν χαμός. Κι ύστερα ήρθε το 64’. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος.

Βγήκε αλλαγή. Το παιχνίδι διακόπηκε. Βουρκωμένος, αγκάλιασε όσους ήταν στο γήπεδο, του έκαναν pasillo. Δεν ήταν τότε που άρχισε να βρέχει (ήταν λίγο μετά για την ακρίβεια…), αλλά η συλλογική μνήμη αυτό είχε κρατήσει για καιρό ως θύμηση. Για να ταιριάζει με τη μελαγχολία που πάντα νιώθει κανείς όταν ολοκληρώνεται ένα όμορφο και σπουδαίο ταξίδι.

Θα ήταν ένα τέλειο «αντίο», αν δεν ήταν (απλώς) μια στιγμή χωρισμού. Ο Ιταλός τερματοφύλακας πήγε μετέπειτα στην Παρί Σεν Ζερμέν, ωστόσο η γαλλική του εμπειρία ήταν μάλλον κακή για τα μέτρα του και κυρίως βραχύβια. Αυτό που σαν τρελός επιζητούσε, ήταν να γυρίσει σπίτι. Ενεργός, ακμαίος. Συνέβη. Το προηγούμενο καλοκαίρι. Ειπώθηκε τότε ότι αποκλειστικός στόχος του ήταν να ξεπεράσει τον Πάολο Μαλντίνι ως ρέκορντμαν συμμετοχών στη Σέριε Α. Είχε μπει άλλωστε και σχετικός όρος στο συμβόλαιο, να παίξει δηλαδή τον αριθμό αγώνων που απαιτούνταν για να τα καταφέρει. Τελικά όντως αυτό ήταν ένα σημαντικό κίνητρο. Οχι όμως το μοναδικό. Αποτελούσε μέρος της βαθύτερης ουσίας. Εκείνης δηλαδή της φλόγας που άσβηστη και δυνατή, φωτίζει πάντα το μυαλό του, ζεσταίνει πάντα την καρδιά του.

Το κατανοούμε πια, καθαρότερα από ποτέ. Καθότι ο Μπουφόν το κατάφερε και αυτό. Σε σπέσιαλ μάλιστα ματς, στο ντέρμπι με την Τορίνο (4-1). Εφτασε τις 648 συμμετοχές στο Καμπιονάτο, είναι πια μόνος πρώτος στη σχετική λίστα, στο +1 σε σχέση με τον άλλοτε αμυντικό της Μίλαν. Μία ιστορική στιγμή. Μία στιγμή που γιόρτασε όλη η ομάδα, στο μανίκι της φανέλας που φορούσαν οι «μπιανκονέρι» αναγραφόταν το όνομα του εμβληματικού πορτιέρε τους και ο αριθμός συμμετοχών του.

Μόνο που το τιμώμενο πρόσωπο δεν θα σταματήσει εκεί. Εχει ήδη υπογράψει συμβόλαιο και για την ερχόμενη σεζόν. Οντας φτιαγμένος από αυτή τη σπάνια πάστα των ανθρώπων που θέλουν να παρατείνουν την άδικη και άνιση μάχη με το χρόνο όσο περισσότερο μπορούν. Στα 42 του πια, έχει κερδίσει πάρα πολλά. Συνοψίζεται ως εξής: το 2001, η Γιουβέντους απέκτησε τον πιο ταλαντούχο Ιταλό τερματοφύλακα της εποχής. Μετά από 19 χρόνια, έχει ακόμα δικό της τον μεγαλύτερο Ιταλό τερματοφύλακα όλων των εποχών.

Το άρθρο Μπουφόν: Η άσβηστη φλόγα που νίκησε (και) τον Πάολο Μαλντίνι εμφανίστηκε πρώτο στο sportime.gr.