Άρχισε να ζωγραφίζει στα 76 της γιατί πονούσαν τα χέρια της. Στα 101, ήταν θρύλος της παγκόσμιας τέχνης με έργα που πουλήθηκαν για εκατομμύρια.

10:33 9/6/2025 - Πηγή: Sportime

Όταν γεννήθηκε το 1860, στην καρδιά της Νέας Υόρκης, η Anna Mary Robertson ήταν ένα από τα δέκα παιδιά ενός φτωχού αγρότη. Της άρεσε να ζωγραφίζει, αλλά οι καιροί δεν σήκωναν καλλιτεχνίες. Της έλεγαν πως υπάρχουν πιο σοβαρά πράγματα για μια γυναίκα: να φροντίσει παιδιά, να δουλεύει στα χωράφια, να μαγειρεύει για άντρες. Κι εκείνη, υπάκουη, στα δώδεκά της άφησε το πατρικό της και πήγε να δουλέψει υπηρέτρια. Δεκαπέντε χρόνια καθάριζε για ξένους.

Στα 27 της παντρεύτηκε έναν αγρότη, τον Thomas Moses. Μαζί απέκτησαν δέκα παιδιά, από τα οποία

μόνο τα πέντε έζησαν. Δούλευαν σε αγροκτήματα, πρώτα στη Βιρτζίνια και μετά πάλι πίσω, στο Eagle Bridge. Όταν ο Thomas πέθανε το 1927, η Anna έμεινε μόνη, κουρασμένη, με αρθρίτιδα και χρόνια στα μαλλιά της. Δεν είχε ούτε δουλειά ούτε υποχρεώσεις πια. Έπρεπε να βρει τρόπο να περάσει τον χρόνο.

Ξεκίνησε να φτιάχνει μικρά κεντήματα, εικόνες της παλιάς αγροτικής ζωής, έτσι όπως τη θυμόταν. Όταν τα δάχτυλά της δεν άντεχαν πια το βελόνι, η αδερφή της τής είπε να ξαναδοκιμάσει κάτι παλιό: τη ζωγραφική. Έτσι, στα 76 της, αγόρασε καμβάδες και πινέλα και άρχισε να ζωγραφίζει. Όχι για να πουλήσει. Αλλά για να «θυμούνται οι άνθρωποι πώς ήταν κάποτε».

Οι πρώτοι πίνακές της πωλούνταν σε ένα μικρό μαγαζί του χωριού, για 2 με 5 δολάρια. Μέχρι που το 1939, ένας περαστικός συλλέκτης τέχνης, ο Louis Caldor, είδε τα έργα της, εντυπωσιάστηκε από την αθωότητα και τη λαϊκή τους δύναμη, και αγόρασε ό,τι υπήρχε. Λίγους μήνες μετά, τρεις από αυτούς τους πίνακες εκτέθηκαν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Η γιαγιά με τα απλά ρούχα και το ταπεινό σπίτι έγινε φαινόμενο.

Την είπαν Grandma Moses και ο κόσμος την λάτρεψε. Το «αφελές» της ύφος, γεμάτο με τοπία της Νέας Αγγλίας, λιομαζώματα, σπιτικά πανηγύρια, παιδιά και χιόνια, έγινε σύμβολο μιας Αμερικής που χανόταν. Έκανε πάνω από 150 ατομικές εκθέσεις. Ζωγράφισε περισσότερους από 2.000 πίνακες. Πήρε βραβεία, έδωσε συνεντεύξεις, μπήκε στο εξώφυλλο του Life και τιμήθηκε με δύο τιμητικά διδακτορικά. Και δεν σταμάτησε να ζωγραφίζει ούτε μια μέρα.

Όταν πέθανε το 1961, στα 101 της χρόνια, είχε γίνει κάτι που ποτέ δεν της επέτρεψαν όταν ήταν παιδί: ζωγράφος. Το έργο της “Sugaring Off” πουλήθηκε το 2006 για 1,2 εκατομμύρια δολάρια. Η γυναίκα που όλοι είχαν ξεγράψει, είχε τελικά ζωγραφίσει τον κόσμο όπως εκείνη ήθελε να τον θυμάται — και να τον δείξει.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα