10 τραγούδια της Άννας Βίσση που έχει γράψει τους στίχους η ίδια η Άννα Βίσση και λίγοι το ξέρουν

Όταν μιλάμε για την Άννα Βίσση, το μυαλό όλων πάει στη φωνή της, στη σκηνική της παρουσία, στις αμέτρητες επιτυχίες που σφράγισαν δεκαετίες. Αυτό που όμως πολλοί αγνοούν είναι ότι η Άννα Βίσση δεν ήταν απλώς η φωνή των τραγουδιών της. Σε αρκετές περιπτώσεις υπήρξε και η στιχουργός τους, χαρίζοντας σε κάποια από τα ωραιότερα κομμάτια της μια σπάνια προσωπική πινελιά.

Δεν έγραψε στίχους για να καλύψει ένα κενό. Έγραψε για να εκφράσει κομμάτια του εαυτού της που δεν μπορούσε να αποτυπώσει

αλλιώς. Και μέσα από τα λόγια της, έφτιαξε μελωδίες γεμάτες αλήθεια, συναίσθημα και πάθος.

Ας δούμε 10 τραγούδια της που φέρουν την υπογραφή της ίδιας στη στιχουργία και που λίγοι ίσως γνωρίζουν ότι είναι έργα καρδιάς και πένας της:

1. Καλημέρα καινούργια μου αγάπη (1981)
Σε μια εποχή που όλα έμοιαζαν αθώα, η Βίσση έγραψε για το πρώτο ξύπνημα της αγάπης με λόγια απλά και γεμάτα φως.

2. Και έχω τόσα να θυμάμαι (1984)
Ένα τραγούδι-καταφύγιο για όλες τις αναμνήσεις που μας κρατούν όρθιους. Η Άννα έγραψε για όσα δεν χάνονται ποτέ.

3. Fabulous (2008)
Μια διαφορετική Βίσση, πιο απελευθερωμένη, πιο παιχνιδιάρα. Με την πένα της, χτίζει έναν κόσμο όπου το “υπέροχο” δεν είναι απλώς λέξη, αλλά στάση ζωής.

4. Είμαι το σήμερα κι είσαι το χθες (1982)
Ένα από τα πιο δυναμικά της μηνύματα προς το παρελθόν που την κρατούσε πίσω. Στίχοι που έσταζαν ανεξαρτησία και αυτοπεποίθηση.

5. Αγάπες (1982)
Ποιος καλύτερος από την ίδια για να μιλήσει για τις αγάπες που έρχονται και φεύγουν, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια;

6. Αν δε μ’ αγαπάς (1982)
Με λόγια ωμά και άμεσα, η Βίσση δίνει φωνή σε όλους όσους αγάπησαν χωρίς ανταπόκριση.

7. Δική σου (1982)
Ένα τραγούδι παράδοσης άνευ όρων. Όχι από αδυναμία, αλλά από βαθιά ειλικρινή επιλογή.

8. Μόνο η αγάπη (1982)
Η Βίσση, με τη δική της στιχουργική αφήγηση, υπενθυμίζει ότι στο τέλος όλα καταλήγουν σε μία και μόνη δύναμη: την αγάπη.

9. Λύκος ο χωρισμός μας (1982)
Ένας στίχος που σε δαγκώνει. Που δεν κρύβεται πίσω από ευγένειες, αλλά φωτογραφίζει τον χωρισμό όπως πραγματικά είναι: σκληρό, άγριο, επώδυνο.

10. Εγώ δε χάνομαι ποτέ μου (1982)
Ίσως το πιο αυθεντικό μήνυμα δύναμης της Άννας Βίσση. Ένα τραγούδι-δήλωση ότι, ό,τι κι αν έρθει, η ψυχή μένει άφθαρτη.

Η στιχουργική παρέμβαση της Βίσση δεν ήταν μαζική, αλλά κάθε φορά που πήρε την πένα στα χέρια της, άφησε ένα αποτύπωμα διαφορετικό. Γι’ αυτό και αυτά τα τραγούδια κουβαλούν μια διαφορετική αύρα. Τη δική της.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα