O Παπαγιάννης δεν είναι Ολάζουον αλλά ούτε και για πέταμα!

Η εικόνα του αγώνα του Παναθηναϊκού με την Μπάγερν ήταν ξεκάθαρη. Όταν οι πράσινοι αποφάσισαν να παίξουν άμυνα και να βγάλουν ενέργεια, έδειξαν πόσο καλύτερη ομάδα είναι από τους Γερμανούς. Θα μου επιτρέψετε όμως, πέρα απ’ αυτά, να εκτιμήσω ότι θέμα του αγώνα ήταν ο Γιώργος Παπαγιάννης.

Ο νεαρός σέντερ είχε κυρίαρχη παρουσία στις ρακέτες. Οι τέσσερις τάπες (οι δύο στα… ίσα) του έδωσαν άλλο αέρα. Ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε τη ρακέτα, ως πραγματικό φόβητρο, είναι ακριβώς αυτό που όλοι περιμένουν

Ο Παπαγιάννης δεν έγινε Ολάζουον από έναν αγώνα. Ούτε και Σακίλ Ο’ Νιλ. Όμως δεν είναι και για πέταμα. Αυτός ο διασυρμός που γίνεται στα social media στην διάρκεια αλλά και μετά από κάθε αγώνα δεν είναι απλός άδικος… Κάτι πολύ παραπάνω. Γενικά η ανθρωποφαγία των social media, αυτό το νέο φρούτο που έχει εμφανιστεί και δυστυχώς δεν καταπολεμάται, μπορεί να προκαλέσει κακό. Όχι μόνο στην ψυχολογία ενός ανθρώπου αλλά και στον περίγυρό του. Πλέον διαβάζουν τα πάντα εκτός από τον άμεσα ενδιαφερόμενο και τα πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος.

Επιμένω, λοιπόν ότι ο Γιώργος δεν είναι ο… σέντερ του 22ου αιώνα. Όμως είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτή τη στιγμή το ελληνικό μπάσκετ για τη θέση του σέντερ. Και προσόντα έχει και το παιχνίδι το καταλαβαίνει και προοπτική έχει. Λέτε ότι δεν είναι γρήγορος. ΟΚ, προσπαθώ να βρω παίκτη με 2,19 μέτρα που να καλπάζει με την ταχύτητά του αλλά ακόμα δεν τα έχω καταφέρει.

Η ουσία είναι ότι ο Παπαγιάννης αποτελεί επένδυση και για τον Παναθηναϊκό και για την Εθνική. Και για το ελληνικό μπάσκετ. Κατά τη γνώμη μου έκανε λάθος που βιάστηκε να πάει στο ΝΒΑ. Έπρεπε να μείνει, να παίξει στην Ευρώπη, να μπει στην Euroleague και μετά να δοκιμάσει. Η θέση του πιθανότατα να ήταν περισσότερο εξασφαλισμένη τότε. Τώρα προέρχεται από απραξία ετών στα παραγωγικά του χρόνια, τότε δηλαδή που θα έπρεπε να δουλεύει, να παίζει και όχι να… αραχνιάζει.

Ο Γιώργος είναι ένα από τα παιδιά που ΠΡΕΠΕΙ να στηριχτούν απ’ όλους μας. Όχι να λέμε ότι ήταν καλός όταν δεν είναι. Ούτε να λέμε ότι πρόκειται για τον νέο Μπιλ Ράσελ ή Σαμπόνις. Όμως είναι ένα νέο παιδί, με ικανότητες και προοπτική, που χρειάζεται αυτοπεποίθηση.

Ο Πιτίνο είναι ΕΚΕΙ, για να τον βοηθήσει και όχι να τον χαρακτηρίζει υπέρβαρο και να του ρίχνει την ψυχολογία. Και ο Αμερικανός δάσκαλος θα του βγάλει ό,τι καλύτερο έχει μέσα του. Το αν θα πετύχει δεν το ξέρει κανείς.

Όμως αυτό το παιδί ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΗΣΕΙΣ. Δεν μπορείς να το… πετάς στα σκουπίδια. Και είναι υποχρέωση όλων να του φτιάξουν την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση.

Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Aκολουθήστε το Sportim

The post O Παπαγιάννης δεν είναι Ολάζουον αλλά ούτε και για πέταμα! appeared first on sportime.gr.